En ergert zich wild dat we het niet snappen.
De Iraanse Farah Karimi was ik eigenlijk alweer vergeten, maar ik word aan haar herinnerd door Martin Bosma die in zijn boek “De Schijnélite van de valsemunters” het SNL beschrijft, het SubsidieNetwerkvanLinks. En natuurlijk is Karimi, nadat ze niet meer voor Groen Links in de Tweede Kamer kwam, niet in de Bijstand gegaan, maar heeft ze een knusse, vetbetaalde actie-niche gevonden in de gesubsidieerde Linkse Hobby Hoek (LHH). Want je bent wel links, maar altijd in luxe, nietwaar? Hoever zou ze boven de Balkenende-norm zitten?
Ik citeer Bosma: “Zo wordt OxfamNovib geleid door ( . . .) Farah Karimi. Een deel van haar budget wordt gebruikt voor acties gericht tegen de Partij voor de Vrijheid, tegen Israël, en voor de islam of voor de klimaattheorieën van Al Gore. In het advies lichaam van OxfamNovib zit Miriam Aouragh van die organisatie, die nauw betrokken is geweest bij de anti-joodse demonstratie op de Dam in Amsterdam 2002. In maart 2004 spreekt Aouragh zelfs bij de herdenking van sjeik Ahmed Yassin, de oprichter van de antisemitische terreurbeweging Hamas. De actie Genoeg is Genoeg, gericht op propaganda voor de multiculturele samenleving, geeft een mooi inkijkje. Karimi (Groen Links) geeft Novib-geld voor deze actie van de HTIB [Hollanda Türkiyeli Isçiler Birligi = Turkse Arbeidersvereniging Nederland], geleid door Tofik Dibi (Groen Links), uitgevoerd door Mohammed Rabbae (Groen Links). Deze opzet wordt niet onthuld door de establishmentmedia, maar door website De Dagelijkse Standaard.”
Bosma deed mij even graven in mijn herinnering en mijn archief en daar vond ik een beschrijvend interview met Karimi in HP/De Tijd van 14 december 2001. Ze ergert zich, zegt Karimi in dat interview, “wild” aan het gebrek aan inlevingsvermogen in Nederland. Ik citeer HP/De Tijd:
“Haar opvoeding was traditioneel, maar niet onvrij. Anderen behandelden haar met respect, want haar familie van grootgrondbezitters had aanzien. Een puur feodaal systeem, zegt ze zelf zonder enig waardeoordeel. Haar grootvader ‘bezat’ een aantal dorpen, en had tot kort voor haar geboorte zelfs lijfeigenen. Zijn wil was wet. Hij had vier vrouwen, maar als hij een meisje wilde, kreeg hij het. Ze moeten hem wel gehaat hebben. ‘Welnee, het was toen zelfs een eer!’ zegt Farah Karimi verbaasd. Geduldig legt ze uit hoe het systeem werkte. In de sji’itische cultuur mag een man vier vrouwen hebben. Dat officiële huwelijk heet aghd. Daarnaast is er het tijdelijke huwelijk (variërend van een paar uur tot 99 jaar) met een prijsafspraak. Dat heet sighde. Lachend: ‘Dat principe paste mijn grootvader graag toe.’ Ze begrijpt dat het voor een westerling moeilijk is te bevatten dat een man vier vrouwen heeft, laat staan dat hij er niet genoeg aan heeft. ‘Toch was het een van de verworvenheden van de islam in het oude Arabië. De vrouw kreeg een zekere positie. Het was een vorm van gelegaliseerde prostitutie, die nu onder de mullah’s weer wordt toegepast.’ “
Einde citaat. De vette cursiveringen zijn van mij. Zonder waardeoordeel. Het was een eer. Ze legt geduldig de werking van het systeem uit. Nu begrijpen we de wilde ergernis van Farah Karimi beter. En we snappen nu ook waarom al die moslima’s die hoofddoek hier met ere dragen. Vanwege het systeem dat wij hier maar niet begrijpen. En dan erger je je als moslima wild. Onthou het nou eens! Aghd!! Sighde !! En niet kotsen of spugen als je die woorden uitspreekt. Dat vinden moslims respectloos.
____________________
Martien Pennings 