Alleen een portret van Bert Slagter want die kop van Wierd Duk die kennen we zo langzamerhand wel
UPDATERIG OPMERKINKJE PER 29 SEPTEMBER: Gedurende ‘n podcast van 77 minuten was er blijkbaar géén gelegenheid de luisteraar even te vertellen dat Slagter sinds begin augustus deel uitmaakt van “Team Red” die het ministerie van Hugo de Jonge adviseert. Zie hier beneden:
Wierd Duk en Bert Slagter wilden afgelopen dinsdag 22 september via een morgen-podcast het Nederlandse publiek voorbereiden op het kamerdebat over Corona diezelfde middag. Maar mij, alerte social-media én mainstream–media-volger, had deze voorlichting niet bereikt, dus ik moest die kennis ontberen toen ik die dinsdagmiddag voor het plasma zat en de kakafonie probeerde te volgen. Toen ik vervolgens werd gewezen op die 77 minuten podcast, ben ik ze toch maar eens gaan uitluisteren en zat versteld van de hoge kwaliteit van analyse die Bert Slagter en een slim vragende en samenvattende Wierd Duk mij voortoverden. Alleen had ik na afloop last van duizelinkjes vanwege de shit-load aan informatie die op me was afgekomen.
En dus besloot ik dat ik maar weer student moest worden en de handel nog maar eens moest afluisteren en aantekeningen maken. Dat ging weer een hele klus worden. En toen besloot ik kwaad te worden.
Want het begint op het internet wel heel erg in de mode te raken om opiniërend bezig te zijn via het gesproken woord, al dan niet ook nog zichtbaar in een YouTube-film. Het lúlt maar door overal en over al die onderwerpen die ook mij interesseren: Trump, BLM, EU, islam, Israël, immigratie, klimaat en Corona en enzovoort. En nou zegt een Duitse wijsheid wel “Man darf über Alles reden, aber nie über vierzig Minuten”, de lul-verhalen en interviews beslaan tegenwoordig makkelijk een uur. Terwijl toch de beste infomatie-overdracht volgens mij plaatsvindt via een tekst, want altijd doordachter en conciezer en bovendien kan je desgewenst bepaalde passages net zo vaak als je wilt nog eens rustig overlezen. Dus ik stuurde twee tweets richtng Wierd Duk en Bert Slagter, de eerste erg geïrriteerd en de tweede nauwelijks minder. Uiteraard geen antwoord, want ik ben geen BN-er of grote ster op social media, en bovendien nog wel eens grof van toetsenbord.
Dus toen ik niks van Duk of Slagter hoorde, besloot ik deze zaterdagmorgen toch maar met de samenvattende en essentialiserende analyse van die podcast te beginnen.
Eerst even een inleidinkje en daarvoor moet je flink het internet op, want deskundigen als Slagter hebben de gewoonte allerlei specialistische kennis bekend te veronderstellen. Dus eerst maar wat uitleg.
De testen, waarvan hieronder in de bespreking van de podcast van Duk en Slagter sprake is, zijn PCR-testen = polymerase chain reaction-testen = een soort DNA-testen waarbij slijm uit neus en keel wordt afgenomen en waarbij levend virus kan worden aangetoond door bewerkelijk laboratorium-onderzoek. (Voor uitleg “bewerkelijk”: zie verderop) En dan heb je ook POC-testen = Point Of Care-testen, dat zijn testen die op de werkplek, thuis of bij het bed van een patiënt worden afgenomen. Maar wat deze vervloekte stompzinnige kut-naam niet zegt, is dat het een bloedtest is, ook wel genoemd seriologische test, waarbij veel sneller resultaat zichtbaar is, maar waarbij geen levend virus wordt aangetoond, slechts hoeveel antistoffen je hebt en van welke soort die antistoffen zijn, IgG of IgM. Bij alleen IgG ben je niet besmettelijk, maar als er nog IgM bij zit wél.
Nou, daar gaan we dan! Met de vast-stelling van Slagter en Duk dat het virus zich weer aan het verspreiden is.
