In “De Pers” staat vandaag een vertaald artikel van Robert Fisk onder de titel “Afgeslacht in naam van de eer”. Robert Fisk is omstreden, maar ik denk dat hij hier goed beet heeft. Dit is een zeer belangrijk stuk dat iedereen moet lezen. Ik citeer uit het stuk:
Het is een tragedie, een gruwel, een misdaad tegen de menselijkheid. De details van de moorden zijn even barbaars als beschamend: vrouwen die onthoofd zijn, verbrand, gestenigd, neergestoken, geëlektrocuteerd, gewurgd en levend begraven voor de ‘eer’ van hun families. De Verenigde Naties claimen dat er jaarlijks wereldwijd 5.000 doden vallen, maar veel vrouwenbewegingen in het Midden-Oosten en Zuidwest-Azië vermoeden dat het aantal slachtoffers zeker vier keer zo hoog is. De meesten zijn jong, tieners vaak. Ze worden afgeslacht volgens een traditie die honderden jaren teruggaat, en inmiddels de halve wereld omvat.
Ik heb al sinds de jaren tachtig aandacht proberen te vragen voor deze islamitische gruwel en haakte daarbij steeds aan bij een passage uit het boek van Rudy Kousbroek, “Einsteins Poppenhuis” (p.106.) Daar citeert Kousbroek uit een rapport van begin jaren 1980:
Dagelijks worden honderden jonge Arabische vrouwen verbrand, onthoofd, vergiftigd of de keel afgesneden. Ze worden gedood door hun vader of een oudere broer, door een neef of een huurmoordenaar. Ze worden bestraft op beschuldiging van seksuele relaties buiten het huwelijk, of slechts op verdenking daarvan. Ze moeten sterven krachtens een oude code die familie‑eer moet beschermen. Dit kreeg de werkgroep over slavernij van de Verenigde Naties gisteren in Genève te horen van een vertegenwoordiger van Terre des Hommes. De werkgroep kreeg tegelijkertijd een gedetailleerd rapport met talloze getuigenissen over de vervolging van jonge vrouwen en meisjes in Arabische landen ‘in naam van de eer’.
Ik weet niet op welke manier “veel vrouwenbewegingen in het Midden-Oosten en Zuidwest-Azië” aan het vermoeden komen dat “het aantal slachtoffers zeker vier keer zo hoog is”, maar als ik mijn natte vinger zo intuïtief mogelijk gebruik en daarbij mijn gezonde instincten ook verder niet uitschakel dan zou ik zeggen dat, zeker in vergelijking met het persbericht uit 1983 – waarin sprake is van honderden vrouwen dagelijks in de Arabische wereld alleen – een schatting van honderd eerwraaksgewijze vermoorde vrouwen per dag in die hele grote islamitische wereld toch niet zó idioot hoog is. Dan kom ik op zegge zesendertigduizendvijfhonderd en op schrijve óók 36.500 vrouwen uit. Dat is bijna het dubbele van het vermoeden van “veel vrouwenbewegingen”. Dat zijn er in het glorieuze bestaan van de islam gedurende 1400 jaar dik 50 miljoen. Dat is een moleculaire Holocaust. Een dun uitgesmeerde Holocaust, maar wel een Holocaust en in volume nog veel gigantischer dan die andere van 1939-1945. Ik bedoel: als je dit racistische geweld tegen vrouwen een beetje spreidt over een langere tijd, dan hoef je het niet industrieel aan te pakken en in een paar jaar te proppen, zoals de nazi’s deden.
Ik noemde de islam racistisch. Dat zal ik uitleggen. De islam is niet alleen racistisch vanwege het antisemitisme dat van de Arabische kansels stroomt, dat van de Arabische tv-zenders knalt, dat uit de islamitische school-boeken druipt. Want als wij als definitie van racisme accepteren het inferieur verklaren van medemensen op grond van een lichamelijk kenmerk – bijvoorbeeld van een zwarte huid, van scheve ogen, van een bepaald soort neus en dus ook van een spleetje tussen de benen – dan is ook op die grond de islam racistisch.
De reëel bestaande islam is een geloof en cultuur waarin mildheid en spiritualiteit ontbreken. (Ja, ik heb van de Soefi’s gehoord. En ook op die beweging valt vanalles af te dingen.) Die reëel bestaande islam is een hypocriet masker voor een fascistisch onderdrukkings-systeem. Die islam is een gesystematiseerde obsessie met geslachtelijkheid, met wat mensen tussen hun benen hebben. Die islamitische “cultuur” bestaat uit twee concentrische cirkels van repressie: in de buitenste onderdrukken alle mannen alle vrouwen en in de binnenste onderdrukt een mannelijke elite de maatschappelijk zwakkere mannen. Daarbij gaat het om het bezit van vrouwen – om sex in de eerste plaats dus, zoals altijd en overal – en om rijkdom en macht. De islam is een leeg, hard systeem waarin verbijsterende domkoppen, cynische moordenaars, hypocriete rotzakken en seksverslaafde pedofielen de toon aangeven. De islam dat is een al 1400 jaar durende langzame Holocaust waarin naast de Jood ook de vrouw de rol van Jood vervult.
__________________________
Martien Pennings 