Merkwaardig: boven het artikel van Dedecker in Knack staat een foto die lijkt op de foto die ik nu boven mijn stuk heb geplaatst. De redactie van Knack zet onder háár foto deze tekst “Raketten van Hamas (rechts) en het Israëlische Iron Dome-raketafweersysteem (links).” Maar je zou ook kunnen zeggen: rechts de agressieve poging om zoveel mogelijk willekeurige Israëli’s te vermoorden of verminken en links het defensieve technologische wonder dat dit tracht te voorkomen.

In Knack heeft Jean-Marie Dedecker zijn hevige emoties inzake Israël weer eens vrijelijk mogen uitgieten. ‘Elk woord over Palestina ligt op een bananenschil’. Ja, dat is zo, maar dat is aan de tekst van Dedecker niet te merken.

Ik zal deze keer mijn razernij eronder houden en zo droog en feitelijk mogelijk weerleggen. Ik citeer Dedecker:

 “Wie ook maar de minste kritiek uit op de gruwelijke annexatiepolitiek van Israël wordt stante pede van antisemitisme beschuldigd.”

“Gruwelijke annexatie politiek”: Israël heeft nou juist een veel te toegevende en humane inkrimp-politiek gevoerd. Israël is vanuit Samaria-Judea (“de Westbank”) twee keer met genocidale bedoelingen overvallen, in 1948 en 1967. Dat het geen derde keer gebeurde, in 1973, was te danken aan het feit dat koning Hoessein dermate bang was dat de “Palestijnse” terroristen van Arafat hem van de troon zouden stoten, dat hij Israël in het geheim vroeg het hem mogelijk te maken slechts een symbolische tank-eenheid naar de Golan te sturen om zijn gezicht in de Arabisch wereld te redden.

In de zomer van 1967 heeft Israël meteen na de oorlog een zeer genereuze vrede aangeboden, waarin Israël het 100% moreel en internationaal-rechtelijke recht van Joden om te wonen in Samaria-Judea opgaf. Israël vroeg slechts om zeer kleine gebiedsuitbreiding tegen de bestandslijn van 1948 aan om de onverdedigbare grenzen van Israël — ga dat 4-minuten-filmpje kijken! — ietsje meer verdedigbaar te maken. De Arabische landen weigerden om zelfs maar te onderhandelen met Israël en lieten dat weten via de beruchte drie keer nee van Khartoum: nee tegen vrede met Israël, nee tegen onderhandelingen met Israël, nee tegen erkenning van Israël. Daarmee dwongen ze Israël het bestuur van Samaria-Judea op zich te nemen. En dat noem je dan “gruwelijke annexatiepolitiek”? Ik zou zeggen: als de Israëliërs Amerikanen waren geweest dan hadden ze na drie keer met genocidale bedoelingen te zijn aangevallen door Egypte, Syrië en Jordanië, die landen helemaal bezet. En dat hadden we niet gek gevonden. “Gruwelijke annexatie politiek”? Ha!

In middels heeft Israël die kleine gebiedjes die tegen de bestandslijn van 1948 aanliggen, inderdaad geannexeerd. Maar kijk toch eens hoe klein!

En zou Dedecker weten dat Israël na 1967 de zogenaamde “open bruggen-politiek” met Jordanië heeft gevoerd, waardoor welvaart en welzijn van de “Palestijnen” in Samaria-Judea een enorme boost kreeg? En dat de Israëli’s verzuimd hebben om de anti-Israëlische haatpropaganda die aldaar vrijelijk werd bedreven in te tomen? Waardoor — “gruwelijke annexatie politiek” — Arafat tenslotte een machtsbasis verkreeg die hem in staat stelde om via terreur welvaart en welzijn in Samaria-Judea weer teniet te doen? Heeft Dedecker wel eens gehoord van Oslo 1993? En dat Arafat onmiddellijk begonnen is dat te saboteren? Was de bedoeling van Oslo niet om — “gruwelijke annexatiepolitiek” — de “Palestijnen” een staat te geven op grondgebied waarop Joden een miljoen procent recht hebben te wonen? Weet Dedecker wel dat de eis van Abbas en Hamas is om juist dat gebied Judenrein uitgegeleverd te krijgen? Ik kan zo nog een tijdje doorgaan, maar misschien kan Dedecker mijn spoedig te verschijnen boek ter hand nemen en daarmee het advies opvolgen dat Wim van Rooy hem wel eens heeft gegeven, namelijk om eens wat feitelijk-informatiefs over Israël te lezen. Wim van Rooy die trouwens het “Woord Vooraf” bij mijn boek schrijft en zijn tekstueel vuurwerk — ik heb het al gelezen — is alléén al die 19,95 euro waard.