Ja maar, zegt ondeskundige – (dat is Wierd Duk die de stem van het domme volk vertolkt) – het oplopen van het aantal positieve testen sinds juli 2020 komt doordat we meer testen.
Nee, zegt deskundige, dat is Bert Slagter, het gaat erom dat het percentage positief getesten oploopt per cohort getesten. Bijvoorbeeld van 4 per duizend naar 40 per duizend.
Ja maar, zegt ondeskundige, dat oplopende percentage per eenheid zegt ook niet alles want ik heb gehoord dat het kan gaan om oude sporen van Corona in deze getesten en jonge mensen worden bovendien nauwelijks ziek en kijk maar naar die ziekenhuisopnamen die zijn zeer laag.
Nee, zegt deskundige, als het in meerderheid zou gaan om oude sporen dan zouden we nu een zware teruggang zien in de ziektegevallen, maar we zien een enorme stijging en bovendien sterke regionale en groepsverschillen die logisch zijn als het om vitaal virus gaat: steden, studenten en migranten. Bovendien is de PCR-test kwantitatief, dat wil zeggen bij de test moet bij het laboratorium-onderzoek naarmate er minder vitale virus-deeltjes worden aangetroffen vaker een bepaalde vermeerderings-handeling uitgevoerd worden. Oftewel: de “Cycle Threshold Value” moet worden vastgesteld, de zogenaamde “CT-waarde”. Bijvoorbeeld: als er meer dan een X-aantal “cycles” nodig zijn om de aanwezigheid van vitaal virus vast te stellen dan ben je volgens de test niet besmettelijk. Dan kan je besluiten tot her-testen of tot negatief verklaren, afhankelijk van de context: een a-asymptomatische persoon in de test-straat op Schiphol verklaar je dan negatief, maar iemand die nog in het ziekenhuis ligt na opgenomen te zijn vanwege Corona, hertest je dan na een paar dagen.
Deskundige Slagter vaart voort: dat we dat grote aantal positieve testen al een maand geleden serieus hadden moeten nemen, kan je niet alleen afleiden uit de hoeveelheid positieve testen, maar ook uit de lage CT-waardes, dus dat er weinig “cycles” voor nodig waren om tot het positieve resultaat te komen waarbij vitale virus deeltjes werden aangetoond. Lage CT-waardes (weinig cycles waren nodig) = hoge vitale virus-load in de geteste mens, die dus flink besmettelijk is voor zijn omgeving. Het is potentieel erger dan in maart, want de CT-waardes waren in maart (gemiddeld 28) lager dan wat we nu zien (gemiddeld 22).
In juli en augustus was de reactie van RIVM en politiek dat de ziekenhuizen nog steeds niet volliepen, maar nu driekwart september zijn de opnames op verpleegafdelingen verzevenvoudigd en de laatste verdubbeling vond plaats binnen tien dagen. De IC-opname was in juli 17 en nu, half september, al 90. En ook die verdubbeling vond plaats binnen tien dagen.
Over verdubbeling: eeen virus-verspreiding is principiel exponentieel. Stel dat je op een dorps-plein een bron hebt die vergiftigd is, dan moeten alle dorpelingen afzonderlijk van die bron drinken om ziek te worden. Maar elke persoon die ziek wordt van een virus wordt zelf zo’n bron. Als zo’n persoon dan gemiddeld twee nieuwe personen besmet, dan besmetten die twee nieuwe er vier en die vier besmetten er weer acht en die acht weer zestien en die zestien twee-en-dertig en die weer vier-en-zestig en enzovoort.
De hoeveelheid personen die elke besmette op zijn beurt besmet heet het Reproductiegetal. Dat getal (R) moet dus niet twee zijn, maar liefst veel lager, en als het R-getal één wordt dan is de toestand stabiel. Als R minder dan één wordt, neemt het aantal patiënten af en wordt de epidemie kleiner. Nu is, driekwart september, het getal R ongeveer1,3 en dat betekent dat het aantal besmetten niet meteen verdubbelt, maar in ongeveer acht dagen. Voor de IC’s zie je nu, half septembr, een verdubbelingen van elke tien dagen: vandaag bijvoorbeeld 90, over tien dagen honderd-tachtig, over twintig dagen 360 over dertig dagen 720.
