Arie Elshout
De smerige rotkop in de Volkskrant luidde vanmorgen:
“Leiders Palestina wanhopig op zoek naar oplossingen; Israël onverzettelijk”
Ja, dat is helemaal volgens de geestesziekte van het Palestinisme. Waarom terroriseren die Palestijnen toch zo? U dacht misschien vanwege een 1400 jaar oude Jodenhaat en oorlogs-ideologie die sinds 1940 ook nazi-accessoires heeft? Welnee! Dat is wanhoop van die arme mensen in de Palestijnse Auschwitzen waar overbevolking en overgewicht dé grote problemen zijn. Dus als die mensen zo wanhopig zijn, dan moeten de Israëli’s wel héél erg slecht zijn. Zoals de blanken in Apartheids-Zuid-Afrika. Neen, beter nog: zoals de nazi’s!
Het stukje onder de gore rotkop in de Volkskrant was “van onze buitenlandredactie”. Dat is dus tot stand gekomen onder de bezielende leiding van adjunct hoofdredacteur Arie Elshout, die
“als het even kan probeert ( . . .) een brug te slaan naar de geschiedenis. Het is de rode draad die zijn studie en jaren als leraar verbindt met zijn loopbaan als journalist.”
Nou, zullen we dan maar eens kijken hoe Arie in geschiedkundig opzicht zijn redactie in dit geval heeft aangestuurd. De eerste zin van het stuk demagogische desinformatie luidt:
“De Palestijnse Autoriteit heeft in geheime onderhandelingen met de Israëlische regering de zwaarbeladen toezegging gedaan dat Israël een groot deel van het illegaal bezette Oost-Jerusalem zou mogen behouden.”
Wat ademt deze zin? Dat de Palestijnen de uiterste concessies hebben gedaan en dat Israël iets waarop ze eigenlijk géén recht hebben en illegaal bezet hebben mogen behouden. Het zijn eigenlijk onverantwoorde concessies, zegt de Volkskrant de Guardian na, een krant die door de lekkers naast Al-Jazeera is uitgekozen als betrouwbaar antisemitisch. Onverantwoord, want nu zullen de Palestijnen en eigenlijk de hele islamitische wereld héél boos worden. Hebben we dat niet vaker gehoord: islam en boos? De ongekende toezegging van de Palestijnse Autoriteit zal schokgolven veroorzaken onder Palestijnen in de hele Arabische wereld, aldus citeert de Volkskrant dat andere Jodenhaatblaadje, The Guardian.
De Völkische Zeitung vervolgt:
“Oost-Jeruzalem is een van de kernpunten in het Israelisch- Palestijns conflict. Het gebied werd in 1967 door Israëlische troepen veroverd. Israël heeft er sindsdien 500 duizend Joden in meer dan honderd nederzettingen gevestigd. Oost-Jeruzalem wordt door de Palestijnen geclaimd als hoofdstad van een door hen te stichten staat. Toezeggingen op dit gebied liggen extreem gevoelig.”
Extreem gevoelig bij de Palestijnen dus, dat spreekt! Maar laat het nou bij de Joden óók hartstikke gevoelig liggen! Wist je niet, hè, Arie? Ouwe geschiedenisreus!
Wááááánt!!! Want!! Want! Want!! Wanter-de-want-want-want-wááááánt!!!