Dedecker: “Het westers schaamtegevoel voor de Holocaust wordt dan telkens onbeschaamd aangezwengeld en weegt als een loden plaat op elk debat. Telkens Israël zich schuldig maakt aan misdaden tegen de menselijkheid, en dat is met de regelmaat van een klok, kijkt gans de Westerse wereld in gesplinterde verontwaardiging weg, terwijl het net de Palestijnen zijn die, met de door haar georganiseerde exodus van de Joden na WOII, de rekening betalen voor de Duitse genocide op het oude continent.”

Holocaust en aanzwengelen: ik vind dat niet smaakvol. En nee: de “Palestijnen” betalen niet “de rekening ( . . .) voor de Duitse genocide op het oude continent”. De “Palestijnen” betalen de rekening voor de nazistische politiek van de Moefti van Jeruzalem, Amin al-Husseini, die vanaf 1922 de terreur in Palestina leidde tegen de Joden én tegen de eigen bevolking die voor samenwerking met de Joden was. Precies zoals zijn opvolgers, die in zijn traditie staan — Arafat, Abbas en Hamas — nu nog steeds werken. Die Moefti heeft een doorslaggevende rol gespeeld bij het besluit van Hitler om tot industriële vernietiging van de Joden over te gaan en was van plan de techniek van het vergassen ook op de Joden in Palestina toe te passen zo gauw Rommel via Egypte naar Palestina zou zijn doorgestoten. Dat heeft Montgomery gelukkig voorkomen.

In het Midden-Oosten is trouwens nooit enig schuldgevoel aanwezig geweest vanwege die rol van de Moefti. Nu komt dat natuurlijk omdat de islam in elk wezenskenmerk met het nazisme overeenkomt. De islam is puur nazistisch in de Jodenhaat, in de expansieve oorlogszucht compleet met Blut-und-Boden-Prinzip (grond die eenmaal islamitisch is geweest moet altijd islamitisch blijven), in het Führer-principe (Mohammed, een massamoordenaar, sluipmoordenaar, roofmoordenaar en slavenhaler) geldt als dé voorbeeldige mens die nagevolgd moet worden), in het racisme tegen vrouwen, in de principiële gewelddadigheid, in de superioriteitswaan (Übermenschen-waan) die net als in het nazisme gepaard gaat met ziekelijke angst in de vorm van xenofobie, vriend-vijand-denken, conspirisme (verslaving aan complotdenken) en slachtoffergedrag/rancunisme, dus het voortdurend wijzen naar de “vijand” als oorzaak van de eigen ellende.

En nu is het gruwelijke dat die eigen islamitisch traditie die zo erg op het nazisme lijkt via de figuur van die Moefti een nazislamitische traditie is geworden die in het Midden-Oosten alom wordt aangehangen. Het probleem is dus niet dat het ‘westers schaamtegevoel voor de Holocaust dan telkens onbeschaamd wordt aangezwengeld’ maar dat in de Arabische wereld helemaal geen schuldgevoel bestáát en daar geen enkele zelfreflectie is. En dat komt dan weer omdat in de islam gewetensvorming nagenoeg onmogelijk is. Voor gewetensvorming is namelijk een innerlijke dialoog met “God” nodig waardoor een vermogen tot redeneren ontstaat en vandaar ook “wetenschap”. In de islam is alles één richtingsverkeer: Allah en de Profeet schrijven voor. En die voorschriften gaan nagenoeg allemaal richting agressie, onderdrukking, oorlog, discriminatie of getuigen van een obsessie met seks.