In de tijd toen groepimmuniteit nog als mogelijk doel werd overwogen werd er rekening gehouden met elke dag 40 nieuwe IC-opnamen erbij en dan had je volgens de berekeningen 640 IC-bedden nodig. Nu, driekwart september, zeggen ziekenhuizen dat je maximaal 500 IC-bedden kan hebben als je de gewone andere zorg wil laten doorlopen. Maar de vraag is wel of er voldoende peroneel is voor die 500 bedeen en of dat personeel het weer kan opbrengen zo hard en onder zulke druk te werken.
Als het R-getal ongeveer 1.3 blijft dan zitten we eind oktober of begin november in een situatie waardoor we in april-mei in een lockdown gingen. Maar in april-mei was de groei-snelheid veel groter met een verdubbeling van elke drie dagen. De effectieve R lag toen hoger. Toen we op 14-15 maart de scholen en de kroegen sloten waren we als samenleving de veertien dagen daarvoor – (dat is dis de tijd waarin de gevolgen van dat gedrag zichtbaar worden in IC-opnames) – veel minder voorzichtig geweest. Ouderen zaten ook in de kroeg, hadden carnaval gevierd (23-25 februari) en zaten in de kerk te zingen. De maximale verspreidingssnelheid waarmee je rekening moet houden is nu dus lager, toen R 2.5 was met een verdubbelingstijd van elke drie dagen. Dat “halen” we niet meer. Dat is één. Tweede is dat we nu beter weten hoe we de besmetting moeten behandelen, dus een kleiner aantal mensen zal opgenomen worden, op de IC komen of sterven. Maar de behandeling zou in de eerste lijn wel beter kunnen: daar wordt nog steeds een paracetamolletje en vitamine D voorgeschreven.
Wierd Duk opminuut 16: “Ik heb wel zo mijn vermoedens wat je daar in die eerste lijn zou kunnen inzetten.” Slagter: “Ja, dat is een heel rabbit-hole op zich.” (De heren doelen op een vroeg-behandeling met Hydroxychloroquine-plus-Zink-plus-Azythromycine (zie één en twéé) maar durven er niet echt hun vingers aan te branden, want ja: goeie naam en zo, de bewijzen zijn imiddels overdonderend dat het werkt, net als voor het feit dat een combinatie van domheid, kwaadaardigheid en corruptie in de officiële medische wereld de erkenning daarvan tegen houdt. Op het einde komen ze er nog een keer – voorzichtig! – op terug als, misschien, misschien, misschien een wellicht te onderzoeken mogelijke mogelijkheid.
Slagter heeft meegeschreven aan een “brandbrief” die nog in de morgen van 22 september, voorafgaande aan het “plenaire” kamerdebat die dinsdagmiddag bij de kamerleden onder ogen moest komen. Die morgen is er ook een “technische briefing” van het RIVM richting kamer én kabinet en Slagter zegt dat de ondertekenaars van die brief het een goede zaak vinden dat voorafgaande aan die briefing de kamerleden weten “hoe het ervoor staat”. (Dat is dus een motie van wantrouwen richting RIVM en kabinet. Dat blijkt ook uit de volgende woorden van Slagter:)
“Wat er doorgaans via de media en het kabinet en de briefings tot ons komt dat zijn toch wel de one-liners als het-is-onder-controle (Tussenwerping wierd Duk: ‘Bek houden in het stadion’) maar hoe zit het nu écht. En dat is als je niks doet dat dit [een nieuwe crisis-situatie] gaat gebeuren. Dat is dus altijd de paradox: het kan dus dat we door dit te snappen dat we ons gedrag gaan veranderen en gaan ingrijpen zodat het [die crisis] niet uitkomt. Dat is nou precies het hele idee natuurlijk.”
