Zou dit nu werkelijk een slecht mens kunnen zijn? De hoogblonde, goedlachse leider van de PVV, Geert Wilders, met echtgenote
Bij het verdwijnen van Job Cohen als leider van de PvdA heb ik een stuk gewijd aan Jobs uitleveren van de sociaal-democratische traditie aan het gevaarlijkste anti-humanisme dat de aarde ooit heeft voortgebracht: het Mohammedanisme. Die islam is namelijk net zo smerig als het nazisme, maar gevaarlijker omdat het al 14eeuwen de mensheid teistert en vanaf 1942 de nazistische Jodenhaatleer naadloos in de eigen antisemitische traditie heeft opgenomen. Ik spreek daarom graag van de nazislam.
Ik heb dat nazistische karakter van de islam in twee opstellen aangetoond, een kort en een lang opstel. En nou ben ik bang dat het lange opstel door al die intellectuelen die het internet doorstruinen niet grondig gelezen wordt. Het telt ook zo’n 44.000 woorden, bijna 80 pagina’s en dat is voor de moderne mens natuurlijk niet te doen. Dat begint teveel op een boek lezen te lijken. Daarom licht ik af en toe een in mijn ogen waardevol element uit dat veel te lange essay als dat in de strijd tegen dom en collaborerend nep-links te pas komt.
Zo beschreef ik in dat lange, zwaar erudiete opstel een heel aantal stemmen uit de 19e en de vroege 20ste eeuw die, in tegenstelling tot modern multikrols nep-links, nog prima wisten dat het Mohammedanisme een immorele haat-ideologie is. Wie weet bijvoorbeeld nog dat de als een verfijnde cultuur-historicus geldende Jacob Burckhardt (1818 – 1897) de gloeiende pest had aan de islam. Ik schreef in mijn geleerde lange essay:
“Hier ontbreekt mij de ruimte om de hele bloemrijke ontboezeming van Burckhardt omtrent de islam te citeren. Ik zou het graag om sentimentele redenen hebben gedaan: ik heb van Burckhardt als jongeling ooit “Die Kultur der Renaissance in Italien” gelezen in een blauw zijden uitgave met een roodfluwelen leeslint erin. Dat die fijnzinnige man tot zulke genadeloze oordelen over de islam in staat was! Of zou het juist door die erudiete gevoeligheid komen? Enfin, de trefwoorden bij Burckhardt zijn: droog, troosteloos, simpel, onderdrukkend: „de ellendige Koran“ verhindert elke ontwikkeling van recht en politiek; “de meest troebele Christelijke contemplatie en ascese was voor de cultuur niet zo schadelijk als de islam“; “diabolische hoogmoed tegenover de niet-islamitische inwoners en tegenover andere volken, bij periodieke vernieuwing van de geloofsoorlog”; “erbarmelijke geschiedwetenschap”; ”er ontbrak de algemene drang naar het doorgronden van de wereld en haar [natuurkundige] wetten”. Enzovoort.”
Maar laat nou een paar van de oervaders van de PvdA, Karl Barth (1886 – 1968) en Willem Banning (1888 – 1971), niet alleen een realistische kijk op de islam hebben gehad, maar óók nog Protestants-Christelijke voormannen zijn geweest! Dus niet alleen het moderne PvdA-kader – bijvoorbeeld “anti-Zionist” Martijn van Dam – maar ook het antisemitische tuig dat zich “Christelijk” noemt en zich in het IKV en Pax-Christi heeft verzameld, zou hier iets kunnen leren. Ja, precies! Dat IKV en dat Pax-Christi die pas in de Volkskrant nog van zich deden spreken door een morele gelijkstelling van Iran en Israël. Als Israël atoomwapens mocht hebben, dan mocht Iran dat ook. Stelletje levensgevaarlijke malloten.
Enfin, we gingen dus een paar passages uit mijn top-essay over de nazislam citeren. We gingen het hebben over . . . .
“. . . al die voorlopers van Geert Wilders dus die op het totalitair-antihumane karakter van de islam wezen ( . . .) Karl Barth heeft een grote rol gespeeld in de toenadering tussen Christenen en seculieren in de politiek na WO II. De gelovige Christen Barth was zelf lid van een sociaal-demokratische partij. In Nederland kreeg deze toenadering gestalte in de zogenaamde “doorbraak” van 1946, toen Christelijk-kerkelijk geïnspireerden gingen samenwerken met sociaal-democraten in de Partij van de Arbeid.
