RAT ROZE POWNED

Dominique Weesie, hierna te noemen Liegfabriek  Kwezelie, was eerst de baas van GeenStijl. Nu is er een afsplitsing daarvan, PowNieuws geheten. En Liegfabriek Kwezelie presenteert dat. Kwezelie kondigde gisteravond (10 november 2010)  een item aldus aan:

“Commotie binnen de PVV. Zo blijken drie prominente partijleden regelmatig artikelen te publiceren op een wel héél obscure website. Een website waarop Femke Halsema en Tofik Dibi worden doodgewenst en waar wordt gesteld dat moslims achter de Holocaust zitten.  De website wordt geleid door Martien Pennings. Deze man heeft een ban voor het leven op Geen Stijl wegens het structureel uitslaan van racistische teksten.  En dus is mijnheer een eigen website begonnen: artikel 7 punt nu. Allemaal prima natuurlijk, leve immers de vrijheid van meningsuiting, maar om het nou zo handig is om hier als PVV-er je naam aan te verbinden is natuurlijk vers twee. “ [mijn blauwe vet]

Nou, Liegfabriek Kwezelie,  met je schijnheilige porem en je zogenaamd zakelijke toon, dit is wel héél obscure journalistiek. Jij kwam toch uit dat cultuurtje, huichelaar, waarin zelfs een eigen schrijfwijze voor “dood” bij het  frequente doodwensen werd uitgevonden, namelijk “deaud”. Zoals in: “Ga eens gauw deaud!”  Ja, precies: het Cultuurtje van de Corpsbal, het cultuurtje van GeenStijl.

Jij bent, Kwezelie,  met je hele entourage natuurlijk zowel te lam als te dom om een essay van 70 pagina’s met vrucht te lezen, maar ik kan je verzekeren dat in dat essay de stelling niet luidt “dat moslims achter de Holocaust zitten”. Dat is gemakzuchtige lasterpraat die jij brengt  op de toon van de moreel verontruste kleinburger. Een van de stellingen in het essay luidt wél dat de Moefti van Jeruzalem, Amin al-Husseini, de essentie van de islam heel goed begrepen had en misschien de beslissende stoot heeft gegeven om Hitler daadwerkelijk tot de Endlösung te doen overgaan.

Jij bent, Liegfabriek Kwezelie, de exponent van een moreel totaal richtingloze, gedegenereerde cultuur. Zelfs de meest harde feiten interesseren je geen zak. Je laat het niet door je redactie checken en ik denk dat die redactie niet in feiten is geïnteresseerd. Ik zal als bijlage bij dit stukkie mijn mailwisseling met jouw redacteur Bart Molsbergen publiceren. Dan kan je zien hoe onprofessioneel en misleidend deze mijnheer te werk is gegaan. Want ik ben natuurlijk niet eens betrókken geweest bij de oprichting van Artikel 7. Ik ben daar door Joost Niemöller op terecht gekomen. Hij, Joost, had al stukken van mij op Artikel 7 gezet toen ik de site nog nooit zelfs maar had gezíén. Bij Joost Niemöller staat trouwens een polemiek die ik met hem gevoerd heb over de inhoud van mijn opstel: “Nazisme, Islam, Israël: de islam is een nazisme avant, pendant et après la lettre.”  Daar, lasteraar, had je in korter bestek dan 70 pagina’s kunnen leren vanuit welke geest ik schrijf, namelijk vanuit verzet tegen het racisme van een totalitair-anti-humane ideologie, te weten het Mohammedanisme.

En dan, Liegfabriek Kwezelie, neem je op gezag van je vriendjes bij GeenStijl  een stukje echte en ook in juridische zin onversneden laster over. En ik zou moeten overwegen om je aan te klagen.  Ik heb namelijk nog nooit “racistische teksten” uitgeslagen en die toevoeging “structureel” is natuurlijk om goed aan te geven dat ik eigenlijk bezig ben met de voorbereiding van een nieuw Auschwitz.  Om te beginnen: ik heb nog nooit op GeenStijl “gereaguurd”, zoals jullie term luidt. Dus hoezo een ban, een permaban zelfs?

Maar ik ben desondanks inderdaad “geband” en wel op verzoek van “Brusselmans”  (alias “Bert Brussen”) een vaste columnist van GeenStijl. En weet je waarom? Hou je vast! Omdat ik hem in een persoonlijke mail in vriendelijk termen had gewezen op het feit dat hij – ik ben tenslotte historicus – onterecht negatief over Willem van Oranje had geschreven. Vertel mij eens waar dat “structurele racisme” zit in een verdediging van de moraal van Willem van Oranje?

