Ian Buruma juli 2017 in een uitzening van “Het Filosofisch Kwintet”
We hebben ‘t over ’n internationaal zéér gerespecteerde intellectueel, die tegelijk ’n enórme foute klootzak met “anti-Zionistische” trekjes is: Ian Buruma. Hij heeft weer ‘s in ‘n Nederlands-talig medium van zich laten horen, namelijk in de Vlaamse “Standaard” met ’n ronduit hysterisch stuk: “Mannen en hun problemen”.
Ik heb eerder vier titels aan Buruma gewijd:
1) “Ian Buruma: het anti-Joodse gif van een zéér gerespecteerde slang” (25 januari 2011)
2) “Ian Buruma is inderdaad een enorme klootzak” (3 februari 2011)
3) “Ian Buruma blijkt bij het Filosofisch Kwintet van HUMAN nog steeds diezelfde foute, zwetsende klootzak van een aansteller” (9 juli 2017)
4) “Ik, Martien Pennings, krijg gelijk over Ian Buruma van Bruce Bawer” (17 september 2017)
In het laatstgenoemde stuk, komt Bruce Bawer tot het volgende samenvattende oordeel over Buruma, dat ik van harte onderschrijf:
“This, then, is the new editor of the New York Review of Books. Not to put too fine a point on it, I consider him a world-class creep. Buruma’s smearing of Pim Fortuyn, Theo van Gogh, Ayaan Hirsi Ali, and Geert Wilders, and his water-carrying for Tariq Ramadan, mark him as a coward and careerist of the first water.”
De titel van het opstel dat u nu leest, kan nog ietsje uitgebreider geformuleerd worden. Buruma zegt:
Trump = een holbewoner, een grote aap die zich op zijn borst klopt en vrouwen tussen de benen grijpt = Jordan Peterson = vrouwen moeten hard worden gepakt = Thierry Baudet = Mussolini de Grote Leider in rijlaarzen, brallend met de kin omhoog = de Italiaanse massa domineren als een gewillige maîtresse = obsessie met nationaal verval = Hitler die een jeugd wil snel als windhonden, taai als leer en hard als staal = haat jegens bange onmannelijke Joden = grotesk militarisme in Japan = Hindoe-extremisme in India.
U gelooft niet dat Buruma dat echt zegt? Nou hier is dan het stuk tekst uit het artikel in de Vlaamse Standaard waarop ik mij baseer:
“Grote delen van de wereld maken een heropleving mee van hypermannelijkheid. De president van de Verenigde Staten gedraagt zich als een soort holbewoner, een grote aap die zich op zijn borst klopt en vrouwen tussen de benen grijpt. Een Canadese hoogleraar psychologie, Jordan Peterson, geniet wereldwijd succes met zijn recentste bestseller, 12 rules for life, waarin hij jongemannen aanspoort mannelijke autoriteit uit te stralen, de zwakke progressieve elite het hoofd te bieden en zich in te zetten voor een patriarchale hiërarchie die hij als iets volstrekt natuurlijks beschouwt. Peterson is een beschaafder versie van de ‘versiercoach’ Julien Blanc, die enkele jaren geleden ook in Nederland in opspraak kwam toen een van zijn bewonderaars, Thierry Baudet, hem gelijk gaf dat vrouwen ‘hard moesten worden gepakt’.
Dergelijke oprispingen van mannelijkheid zijn eerder voorgekomen met veel ernstigere politieke consequenties. Tussen de twee wereldoorlogen was Mussolini het brandpunt van een machocultuur: de Grote Leider in rijlaarzen, handen ferm geplant in een leren riem, brallend met de kin omhoog. Zo domineerde hij de Italiaanse massa alsof ze zijn gewillige maîtresse was.
Dictators elders volgden Mussolini’s voorbeeld. De gelaarsde leiders waren geobsedeerd door het idee van nationaal verval, en beloofden daar met theatraal vertoon van mannelijkheid paal en perk aan te stellen. Hitler schetste het ideaal bondig in zijn beschrijving van de Hitlerjugend: snel als windhonden, taai als leer en hard als staal.