In St. Michielsgestel hadden de nazi’s een aantal Nederlandse prominenten gevangen gezet met verschillende achtergrond: Christelijk, liberaal en sociaaldemocratisch. Ze hadden daar veel tijd om met elkaar te praten en ontdekten dat een samengaan in één partij mogelijk moest zijn. In 1946, bij de oprichting van de PvdA werd de “doorbraak” inderdaad een feit. In dat nader tot elkaar komen van al die gezindten speelden de theologie van Karl Barth en de filosofie van het “personalisme” een grote rol. Mede-opichter van de PvdA, Willem Banning (1888 -1971), was een prominente verspreider voor Nederland van het gedachtegoed van Karl Barth en het personalisme. Over dat Barthiaanse personalisme kan je veel literatuur vinden en heel ingewikkeld doen, maar het kwam erop neer dat juist in de nazi-tijd deze politieke gevangenen beseften dat het aankwam op het individuele standpunt en de individuele keus. Van waaruit de inspiratie kwam – humanisme, liberalisme, sociaal-democratie of Christendom – was secundair, zo besloot men.
Uit deze geschiedenis hebben de huidige PvdA-leiders een fataal foute conclusie getrokken, namelijk dat moslims vooral áls moslims deel moeten kunnen uitmaken van de partij. Alsof de huidige moslims, in doorsnee, best wel vergelijkbaar zouden zijn met de verlichte Christenen en de liberalen van 1946, die als gezamenlijk kenmerk een afwijzing van het nazisme hadden. In dit opstel wordt nu juist betoogd dat moslims een ideologie aanhangen, die verwant is met het nazisme. En dat is ook precies wat Karl Barth beweert. Zowel Wouter Bos als Job Cohen, respectievelijk de gewezen en de huidige leider van de Nederlandse PvdA, hebben meer dan eens naar deze “doorbraak” verwezen om de islamofiele politiek van de PvdA te rechtvaardigen. De grote man achter deze doorbraak had echter een heel andere kijk op de islam:
In de jaren 1930 schreef Barth dat het nazisme:
“( . . .) op het punt waar het weerstand ontmoet, ( . . .) alleen kan verpletteren en doden – met de macht en het recht die behoren tot het Goddelijke! Zoals we weten placht de islam op deze manier te werk te gaan. Het is onmogelijk het Nationaal Socialisme te begrijpen tenzij we het zien als een nieuwe islam, en Hitler als Allah’s nieuwe profeet. ( . . .) Maar er is één gebed met betrekking tot het heersende Nationaal Socialisme dat ( . . .) mag en moet worden gebeden, in alle ernst, door Christenen in Duitsland en over de hele wereld. Het is een gebed dat werd gebeden tot in de 19e eeuw volgens de oude Baselse Liturgie: ‘Haal neer de bastions van de valse profeet Mohammed!’ ( . . .) En daar hebben we het – we zijn vandaag, geheel Europa, opnieuw in gevaar vanwege de Turken. En deze keer hebben ze zowel Wenen als Praag al ingenomen. ( . . .) In de tijd van de oude Turkse dreiging wisten ze het wel. En ze wisten het beter, wisten het met meer overgave aan de wil van God en met minder zwak geweeklaag dan wij vandaag.” [cursivering in het origineel]
Maar de linkse halve garen zijn dus precies, één op één, met hetzelfde bezig als destijds met het communisme. Een goede bekende schreef mij naar aanleiding van dat gore IKV-Pax-Christi-stuk in de Volkskrant:
“Denk aan de Wereldraad van Kerken en zijn rol i.v.m. de Ostpolitiek van Brandt: daarbij mochten de dissidenten zeker niet gesteund worden want dat zou de mooie koude vrede verstoren. Een mooi boekje daarover is Martin van den Heuvel en Dick Verkijk ‘Schuld en boete’ (Aspekt, 1998). Absoluut lezen. Alles wat daarin beschreven wordt i.v.m. het communisme en zijn fellowtravellers is zó toepasbaar op de islam en zijn vrienden.”
Ja, het is nog allemaal hetzelfde en vooral het demoniseren van de boodschapper, Geert Wilders, die de mooie gedachten van de hedonistisch-narcistische Gutmensch komt verstoren, moet het ontgelden. Wat zijn ze toch eigenlijk moreel totaal gedegenereerd . . . . . gebleven.
________________________________
Martien Pennings 