(In september 2011, in de discussie rond de massamoorddadigheid van Anders Breivik in de voorafgaande zomer, was er op deze website, AmsterdamPost, wat onenigheid ontstaan over wat je rond die aanslagen kon zeggen en wat niet. De onenigheid berustte deels op misverstand en het werd bijgelegd. Maar tijdens de controverse, op 13 september 2011, heb ik een commentaar geschreven dat het nummertje 14 droeg en het was onder dit stuk. Nu blijkt in de praktijk dat ik nog wel eens naar de inhoud van dat comment wil linken, maar dat is erg omslachtig. Dus ik plaats het hier alsnog als apart opstelletje. Ik citeer mezelf:)
UPDATE 15 FEBRUARI 2020: Uiteraard is de YouTube-video die hierboven stond verdwenen en ontraceerbaar. Maar hier is een verslag van die demonstratie van de Mail Online.
Tartende demonstratie voor de Amerikaanse ambassade in Londen op 11-09-2011, herdenkingsdag van de aanslag op de Twin Towers. Haatbaarden schreeuwen snoeihard provocaties in megafoons. Het nazisme druipt eraf. “Obama terrorist!” “USA devastate! USA terrorstate!” “Mohammed Rasoel Allah” “There is nothing but Allah!” “Shariah for America!” Mijnheer Anjem Choudary, beroepsprovocateur: “We are the muslims. We are the adherents of islam. And we can tell you that you will never win the war . . . .!” Een zware neger in mutsje en reldeldellah die nog voller met haat zit dan de rest schreeuwt het uit, honderdvoudig versterkt door de geluidsinstallatie: “It’s a religious war against the muslims!” Een Arabierige theedoek die gebrekkig Engels schijnt te spreken, heeft iets uit zijn hoofd geleerd: “When attack on nine-eleven happen, it’s not us that call for it. Rather it is you who incite the muslims to cause this event!” Een moslim die de schuld búíten zichzelf zoekt: hoe uitzonderlijk! Want het “geloof van de vrede” zou eigenlijk ook best het “geloof van het gewetensonderzoek” of het “geloof van de hand in eigen boezem” kunnen heten.
Bij het verbranden van de Amerikaanse vlag: “There goes democracy!” De leuzen op de borden: “Islam will dominate the World!” “Democracy has failed. Islam is the way forward.” “Muslims will destroy the Crusaders.”
De rustige tegendemonstratie door “rechtse” autochtonen wordt door de politie verwijderd. De schijnbare leider ervan, een lang bootwerkerstype met een boskserskop, zegt zeer kalm in de microfoon:
“You have just facilitated the complete humiliation of our whole country.”
Het “gewone volk” ziet het allemaal prima, is niet alleen mijn ervaring. Dat is ook de unanieme opvatting van een gezelschap van niet-de-minste intellectuelen, die mij gisteren een zondagmiddag – (ja, 11 september 2011) – in hun midden tolereerden.
Er is een discussie geweest op dit Forum of je voor Breivik, die 70 door hun eigen cultuur in islamofilie, Hamas-liefde en Israëlhaat gehersenspoelde kinderen – Ja, kinderen! – empathie mocht voelen. Mijn antwoord was: dan ben je zelf een nazi oftwel anderszins niet goed snik.
“Oh ja, een gewetensvraag aan Leon de Winter: zou jij ‘klammheimliche Freude’ voelen als Dries van Agt, Jimmy Carter en Noam Chomsky worden opgeblazen tegelijk met een paar Hamas-leiders met wie ze zitten te konkelfoezen? We laten Anja Meulenbelt er maar even buiten, want die is geloof ik toch meer zwakbegaafd dan kwaadaardig. Eerlijk zeggen.”
Mijn antwoord lijkt me wel duidelijk. Maar nu moet ik toegeven als ik dit islamitisch haat-gajes zie provoceren, dan komt inderdaad – hoe zei ik dat ook alweer . . . . . .
“het diepe verlangen op naar sproeikogelende moord dat ook bij mij zich vaak in maag, borst en strot nestelt. Ik moet in gedachten op die manier dozijnen multikulse opiniemakers, politiek correcte politici en “anti-Zionistische” academici omgebracht hebben.”
Nou, aan dat rijtje ontbraken eigenlijk nog dit soort liefdes-baarden, erbarmings-theedoeken, aangelaten-van-de-Ander en diep-religieus-bewogenen.