Want. Jeruzalem ligt op de grens van Samaria & Judea (de Westbank) en daar woonden de Joden misschien al 3000 jaar, maar historisch bewijsbaar 2000 jaar, toen in 638 ná Christus de islamitische Arabieren Palestina bloedig onder het kromzwaard brachten. Want. De Joden zijn vervolgens 1300 jaar door de Arabieren in een dhimmi-status structureel geterroriseerd, uitgebuit, vernederd en bij gelegenheid vermoord: als er één partij recht heeft op de titel bloeddorstige kolonialisten dan zijn het de Arabieren in Palestina. Want. Nadat de Joden vanaf 1880 welvaart en humane vooruitgang in een desolaat en leeg Palestina begonnen te brengen, is de moefti van Jeruzalem Amin-al Hoesseini in 1920 begonnen met behulp van de islamitische Jodenhaat-ideologie de Arabische bevolking tegen de Joden op te zetten, onder het terroriseren en vermoorden van niet alleen Joden maar ook de verraders in eigen gelederen die geen zin hadden in Jodenhaat. Want. Vanaf 1940 heeft de moefti met een mengeling van traditioneel islamitische en nazistische Jodenhaat in nauwe samenwerking met de nazi-top zoveel mogelijk Joden in Europa doen vermoorden en heeft een vergassings-programma voor de Joden in Palestina helpen voorbereiden. Want. De Joden in Palestina hebben er tot 1948 alles aan gedaan om met de Palestijnse Arabieren in vrede te leven. Want. De islamitische maffia rond de moefti is honderd procent (100 %) aansprakelijk voor het ontstaan van de vijandschap tussen Joden en Palestijnen. Want. Sinds de jaren 1940 druipt het hele islamitische Midden Oosten van een gemengd nazislamitische Jodenhaat. Want. In die Jodenhaat hebben Arafat, Abbas en Hamas de traditie van de moefti voorgezet, zodat die traditie al 90 jaar oud is, vanaf 1920. Want. Israël is drie keer met genocidale bedoelingen aangevallen door een Arabische overmacht: 1948, 1967, 1973. Want. Israël mag volgens oorlogsrecht na een aanvalsoorlog, en zeker na drie (3) genocidale zo’n beetje het hele Midden Oosten bezetten. Want. Israël heeft aanvankelijk echter genoegen genomen met minimale stukjes Samaria & Judea, die militair van levensbelang zijn bij de volgende genocidale aanval van de Arabieren. Want. Israël heeft gedurende decennia van onderhandelingen vele malen in vredesvoorstellen aangeboden die overlevingslapjes grond te compenseren. Want. Arafat en zijn opvolgers hebben alle vredesvoorstellen en vredesoverenkomsten altijd actief gesaboteerd met een opvoering van de terreur. Want. Deze Mohammedaanse maffia’s kunnen en willen geen vrede sluiten, want ze leven van Jodenhaat, geweld, corruptie en het chanteren van het Westen. Want. Daarom zijn er steeds meer Joodse nederzettingen in Samaria & Judea gekomen, omdat er geen vrede mogelijk bleek en de Israëli’s het beter vonden voelhoorns op in dat gebied te houden en uit te breiden. Want. In tegenstelling tot de Abbas-en-Hamas-maffia, willen veel gewone Arabische inwoners van Samaria & Judea dat de Israëli’s blijven, want de Joden brengen welvaart en werk, zoals ze al vanaf 1880 in dat gebied doen. Want. Jordanië heeft van 1948 tot 1967 illegaal, want na een aanvalsoorlog, Samaria-Judea (de Westbank) bezet en daar terreur uitgeoefend, vooral in Jeruzalem. Want. Toen na 1967 bleek dat de Israëlis gedwongen waren het bestuur van Samaria-Judea over te nemen, omdat de Arabieren geen vrede wilden (3 x nee van Khartoem), bewerkten de Israëli’s daar een welvaart, humaniteit, relatieve vrijheid die daar van 1948 tot 1967 nooit geweest was en bovendien een gigantische toename van het aantal Arabieren. Want. Toen alle vredesvoorstellen, van Oslo 1993 tot Camp David 2000, door de Palestijnse maffia gesaboteerd werden, heeft Israël in het aangezicht van de blijvende oorlogswil van deze maffia, zich met het volste recht dieper ingegraven in Samaria-Judea. Want. Waarom zou Israël Arabieren binnen de eigen landsgrenzen volledig burgerrecht moeten geven (wat ze ook doen) en waarom zou Samaria-Judea Jodenvrij aan de Arabieren opgeleverd moeten worden?