Maar wat moeten we nu doen? Er komt een punt waarop de keuze voor bepaalde maatregelen niet meer medisch is, maar politiek wordt. Onze overheid heeft, door vanaf het begin ervoor te kiezen de epidemie niet serieus in te dammen, een flinke hoeveelheid sterfte geaccepteerd en ook veel risico op blijvende gezondheidsschade. Later hebben ze indamming met de mond beleden, maar zonder de bijbehorende daden. Kan zijn dat ze het maatschappelijk draagvlak daarvoor niet wisten te kweken. Maar erg hun best hebben ze daarvoor nit gedaan, want bij de eerste de beste tegenslag hebben ze het testen-plus-bron-en-contact-onderzoek laten vallen.
Er zijn vier manieren om het virus aan te pakken: (1) laten rondgaan en zelfs het virus zo snel mogelijk door de bevolking jagen, maar dat bleek bij Corona alleen te kunnen ten koste van tienduizenden doden (2) Mitigatie oftewel “flatten the curve”: het virus zodanig in toom houden dat de zorg overeind kan blijven en de ICs niet overstromen (3) Indammen, containment ook wel eliminatie genoemd: elk individueel geval najagen, quarantaine en bron-en-contact-onderzoek, onder acceptatie dat er af en toe wel een cluster-uitbraak is, maar geen uitbraken boven een bepaald aantal besmettingen per 100.000 binnen een bepaalde tijd. Duitsland stelt die grens op 50 per 100.000 in 7 dagen. Als die wordt overschreden, dan heet het “community spread” komt daar een lock-down. Daar zitten wij al vele weken zeer ruim overheen. (4) Eradication, uitroeiing van het virus. Dat is onmogelijk. En dat is de stok waarmee Ernst Kuipers van het OMT steeds sloeg: als mensen het over indammen hadden dan zeiden ze bij het OMT ja-maar-uitroeien-kan-niet. Dat is een hele valse voorstelling van zaken om te verbergen dat je indam-politiek zeer te kort schiet. Dat was een debat-truc, waardoor het hele concept van “indammen” in Nederland belachelijk is gemaakt.
We zitten, omdat De Jonge en Rutte het bron-en-contact-onderzoek niet voor mekaar hebben gekregen (de GGD’s konden het niet aan) ruim boven de kritische grens van 50 besmettingen per 100.000 die in Duitsland gehanteerd wordt. We zijn vergelijkbaar met de bestuurder van een auto die met te hoge snelheid in de mist rijdt. Het kan een tijdje goed gaan, maar een groot ongeluk kan elk moment gebeuren.
Rutte en De Jonge zijn de verantwoordelijken voor dit falen, terwijl het publiek de indruk heeft dat ze het voortreffelijk doen. Hoge waarderings-cijfers! Het OMT heeft, zij het schoorvoetend, kort geleden het kabinet geadviseerd om nu toch daadwerkelijk te gaan indammen. En het kabinet heeft, vooral na druk van Lodewijk Asscher, die strategie nu, ook al schoorvoetend, gezegd te zullen gaan toepassen. Maar het is zeer laat. Ze hebben het veel te ver laten komen in juli en augustus. Begin augustus waren in sommige wijken van Amsterdam en Rotterdam al 10% van de getesten positief. Nu is het in de Bijlmer zelfs 20%.
Heeft de politiek gefaald? Als je doel is “indammen”, dan heeft het kabinet gefaald. Maar als het doel is om de ziekenhuizen niet te laten overstromen, dan kan het de komende twee weken nog als geslaagd gelden, maar over twee weken kunnen de ICs natuurlijk weer overstroomd zijn.
Wat moeten we doen? Dat is moeilijk te zeggen, want we weten niet waar en hoe de besmettingen precies plaats vinden. Dus we kunnen geen gerichte maatregelen treffen en moeten steeds grover ingrijpen, via lock-down-achtige maatregelen. En als de overheid het niet doet, dan doen mensen het zelf wel, want als ze merken dat er veel mensen in hun omgeving ziek zijn, dan gaan ze uit eigen beweging in lock-down. En dan blijft de economische en sociale schade net zo groot. Dertig miljard per maand, zegt men.