En er was voorafgaand aan het akkefietje met Brusselbert ooit een ruzie met PrittStift. Ik had hem, in een persoonlijk mail, kort een zinnetje geschreven behelzend dat Elma Drayer van Trouw weliswaar een enigszins precieus dametje is, maar wel een bondgenoot. Daarop kreeg ik als antwoord van Pretty Stiff een ongelooflijk onbeschofte mail terug. Waarop ik hem toevoegde dat, als-ie dat in de kroeg tegen me zou zeggen, hij een slag voor zijn bek zou krijgen. En weet je wat Pruttje deed?  Zij media-macht inzetten: ik kreeg speciaal voor mij alleen een apart lasterend item op GeenStijl. Pritt publiceerde onze mailuitwisseling en daarbij liet hij één cruciale mail van mij weg die in zijn nadeel was.  Ja, het zijn dappere ridders daar bij GeenStijl.  Als ik me goed herinner heb ik zelfs toen niet “gereaguurd”.

Rutger Castricum, de Chubby Checker van GeenStijl, heeft  meestal een toon alsof-ie zijn eigen vader speelt terwijl hij zoon Rutger op masturbatie betrapt. “Zóóó, Rutger! Gaan we lekker?”

Op die toon van verraste verontrusting sprak de mollige verslaggever Richard de Mos aan:

“Daar komt ons toch wel een wat rechtsradicale sfeer boven drijven op die site. ”

“Termen als nazi-islam en racisme is tegenwoordig maar een víés woord.”  (Wat die zin overigens inhoudelijk betekent: geen idee.)

“Is het wenselijk dat de PVV daarmee geassocieerd wordt?” vraagt  Ratger, steeds op die toon alsof- ie iemand al fappend betrapt.

En dan komt het – dan wordt wat er aan vuiligheid in de aankondiging door Liegfabriek Kwezelie gespuid is ook nog eens door Ratger geïnsinueerd:

Martien Pennings, die zit erachter. Op Geen Stijl kan héél veel gezegd worden. Hij heeft een permaban voor het leven.  En dat heeft er gewoon mee te maken dat er gewoon hele enge berichten uit zijn pen komen. “

“Heel enge dingen! “, zegt Ratger.

Zal ik maar eens het aller-engste herhalen dat ik ooit opgeschreven heb, onlangs in een comment op Artikel 7? Ik citeer mezelf:

“De oorzaken van ook mijn razernij worden hierboven fraai beschreven. Het is een razernij die mij in een vrij constante greep heeft en die mijn gezondheid heeft aangetast. Die bovendien geestelijk iets met heeft gedaan. Ik betrap mezelf tegenwoordig op gewelds-fantasieën, waarin een heel zootje linkse iconen ter executie tegen de muur wordt gezet of met de blote handen gewurgd. Ik luister met gekweld genoegen naar mijn vriend Roelf wiens favoriete fantasie is dat de pittbulls van de Haagse getatoueerde klasse hen op hun eigen Binnenhof verscheuren! Samen stellen we ons voor hoe de poorten worden geramd: ‘Ça ira! Ça ira! Ça ira!’

Vroeger zou ik degene geweest zijn die ‘nee’ zou hebben geroepen en op de een of ander manier ingegrepen zou hebben. Nu realiseer ik me dat ik dat ‘nee’ niet meer zou opbrengen. Ik zou het laten gebeuren. Zo verschrikkelijk ben ik gaan haten.

De smerigheid van het tuig begint nu vormen aan te nemen die ik zelfs niet voor mogelijk had gehouden. Nu is het gajes zover gegaan dat er een expliciete motie is aangenomen dat de regering de nazislam niks in de weg zal leggen: ‘in woord en daad uit te dragen dat het tegengaan van islamisering geen doel van het regeringsbeleid is’.

Alleen de PVV en de SGP hebben tegen deze motie gestemd. Geen gewetensbezwaarden in het CDA deze keer.

Op het moment dat die motie werd aangenomen, heb ik even de actualiteit niet gevolgd en ook geen discussie eromheen gezien. Maar ik vind dus dat de PVV op dat moment meteen de stekker uit het kabinet had moeten trekken nog voor het begonnen was. De geestelijke verrotting had niet helderder in het licht gesteld kunnen worden. Hier wordt dus door quasi-links expliciet het faciliteren geëist van een als religie vermomd totalitarisme, dat oneindig veel reactionairder is dan het christendom ooit is geweest en oneindig veel langduriger zijn anti-humaniteit heeft bewezen dan het communisme.

Neen, ik vind het niet meer gek dat, als hier ooit een bijltjesdag van komt, ik binnen zal blijven en niet de kracht zal hebben naar buiten te gaan om “nee” te roepen. God weet dat ze het verdiend hebben en alleen de man met de witte baard in de wolken zal zien dat ik huil.