Nog meer geschiedenisles in de trant van want-want-want-want-wáááánt!!
De hele zogenaamde heiligheid van Jeruzalem is altijd politiek gemotiveerd geweest in de islam. Het is een schoolvoorbeeld van een invented tradition. De mythische Mohammed (572 632) probeerde aanvankelijk de Joden voor zijn geloof te winnen en beval dat de bidrichting (kibla) naar Jeruzalem moet zijn. Toen de Joden hem afwezen, werd het toch maar richting Mekka. Jeruzalem wordt overigens niet één keer in de Koran genoemd. Vijftig jaar na de dood in 632 A.D.van de mythische Mohammed, in 682 A. D. dus, werd door een moslimse rebel, in opstand tegen de islamitische kalief Abd al-Malik in Damascus, de hadj (pelgrimstocht) naar Mekka voor de onderdanen onmogelijk gemaakt. De geblokkeerde kalief Abd al-Malik maakte toen van de nood een deugd: omdat hij toevallig Jeruzalem in bezit had, beval hij dat de hadj en dus ook de bidrichting opnieuw naar Jeruzalem moest wezen. Daarbij haakte geblokkeerde kalief Abd al-Malik aan bij een mededeling in de koran dat Mohammed zijn vliegend-paard-met-het-vrouwenhoofd (Baraq) bij de verste moskee zou hebben aangebonden. (Soera 17:1) en die verste moskee zou dan de al-Aqsa-moskee bij Jeruzalem geweest moeten zijn. Echter! Dit was een verzinsel van die geblokkeerde kalief Abd al-Malik in Damascus. Als de verste moskee gold en geldt , in de communis opinio van zowel islamitische als westerse deskundigen, de moskee bij Mekka. Kortom: dat was weer net zon staaltje van politiek opportunisme in 682 van deze geblokkeerde kalief Abd al-Malik als in 632 van de mythische Mohammed, toen hij de bidrichting van Jeruzalem in Mekka veranderde. De laatste daad van politiek opportunisme rond Jeruzalem dateert van 1967. Tot dat jaar was Jeruzalem nog illegaal bezet door Jordanië en werd aan Jeruzalem geen bijzondere status gegeven. Maar nadat de Westbank (Samaria en Judea) en Jeruzalem in Israëlische handen kwamen, begonnen de islamitische ideologen die opvatting over Jeruzalem van 1250 jaar geleden, uit het jaar 682 dus, weer te recyclen. Dus driemaal politiek opportunisme rond Jeruzalem: door de mythische Mohammed (572 632) zelf, in 682 door de geblokkeerde kalief en vervolgens na 1967.
Jacques Gautier heeft meer dan 20 jaar besteed aan een onderzoek naar de vraag Van wie is Jerusalem, maar dan in de puur juridische en volken-rechtelijke zin. Hij kwam tot de conclusie: Jeruzalem is van de Joden, Jeruzalem is van Israël. En ik zou daar aan willen toevoegen: en dus van de Hele Mensheid met een Geweten. Gautier vervatte zijn betoog en conclusies in een promotie-these van zon 1000 pagina’s, die hij succesvol verdedigde aan het Graduate Institute of International Studies of the University of Geneva. Hier is een televisie-interview met hem onder de titel Who owns Jerusalem?
Oh ja, Arie, nog een staartje vuiligheid uit de foute berichtgeving van dat Jodenhaat-vod waaraan jij je naam verbindt:
“Palestijnse onderhandelaars waren ook bereid om genoegen te nemen met een beperking van het aantal terugkerende vluchtelingen.”