Er gaan steeds meer stemmen op die zeggen: laten we het risico nemen om weer gewoon te gaan leven opdat de economie niet nóg kapotter gaat en het sociaal-psychische leed steeds groter wordt met óok soms dodelijke gevolgen. Als we dat doen gaan de ziekenhuizen volstromen, want mensen die thuis in ademnood komen gaan toch een ambulance bellen en dan heb je kans dat de zorg ineenstort en het zorgpersoneel in opstand komt. Mensen zullen uit zichzelf weg blijven van werk. Er zal toenemende polarisatie zijn.
En tegen de hoax-roepers zou ik willen zeggen: ik hoop dat jullie gelijk hebben en dat die 400 die nu alweer in het ziekenhuis liggen en die 90 op de IC, heel iets anders blijken te hebben en dat de besmettingen morgen ineens over zijn. Maar wereldwijd lijkt het virus géén hoax te zijn. Overal in de wereld stijgen de ziekenhuisopnames weer. Zou dat kunnen zijn omdat er een wereldwijde samenzwering aan de gang is die in alle landen precies gecoördineerd wordt door Bill Gates?
Op minuut 36 begint een telefonisch interview van 10 minuten met de vader van een gezin dat in zijn geheel is getroffen door Corona: vader, moeder en twee dochters (van 12 en 20). Deze meneer Poels benadrukt dat Corona géén griepje is, want bijvoorbeeld zijn 20-jarige dochter heeft, zegt de longarts, op dit moment de longen van een 70-jarige. Tijdelijk, zegt de vader. Ik help het hem hopen, want uiteraard is niet eens de gedáchte aan vroeg-hydroxychloroquine+zink+azythromycine (zie één en twéé) bij patiënten noch artsen opgekomen. En dat is jammer voor die longen, want het had voorkomen kunnen worden, toen de eerste ademnood zich bij de dochter voordeed. Na 4 dagen wachten op een test en toen nog 3 dagen op de uitslag is het inderdaad te laat voor die longen. En kan je alleen maar hopen dat het “tijdelijk” is. Maar ik ben bang dat de schade minstens deels onomkeerbaar is.
Corona, zegt Slagter, is géén griepje. Toegegeven: bij griep kan je ook heel ziek worden, er zelfs dood aan gaan of blijvende rest-schade ondervinden. Maar het verschil in verloop tussen Corona en griep kan je zichtbaar maken via het beeld van twee piramides, een griep-piramide en een Corona-piramide. Bij beide piramides onderin een brede laag van mensen die geen klachten hebben, maarrr . . . . vervolgens de volgende lagen! Bij Corona zijn al die lagen in de piramide dikker en heftiger dan bij griep. Bij Corona een dikkere laag van de mensen die in het ziekenhuis terecht komt, een dikkere laag die een ernstig ziekteverloop kent, een dikkere laag die tenslotte op de IC terecht komt, een dikkere laag die blijvende schade ondervindt. En tenslotte een dikkere laag die sterft: 10 tot 20 keer zoveel.
Op minuut 49:00 begint dan een passage die tot 52:30 duurt en waarvan ik niet echt chocola kan maken. Slagter goochelt met minieme percentages en met de begrippen IFR = Infection Fatality Rate en CFR = Case Fatality Rate en bevolkingsopbouw (veel jongeren of veel ouderen) en dat dan weer toegepast op griep en Corona. Ik werd er redelijk gek van, moet ik zeggen. Maar volgens Slagter komt het er tenslotte op neer dat Corona veel minder dodelijk is dan men in het begin dacht –(er gingen aanvankelijk waanzinnige percentages rond met miljoenen doden) – maar dat Corona toch echt veel dodelijker en schadelijker is dan griep.