Dedecker: “Wie de racistische Hamaskreten hoort op de Pro-Palestinabetogingen krijgt eerder begrip voor de onderdrukkers dan voor de onderdrukten. De strijd tegen de jihadistische terreurgroepen die de Palestijnse kwestie hier misbruiken, heeft de westerse sympathie voor hun slachtofferschap in Israël uitgehold. Zo worden de Palestijnen in dit verhaal door de kortzichtigen niet langer beschouwd als slachtoffer maar als een bedreiging, terwijl het conflict in wezen om een koloniale bezettingspolitiek gaat en om het respecteren van de meest elementaire mensenrechten.”

Dedecker gaat er in bovenstaand citaat van uit dat de onderdrukkers de Israëli’s zijn. Maar dat is niet zo. De Palmaffia’s zijn de onderdrukkers van hun eigen volk. Als morgen die Palmaffia’s met terreur ophouden, kunnen morgen de prachtige stranden van Gaza open voor westers toerisme en kunnen de grensposten tusen Gaza en Israël weg. Nee, Dedecker, het gaat niet om “koloniale bezettingspolitiek”. Dat is een leugen. Zie boven. En met “het respecteren van de meest elementaire mensenrechten” zouden de Palmaffia’s en de hele islamitische wereld eens moeten beginnen.

Dedecker: “Israël is een apartheidsstaat gebaseerd op etnisch nationalisme en territoriale diefstal, dat altijd zichzelf legaliseert als het maar lang genoeg aangehouden wordt. Kinderen worden er opgevoed in hun eigen mono-etnische slottoren, met hun eigen onverdraagzame islamitische of joodse geloofsconcepten. Religieuze verschillen en apartheidsdenken worden meegegeven met de moedermelk. Niets verrechtvaardigt echter de gewelddadige of valse juridische onteigening van Palestijnse goederen, huizen en gronden op basis van eigendomsrechten uit sprookjesboeken van meer dan 2000 jaar oud.”

Dit is gewoon haatproza dat nergens op is gebaseerd. En Knack drukt dat uiteraard af, want het is pro-islam en anti-Israël. Israël is in geen enkel opzicht een Apartheidsstaat. Het heeft geen enkele, maar dan ook geen enkele trek gemeen met het Zuid-Afrika van de Apartheid. Ga maar lezen. En ook volgens die nieuw definitie van Human Rights Watch kan Israël géén “Apartheid “ aangewreven worden. Ga maar lezen. Voorts: alleen orthodoxe Joden voeden hun kinderen “onverdraagzaam” op, maar het concept “jihad” kennen ze daar dan weer niet. Nee, het gaat niet om “sprookjesboeken van meer dan 2000 jaar oud”, want bij dat conflict in Sheikh Jarrah — daarover heb je het toch, Dedecker? —  gaat het om Joodse eigenaren die claimen dat een huis al sinds 1875 in hun bezitten is en dat de Arabische huurders al 28 jaar geen huur betalen.

Dedecker: “Niets vergoelijkt het systematisch bombarderen en liquideren van burgers, van vrouwen en van kinderen, die als ratten in een val opgesloten zitten in Gaza, een zandbak van 12 op 40 km. Niets verbloemt de buitensporige Israëlische staatsterreur, waarbij er sedert 2005 al 5.822 doden vielen aan Palestijnse zijde tegenover 263 joodse slachtoffers. Niets verrechtvaardigt de visieloze machtspolitiek en het extreemrechtse opportunistische nationalisme van corrupte politici als Netanyahu die, telkens als het hen politiek goed uitkomt, een slachtpartij organiseren in de grootste openluchtgevangenis van de wereld tot ‘ze terug rondkruipen als verdoofde insecten in een potje’.

Ik had beloofd zakelijk te blijven, maar ik wil toch graag vermelden dat het proza van Dedecker mij telkens het dichters-pseudoniem van Simon Carmiggelt in gedachten brengt: Karel Bralleput. En het antwoord op deze diepte-emoties kan toch wéér niet anders zijn dan de gortdroog-feitelijke vaststelling dat als die Gaza-Palestijnen “als ratten in een val” zitten, zulks komt door de terreur van de Palmaffia’s die hun eigen bevolkingen gijzelen. Als ze vandaag daarmee ophouden, kan het mediterrane paradijs in Gaza morgen aanbreken. En dan die aantallen slachtoffers. Ja, daarvan is de oorzaak al héél lang bekend. Dat is omdat de Palmaffia’s niet gewoon onverschillig zijn of hun mensen doodgaan, maar juist graag willen dat er zoveel mogelijk sterven. Daarom schieten ze hun raketten af midden in drukke wijken, liefst met een moskee, school of ziekenhuis in de buurt. Want de aantallen slachtoffers kunnen ze weer als propaganda-wapen inzetten tegen Israël. En het werkt, want Dedecker gehoorzaamt braaf aan de propaganda-opdracht, zoals u ziet.