Nou staat me even niet bij hoe het aantal vluchtelingen in de loop der jaren was uitgegroeid. Miljoenen in elk geval. Dus dat genoegen nemen van die Palestijnse onderhandelaars moet je even met 26 kilo zout nemen en in het perspectief zien van een bewuste politiek van de Arabische wereld om dat probleem zo groot mogelijk te maken.
Ga eens kijken, Arie, op de site van Likoed-Nederland, daar vind je een uitstekend artikel over het Palestijnse “vluchtelingen”-probleem. Daar leer je dat deze vluchtelingen geen echte vluchtelingen zijn. Althans niet gevlucht voor de Israëli’s. Dat ze in 1948 door hun eigen Palestijnse maffia en de binnenvallende Arabische legers zijn weggejaagd om vrij baan te hebben voor de genocide op de Joden.
Dat deze vluchtelingen niet eens voldoen aan het criterium van de UNHCR: een vluchteling is iemand die “wegens een gegronde vrees voor vervolging zich bevindt buiten het land van zijn nationaliteit.” Want áls ze vervolgd worden dán door hun eigen maffia’s en de dictaturen van Arabierië. En in datzelfde Arabierië bevinden ze zich, dus niet buiten het land van hun nationaliteit. In 1948 verplaatsten die vluchtelingen zich gewoon naar een ander deel van het mandaatgebied Palestina dat óók de Westbank Gaza en Jordanië omvatte. Dat werd dus toch allemaal als vluchteling aangemerkt, terwijl ze nooit reële landsgrenzen passeerden of buiten hun cuktuurgebied terecht kwamen. Als de gewone definitie van vluchteling was gebruikt, zou alleen op dit criterium ongeveer 80% van de “vluchtelingen” zijn afgevallen.
Je leert in dat Likoedstuk dat voor de Palestijnen unieke regels verzonnen zijn, die voor echte vluchtelingen nog nooit ergens ter wereld hebben gegolden, namelijk dat de vluchtelingenstatus van grootouder, op ouder op kind, op kleinkind en oneindig behouden blijft. Dat de oervluchteling slechts twee maanden in Palestina hoefde te hebben gewoond.
Nou, Arie: ga vooral op de ingeslagen weg voort. Nu heb je eindelijk die foute correspondent in Israël niet meer, die Alexander Burghoorn, maar je hebt waardige opvolgers gevonden. Dat heb ik gemerkt aan de twee grote demoniserings-stukken van Israël die sinds die tijd alweer in de Volkskrant verschenen zijn. Die over twee pagina’s uitgesmeerde anonieme getuigenissen van Breaking the Silence waardoor we moesten gaan geloven dat in Samaria-Judea (Westbank) de Israëlische soldaten als nazi’s te keer gaan. En vervolgens die fotoreportage met al die foto’s van verminkte Palestijnen, die niet verminkt hadden hoeven zijn als ze niet al sinds 1920 door hun eigen maffia en de Arabische dictaturen misbruikt zouden worden.
En nou het mooiste: een serieus Amerikaans denkmasjien inzake buitenlandse zaken Debkafile kopt nog dezelfde dag dat de Volkskrant zijn moreel foute berichtgeving verzorgt, dat ook nieuwswaardige inschatting fout is geweest: Palestinian leader says Al Jazeera’s “exposé” is fabricated.
Ik citeer Debkafile verder:
“Debkafile reveals that they were sold to the TV network by a disgruntled Palestinian staffer fired from the PA’s NFU-Negotiating Support Team. They were used to depict Abbas and Ereket as willing to betray Palestinian national interests, Israel as offering nothing in return for Palestinian concessions and America as unfairly advocating Israel’s case throughout. ( . . .) The “exposé” was clearly motivated by the urge to settle internal scores within the Arab camp and among rival Palestinian factions.”
(Ze zijn zo gretig geweest, eerst bij de Guardian en toen bij de Volkskrant, om de Joden en Israël te pakken te nemen, dat ze in de val getrapt zijn.)
_________________
Martien Pennings 