Vervolgens heeft iemand gevraagd of niet het gevaar bestaat dat er veel vals-positieve PCR-testen zijn die de paniek onnodig omhoog jagen. [Wat PCR-testen en CT-waardes zijn heb ik hierboven uitgelegd] Slagter zegt dat er vooral in de kleine gespecialiseerde labs die tot nu toe in Nederland uitsluitend werden gebruikt – (vanaf nu gaan er ook grote robotlabs in Duitsland ingeschakeld worden vanwege de testachterstanden) – uiterst zorgvuldig wordt gekeken naar de hoeveelheid cycles die nodig zijn om tot een positieve test te komen. Die worden in die labs echt niet tot grote hoogten opgestuwd om maar virusdeeltje te kunnen aantonen. Er wordt zelfs, bij twijfel, als er een beetje veel cycles nodig blijken bij een test-persoon, wel eens een tweede monster van het keel-neus-slijm getest. Je kunt er van op aan dat deze testen een goed beeld geven. En als je het nóg niet gelooft, ga dan eens praten met de eerste-lijnsgezondheidszorg, want die zal je veretllen dat de toestroom van mensen met verdachte symptomen enorm is en vergelijkbaar met maart-april.
Nóg een stukje Slagter dat me boven de pet gaat, net als die passage van 49:00 tot 52:30.
Luisteraars-vraag: “Als mondkapjes de kans om iemand te besmetten met 20% verlagen en het dragen ervan om besmet te raken ook met 20% verlagen, wat gebeurt er dan met R=1.4?”
Nee-nee-nee! Zegt Slagter. Je mag niet zomaar die twee percentages optellen en zeggen dat de besmettingskans tussen die twee mensen dan 40% minder is. Je moet namelijk de andersom-kans vermenigvuldigen! Dus 80% x 80% = 6400%, maar dat moet je dan lezen als 64% en dat moet je van 100% kans aftrekken en dan krijg je dat de besmettingskand van dat koppeltje 36% lager wordt. Als je dat overbrengt op R=1.4 dan wordt dat R=0.9. Dat is dus onder de één! Nou en als je dan ook nog weet dat sommigen zeggen dat elk van die twee mondkapjedragers elk voor zich zelfs de kans voor besmetting mt 40% verminderen dan krijg je een nog veel geweldiger effect.
Er is een enorme discussie over die mondkapjes, maar in veel buitenlanden worden ze gewoon wel gebruikt en er zijn ook buitenlandse wetenschappelijke studies die het effect van mondkapjes onderbouwen. Maar in Nederland aanvaarden we de uitkomsten van die buitenslandse studies niet: pas als buitenlandse studies door in Nederland gevestigde wetenschappers dunnetje zijn overgedaan en goed bevonden.
Slagter: “Nederlandse onderzoeken óf de onderbuik van Jaap van Dissel. Dat is ook goed.”
Laten we het daar verder niet over hebben, zeggen de heren vervolgens, maar ik neem aan dat het gaat over berichten die ik ook gelezen heb en waarin werd gemeld dat Van Dissel gewoon “op gevoel” heeft besloten dat mondkapjes niet werken.
Slagter: er zijn steeds meer aanwijzingen dat die mondkapjes en ook betere ventilatie een bijdrage kan leveren aan het remmen van de verspreiding van het virus.
Duk: Maurice de Hond heeft vanaf het begin gewezen op het belang van verspreiding via aerosolen en er zijn onderzoeken in het buitenland die erop wijzen dat zelfs het merendeel van de besmettingen via de lucht plaats vindt. En wij hebben het steeds alleen maar over die anderhalve meter, zelfs in gesloten ruimtes zonder ventilatie. Eigenlijk zegt Duk, als ik het zo mag samenvatten: naast testen-testen-testen moet ook ventileren-ventileren-ventileren komen. Het Deltaplan-ventileren dus van Maurice de Hond, eigenlijk.
Slagter is dat met Duk eens, maar merkt op dat De Hond weliswaar steengoeie punten heeft, maar de neiging heeft die punten te verabsoluteren zodat hij buiten het debat is gesloten. Maar Duk verdedigt De Hond en werpt tegen: je moet wel wetenschappelijk genuanceerd zijn, maar op grond daarvan wel heel duidelijk zijn met je richtlijnen naar de bevolking toe anders dringt het niet door. En in die duidelijkheid, meent Duk, heeft de overheid enorm gefaald.