Mijn diepste trauma is een onverwachte confrontatie op zeer jeugdige leeftijd met de foto’s uit de nazi-concentratiekampen. Later, als student, heb ik op de dag dat de foto in de krant verscheen van het naakt vluchtende “napalm-meisje” in Vietnam – een foto die decennia later een icoon werd – daarvan thuis een collage zitten knutselen om er een van mijn hoogleraren mee te confronteren en shockeren. Ik heb altijd gegruwd van dit soort grootschalig geweld. Maar quasi-links heeft me zo lang en zo intens tussen de oren lopen verkrachten, ze hebben zo heftig en zo onophoudelijk in mijn onderbuik zitten roeren, dat ik niet meer dezelfde ben.

Ik voel me een beetje Israël, vechtend met de Engel die misschien God zelf wel is en ik smeek Hem dat ik behoed mag worden om net zo huichelachtig, inhumaan en genadeloos te worden als mijn vijanden, de lijders aan de ziekte van het Palestinisme.”

Tot zover ik, ooit, in een comment op Artikel 7. Ik kan niet meer kan terugvinden waar het precies stond.

*******************************************************

En nu zal ik de mailwisseling tussen mij en redacteur Bart Molsbergen van PowNieuws weergeven. Dan kan je zien hoe quasi-onschuldig ik ben benaderd om “informatie”, terwijl deze redacteur natuurlijk wist dat ik in de uitzending als de voorbereider van het volgende Auschwitz zou worden neergezet. Let ook op het feit dat Bart Molsbergen me aanvankelijk als een particulier benadert en niet eens de moeite neemt om uit te leggen dat hij voor een tv-programma werkt.

Op 10-11-2010 19:46, Bart schreef:
Beste Martien, Zou je contact met mij kunnen opnemen. Ik heb een paar vragen over artikel7.nu. Je kunt mij bereiken via dit e-mailadres of via 020-5241165
Met vriendelijke groet, Bart

Op 10 nov 2010, at 19:52, Martien Pennings wrote:
Vraag maar, Bart.

Op 10-11-2010 20:19, Bart schreef:
We zagen dat er op artikel7 een aantal PVV’ers schrijven. Waaronder Roland van Vliet, Richard de Mos en Jhim van Bemmel mits ik mij goed heb laten informeren. We vroegen ons af hoe zij bij jou/jullie terecht zijn gekomen. Zijn ze gevraagd of heb je zelf contact opgenomen bijvoorbeeld. En zijn er nog meer politici die op artikel7 schrijven? Makkelijkst werkt via de telefoon, maar dit is ook prima als je liever niet belt. Groeten, Bart

Op 10 nov 2010, at 20:48, Martien Pennings wrote:
Ik doe het liever per mail, Bart. En ik zou je eerst  willen vragen vanuit welk belang of welke belangstelling je dit wilt weten.

Op 10-11-2010 20:57, Bart schreef:
Hoi Martien,
Ik vraag het vanuit mijn functie als redacteur bij Pownews het programma van Powned, elke werkdag rond 22:45 op NED3. Wij vonden het opmerkelijk dat PVV-ers over het algemeen nauwelijks individueel naar buiten treden, maar wel via artikel7. Vandaar onze belangstelling. Zeker omdat in een aantal artikelen op artikel7 stevig stelling genomen wordt.Vandaar dus dat we ons afvroegen hoe het zo komt dat de PVV-ers die ik eerder noemde op artikel7 schrijven en of je kan bevestigen welke pvv-ers het precies zijn. En of er nog meer politici (onder pseudoniem) op artikel7 schrijven. Groeten, Bart

On 10 nov 2010, at 21:00, Martien Pennings wrote:

Ik ga deze mail-wisseling doorsturen aan een redacteur van Artikel 7, “Hannibal”. Dan kan hij beslissen wat hij doet.

Op 10-11-2010 21:06, Bart schreef:

Oke Martien als hij mijn vragen goed kan beantwoorden is dat uitstekend. We gaan het vanavond in de uitzending brengen dus het liefst zo snel mogelijk een reactie zodat we zo volledig mogelijk kunnen zijn.Groeten en alvast bedankt, Bart

10 Nov 2010 21:20:02 Martien zegt:

Als je dat nou meteen zegt . . . . .

Ik zal Hannibal proberen op te porren.

__________________________

Zie ook een dom artikel van Pim van den Dool in de NRC van 11 november 2011

Link naar het oorspronkelijke artikel op Artikel  7, waar het mooie plaatje van de rat is kwijtgeraakt.