Dedecker: “Het bijbels festijn van dode besneden zielen kan telkens rekenen op het laffe wegkijkgedrag van de impotente Europese Mandarijnen en op de impliciete steun van de Amerikanen.” [mijn vet]

Bedoelt-ie nou met die opnieuw smaakvolle omschrijving wéér de Holocaust?

Dedecker: “Gaza is een schandvlek op ons westers geweten. De Palestijnen betalen het gelag voor de Shoah, de Endlösung en het eeuwenlang antisemitisme dat op Europese bodem gebeurde. Aan de tragedie van het Israëlisch-Palestijns conflict heeft Europa een historische schuld.”

Zal ik het nóg een keer uitleggen? Gaza zou uitsluitend een schandvlek op het islamitisch geweten kunnen zijn als zo’n geweten zou bestaan. De Joden hebben vanaf 1880 uitsluitend goeds gebracht in Palestina. Slechts de terreur van de Moefti cum suis heeft geleid tot de gruwelijke toestand die er nu is. Als een integratie zou hebben plaats gevonden tussen Joden en Arabieren in Palestina, zou het nu in zijn geheel één groot Singapore zijn qua welvaart en welstand.

Dedecker: “De Palestijnen zijn tweemaal verliezers en tweemaal onderdrukt. De Palestijnse gruwelijke wanhoopsdaden zijn niet goed te praten, maar ze zijn vooral de barometer van machteloosheid, woede en uitzichtloosheid. Ze zijn het enige volk ter wereld dat gevraagd wordt de veiligheid van haar bezetter te garanderen.”

Nee, ze zijn niet tweemaal onderdrukt, maar slechts eenmaal, namelijk door hun Palmaffia-bazen. De bezetters zijn niet de Joden, maar die Hamassers die hun eigen bevolking terroriseren en hersenspoelen. Via provocaties waarop Israël niet anders kán dan antwoorden, houden die Palmaffia’s  de Jodenhaat gaande. Is het zó simpel? Ja, zo simpel is het.

Dedecker: “Ik zag hoe Israëlische soldaten met stenen de botten braken van een stenen gooiend Palestijns kind. Symbolischer kan disproportioneel geweld niet zijn. Het staat nog op mijn netvlies.”

Dit deed me denken aan uitspraken van Nederlandse sociaal-democraten Diederik Samsom en Hans Spekman. Samsom had gewerkt als straat-coach en merkte op dat het gedrag van een bepaald soort Marokkaanse jongens een dimensie heeft die rechtsstreeks naar je merg gaat en Spekman stelde voor dit soort jongeren voor de ogen van hun eigen groep openlijk te vernederen. Ik heb dit soort “jongens” zelf ook meegemaakt en ik kan uit eigen ervaring zeggen dat ze een soort moorddadige gevoelens opwekken die ook ik liever niet heb. Dus ik begrijp wel waar de agressie van die Israëlische soldaat jegens dat “Palestijns kind” vandaan zou kunnen komen. Nee, ik wil het niet goed praten.

Maar wat ik nog veel minder goed wil praten is dit: een foto van een jonge Arabier in Gaza, een dertiger, een vader en hij staat bij een soort lade waarin zijn dode kind ligt dat omgekomen is bij de bombardenten op Gaza. Hij schreit en zijn houding drukt diepe verslagenheid en wanhoop uit. Ik ben ook een vader en ik vind dat waarachtig, waarachtig hartverscheurend. En Dedecker zou er goed aan doen om eens te gaan kijken naar de werkelijke oorzaken van deze drama’s, net zoals de hele westerse wereld dat zou moeten doen. Die oorzaak is wat mij betreft: “gelovigen” die te vaak de slachtoffers van het geweld dat hun “religie” uitlokt en opwekt in triomf ronddragen voor de camera’s van de wereldpers.


___________________