Slagter zegt dat die communicatie naar de bevolking nu precies valt onder zijn expertise namelijk “Beslissen-In-Complexe-En-Onzekere-Situaties”. Als je alles weet kan iets wel “gecompliceerd” zijn, zegt-ie, maar niet “complex”. Die onzekerheid, dát is de onderscheidende factor. Zoals Rutte & De Jonge het uitgedrukt hebben: 100%beslisen met 50% van de kennis. Misschien had Rutte een wetenschappelijk crisismanager moeten aanstellen. [Mij lijkt dat Slagter zelf daar geschikt voor zou zijn geweest.] Nu moest en moeten Rutte & De Jonge steeds als politici uit elkaar tegensprekende en vag blijvende wetenschappers beleidsconclusies trekken.
Bijvoorbeeld over die aerosolen, zegt Slagter Je hebt in die kwestie twee mogelijkheden:1) aannemen dat ze een rol spelen of 2) aannemen dat ze geen rol spelen. Er is blijkbaar door Rutte & De Jonge besloten dat er geen bewijs was dat ze wél een rol spelen en dat ze dus géén rol spelen. Maar wat ze hadden moeten doen is: gaan kijken wat de gevolgen zijn van elk van die twee aannames. Als je hebt aangenomen dat ze geen rol spelen en ze spelen wél een rol, dan heb je veel dodelijk gevaar over het hoofd gezien. Als je hebt aangenomen dat ze wel een rol spelen en je schrijft mondkapjes en ventilatie voor, dan heb je in het ergste geval onnodige maatregelen genomen. Dan heb je dus in het ergste geval een aantal locaties van een beter ventilatiesysteem voorzien en een tijdje voor lul met een mondkapje gelopen. Maar in het andere geval zijn er dooien gevallen. Dus je kunt vanuit onzekerheid wel degelijk een duidelijke beslissing nemen en die ook scherp communiceren naar de bevolking.
Het gevolg van de onduidelijke en als tegenstrijdig ervaren maatregelen is dus nu, zegt Duk, een heuse gezagscris en dat in tijden van nood. Dat is zeer ernstig. Slagter wijst op Duitsland waar ze wel consistent zijn en een duidelijke politiek van indamming hebben gevoerd. Toen in bepaalde regio’s het maximaal aantal besmettingen werd overschreden – meer dan 50 binnen 7 dagen – werden er direct gerichte maatregelen genomen. De discussie in Duitsland was ook van een veel hoger niveau, meent Duk. Duitsland is er veel beter in geslaagd dan Nederland om het virus in toom te houden. In Nederland is het een rotzooi gebleven. Want toen de tweede golf onverwacht vroeg kwam, waren “de regio’s” er helemaal niet klaar voor ondanks eerdere verzekeringen van De Jonge dat ze dat wél waren.
Slagter: Inderdaad. De data-voorziening was er niet, het “dashboard” niet, de GGD-capaciteit niet, de “uitwisselings-standaarden” (?) waren er niet. De regionaal-bestuurlijke veiligheids-structuur was er ook niet, burgemeesters wisten niet waar ze aan toe waren. Amsterdam zat bijvoorbeeld al vele weken ver boven de signaalwaarde.
Slagter: “Ik kan me dat ook voorstellen. Wat moet je dan als burgemeester? Hugo de Jonge gaat op zijn handen zitten en kijkt wie er het eerste met zijn ogen knippert. Die gaat gewoon zitten wachten en zegt dat-ie het bij de regio heeft neergelegd.”
Terwijl die “regio”, zegt Duk, dus in geen enkel opzicht ergens klaar voor was. Zie boven: geen bestuurlijke structuur, geen data, geen GGD-capaciteit, geen “dashboard”, geen “uitwisselings-standaarden” (?).
Tragisch! Aldus besluiten de heren Slagter en Duk. [Maar gelukkig blijven de peilingen van de VDD (Rutte) en het CDA (De Jonge) prima.]
En dan gaat het nog even over Hydroxiychloroquine (HCQ)! Mijn eigenste hobby!