Veel jongemannen lijken behoefte te hebben aan politici die beloven de mannelijke autoriteit te herstellen. Wellicht voelen ze zich seksueel geïntimideerd
Het was in die fascistische kringen gebruikelijk Joden te zien als een gevaarlijke macht, die door heimelijke manipulatie de naties zou ondermijnen om de wereld te domineren. Hier en daar steekt deze vorm van paranoia weer de kop op. Maar in feite lag antisemitisch geweld gecompliceerder. Joden waren ook het mikpunt van haat omdat zij werden gezien als zwak, intellectueel, bang om aanstoot te geven, kortom het tegenovergestelde van het mannelijke ideaal. Als je de hiërarchie van de speelplaats uitbreidt naar de rest van de wereld, kun je stellen dat ze een makkelijk slachtoffer vormden voor pestkoppen.
De verheerlijking van machogedrag en geweld bleef in de eerste helft van de 20ste eeuw niet beperkt tot de westerse wereld. Het groteske militarisme in Japan is genoegzaam bekend. Maar ook in India was iets dergelijks aan de hand. De RSS, een militante beweging die nog steeds een belangrijke invloed uitoefent op de regerende BJP-partij, bootste Europese fascisten na door jongemannen in kakiuniformen tucht en discipline bij te brengen.”
Welke psychologische oorzaken heeft, volgens Buruma, de opkomst van de Hitler-Mussolini-Trump-Peterson-Baudet-achtigen? Dat zijn volgens hem nationale vernederingen en angsten, zoals in Duitsland 1918, Frankrijk 1871 en India vanwege ‘t kolonialisme.
Maar waarom, vraagt Buruma, komen op dit moment nu juist in Amerika en Europa de Hitler-Mussolini-Trump-Peterson-Baudet-achtigen op? Dat is omdat mannen vernederingen vrezen en angsten hebben. Bang om door de bazige Hillary Clinton bebaasd te worden. Ze zijn seksueel geïntimideerd door het #MeToo-activisme. Ze voelen haat jegens Obama die van de verderfelijke linkse elite is en ook nog zwart en moslim is.
U ziet: de opkomst van de Hitler-Mussolini-Trump-Peterson-Baudet-achtigen heeft volgens Buruma niks te maken met de wat mindere kantjes van de nazistische islam, waarvan Bert Brussen de volgende opsomming geeft:
Dat ziet Buruma dus allemaal niet. Integendeel! De islam wekt bij Buruma geen enkele foute associatie. Hij ziet een verbond tussen de nazislam en andere mooie strevingen in Amerika en Europa, zoals de vrouwen-emancipatie. Echt waar? Echt waar! Lees maar!
“Multiculturalisme, en dan met name de aanwezigheid van moslims in het Westen, wordt ook in groeiende kringen gezien als een bedreiging. Dat komt niet in de eerste plaats doordat moslims als achterlijk worden beschouwd. Integendeel, het maatschappelijke succes van sommige immigranten, net als de opkomst van vrouwen in hogere banen, is bedreigender. En dit terwijl niet-westerse machten zoals China opdoemen om het Westen naar de kroon te steken.”
“Zijn [Obama’s] presidentschap – naast de hogere status van vrouwen, het groeiende succes van immigranten en de opkomende macht van niet-westerse landen – liet duidelijk zien dat de wereld onherroepelijk is veranderd. En daarom stemden zoveel mensen op een geblondeerde bullebak die vrouwen tussen de benen grijpt en belooft om de klok terug te draaien. Toch maakt de supermannelijkheid van Donald Trump geen overtuigende indruk. Ondanks het dagelijkse gebral krijg je sterk het idee dat achter de façade van opgepompte macho een angstig wit mannetje schuilt dat heel goed weet dat hij de wereld niet langer in zijn greep heeft.”
Dit is dus een totale en ook gevaarlijke gek. En hij is invloedrijk. Kijk maar naar het biografietje dat “De Standaard” hem meegeeft:
_______________