Ik zat gisteren in een auto tussen Antwerpen en Amsterdam. Ik luister nooit naar de radio, maar we wilden even het nieuws horen. We vielen meteen met de neus in de boter. Een “correspondente” in Amerika was met het geliefde spel van onze quasi-elite bezig, namelijk de omdraaiing van oorzaak en gevolg. U kent dat wel van de Israël-berichtgeving, waarbij altijd vergeten wordt dat er, vanaf 1922, altijd en steeds opnieuw éérst de “Palestijnse” terreur was en daarna pas het antwoord van Israël. De “correspondente” vertelde dat de moslims het in Amerika zo moeilijk hadden, maar hoe dat kwam vertelde ze er niet bij en eigenlijk was de impliciete aanname van mevrouw dat zulks heel erg onterecht was. Tsja, dat komt dan bovenop de leugen dat “moslims” in Amerika het in het algemeen moeilijk hebben. Het domme wijf probeerde de indruk te wekken dat er een soort vervolging van moslims aan de gang was in de USA. Ik wed dat, als je de domme doos gevraagd had of ze ooit had gehoord van de reële en vaak moorddadige christenvervolgingen overal in moslimlanden, ze ontkennend zou antwoorden. En Brigitte Gabriel is ongetwijfeld ook een onbekende voor haar.
Ik ben vanmorgen om half zes opgestaan. Ik zette mijn computer aan. En de verwachte halve meter islam-shit lag alweer voor mijn deur. Zoals elke dag. Ik ben Sisyphus in de beerput. En maar scheppen! Of je daar gek van wordt? Neen hoor! Dat is zelfs niet geestelijk belastend. Gewoon lekker lichamelijk werk. Je krijgt af en toe een mitraillerings-fantasietje, maar dan is het ’t beste dat je weer gewoon dóórschept.
Dat doen we dus en ik ga verder met een e-mail van een vriendin, die schrijft “schrik me zappend een ongeluk” en die dan wijst op alweer een prachtproductie van onze publieke omroep. De verschillige VARA deze keer.
“Lachen na de Twin Towers”: cabaretiers manifesteren zichzelf nog maar ’s op een ander podium. Dit programma werd op 9 september 2010 uitgezonden, dus ook na “Breivik”. De dames en heren – hazelip Janjaap van der Wal, lesbienne Claudia de Breij, best knappe goser Eric van Muiswinkel en Jetty Mathurin, die altijd een dikke negerin speelt.
Beroeps-diepvoeler Frenk van der Linden zegt met gedragen stem terwijl hij opkomt en naar het viertal moraal-komieken toeloopt:
“Ik zal ‘m er maar gelijk in knallen. Zojuist is Geert Wilders vermoord. Door een Marokkaan in een krachtwijk van Venlo.”
Of de dames en heren daarover een grap zouden maken als ze die avond op het podium zouden staan. Het mooiste, hartstochtelijkste en niet helemáál logische antwoord is van Jetty Mathurin:
“Het eerste wat ik zou denken: als het maar geen zwarte is! Als het maar geen Marokkaan is!“
Ga kijken hoe ze dit bijna religieus smekend zegt en daarbij de handen vouwt. Een goed mens, Jetty Mathurin. Ik denk dat Jetty gerust kan zijn: de kans is wel heel gering dat het iemand is met een kleurtje, een Marokkaan of zo. En een moslim is het waarschijnlijk al helemaal niet. Maar ik begrijp haar vrees wel: de witte autochtoon, de bleekscheetse Westerling heeft de neiging altijd maar weer de getinte moslimse medemens van het slechte te verdenken, terwijl getinte moslimse medemensen het allerlaagste staan in statistieken van misdaad en aanslagen. Haar bijna biddende smeekbede luidt dan ook eigenlijk: “Ach, geef toch die inherent racistische blanda’s geen reden om weer dieskriemienaasie te doen!”
Ik vraag in deze moraal-special van onze publieks-opvoed-omroep extra-speciale aandacht voor de hoogstaande moraal van Claudia de Breij (op 12:20):
“Omdat die boerka zo beladen was, omdat mensen dat wilden verbieden! Wat ik nog steeds onzin vind. Ik dacht, ik moet gaan tapdansen in een boerka zodat mensen zien: er is niks aan de hand met een boerka!”
Claudia is zelf dus erg lesbisch en de vrouw met wie ze toen samenwoonde vond het toch wel een risico. Alhoewel er dus niks aan de hand is met een boerka en zeker niet voor een lesbienne die woont in Afghanistan zelf.
Claudia de Breij! . . . . . . I rest my case!
UPDATE 17 NOVEMBER 2014:
Die IS(IS)-vlaggen werden dus al in september 2011 in die demonstratie in Londen meegedragen
__________________________________
Martien Pennings 