Ik parafraseer Wierd Duk:
Hydroxy-chloroquine wordt al 60 tot 70 jaar massaal ingezet tegen malaria. Het is al ingezet in de eerste lijn tegen Corona samen met zink en antibioticum. Er waren signalen dat dit effectief zou kunnen zijn. Toen Trump en Bolsonaro het middel aanbevalen werd direct vanuit de linkse hoek het middel gepolitiseerd en werd er gezegd dat het middel helemaal niks doet en dat de bijwerkingen enorm waren. Terwijl we het al 60 jaar inzetten zonder noemenswaardige bijwerkingen. Vanuit rechtse hoek werd gezgd dat het een soort wondermiddel is waardoor we helemaal niet meer bang hoefden te zijn voor Corona. De werkelijkheid is veel genuanceerder. Er zijn aanwijzingen dat bij gebruik in de eerste lijn patiënten geen last krijgen van die cytokine-storm in de longen, dat ze niet op de IC terecht komen en dat Corona veel milder verloopt. Het schandalige is dat een fake-onderzoek, gebaseerd op verkeerde aannames, uiteindelijk een zeer gereomeerd medisch tijdschrift heeft gehaald, namelijk The Lancet, waar zogenaamd werd aangetoond dat HCQ totaal geen werking zou hebben, dus dat het een fake-medicijn was. Waarna werd aangetoond dat dit onderzoek zélf fake was. The Lancet heeft dat onderzoek moeten terugtrekken. En er is nóg een onderzoek geweest in een gerenommeerd tijdschrift waarvoor idem dito bleek te gelden. Schandalig dat in tijden van pandemie een medicijn dat mogelijk zou kunen helpen zo gepolitseerd raakt. Met als gevolg dat experts bang worden serieus naar dat middel te kijken omdat ze bang zijn voor hun goede naam in linkse kringen.
Duk is wel blij af te kunen sluiten met het goede nieuws dat er een zéér grote correlatie is aangetoond tussen vitamine-D-tekort en een ernstiger verloop van Corona. En vitamine-C blijft ook aanbevolen.
Toch nog Blijheid temidden van Tragiek & Incompetentie.
Maar nou wil ik toch graag besluiten met een onblij kritiekje. (Ga voor onderbouwing van het volgende hier en hier en hier en hier kijken.)
Slagter wil vooral veel dubbelblinde onderzoeken naar HCQ. En Duk, zoals men hierboven kan lezen, is heel voorzichtig richting dit middel. Maar ik stel vast dat vanaf die 8 patiënten van Elens en die honderden van Zelenko en Didier – (en ongetwijfeld enzovoort waarvan niemand hoort omdat er een links-politieke boycot ligt op positief nieuws omtrent deze behandeling) – er alleen maar onderzoeken zijn gedaan die totaal geen rekening hielden met het hoofdprincipe van HCQ-Zink-Azythro, namelijk VROEG-VROEG-VROEG TOEDIENEN WANT ALS JE HET OP REEDS DOODZIEKE MENSEN TOEPAST HEEFT HET AVERECHTSE GEVOLGEN. Al die vervloekte kut-onderzoeken door vol-idioten en corrupte mafklappers hebben precies dát principe veronachtzaamd en gewoon HCQ zónder zink en zónder azythromycine random in patiënten geflikkerd in allerlei fases van de ziekte. Ja, dan krijg je inderdaad de conclusie dat het niet werkt en zelfs schadelijk is.
Ja, heer Duk “er waren signalen dat dit effectief zou kunnen zijn” en hierboven staan de linkjes naar stukken waarin die signalen besproken worden, maar ik ben op een gegeven moment opgehouden die signalen, eh . . . . . te signaleren omdat het toch geen ene moer helpt. De geschiedenis zal oordelen over types als Hugo de Jonge, de bejaardenhuis-moordenaar (of moet je slechts spreken van dood-door-schuld?) die op een motie van Thierry Baudet reageerde alsof die HCQ-aanbevelingen door gekken werden gedaan, door te spreken van “een kwakzalver-motie” het woord in zo aanstellerig mogelijk Engels uit te spreken: haidroksieglorokwin! Maar de geschiedenis zal bewijzen dat De Jonge de clown is en een moorddadige at that.
Godverdomme! Wat was dát een klus!
____________________
Martien Pennings 