In deze nazomer van 2017 heb ik met collega-vertaler Jolanda van der Vorst-Molleman Dijksterhuis de laatste hand gelegd aan de vertaling van bovenstaand boek dat in onze links-regressieve wereld alleen kan worden uitgegeven bij een verstandige en idealistische eenmans-uitgeverij als “De Blauwe Tijger”. (Zie hier de aankondiging) Het boek zal oktober 2017 in de verkoop komen.

Op dit moment schrijf ik aan een degelijke recensie, maar omdat het belang van het boek zo groot is en ik dus zo veel mogelijk publiciteit wil genereren,  hieronder een ultra-korte vóór-recensie (soort van).

Met een UITZINNIGE MATE AAN BEWIJS wordt in dit boek aangetoond:

  1. dat de islam, in de persoon van de moefti van Jeruzalem, Amin al-Husseini, zich vanaf de jaren 1930 verbond met het nazisme en met Hitler en dat de moefti de beslissende stoot tot de Endlösung heeft gegeven
  2. dat zulks gebeurde vanuit de geheel eigen Jodenhaat-traditie van de islam: de moslims waren níét de leerlingen en de nazi’s de leermeesters, maar ze waren gelijkwaardige partners in Jodenhaat die elkaar herkenden als bondgenoten
  3. dat die gemengde nazislamitische Jodenhaat-traditie na WO II tot op heden in het Midden-Oosten de leidende ideologie van islamitische dictators bleef, een ideologie die tijdens de “Arabische Lente”, die in 2010 begon, alleen maar sterker werd
  4. dat die nazislamitische Jodenhaat-traditie alléén in de islamitische wereld ongerept én succesvol is gebleven en nergens anders ter wereld.
  5. dat die nazislamitische Jodenhaat-traditie ook en vooral de “Palestijnse” maffia’s van Arafat tot Abbas tot Hamas heeft aangedreven
  6. dat de huidige links-regressieve Israëlhaters in een oude traditie staan, want dat reeds in de jaren 1930 de Communistische Internationale de Joodse minderheid in Palestina de rol van ‘imperialistische agent van de onderdrukking’ toedichtte en de moordpartijen van de islamitische Arabieren voorzag van het etiket ‘nationale bevrijdingsbeweging