Leden vanThe Rights Forum zijn antisemieten en pogrom-voorbereiders, állemaal: Jules Hosman (VVD), Dries van Agt (CDA), Hans van den Broek (CDA), Laurens Jan Brinkhorst (D66), Klaas de Vries (PvdA), Hedy d’Ancona (PvdA) . . . .

Het is nu bijna tien jaar geleden dat ik onderstaande superlongread (bijna 15.000 woorden) publiceerde en de demoniserende “”anti-zionistische” vuiligheid is zo mogelijk nog erger en “professioneler” geworden. Je kunt zien dat er poenige types en veel subsidie achter zitten, waardoor blijkbaar gewiekste demagogen ingehuurd kunnen worden. De hysterische hijgerige haat, verborgen in keurige en quasi-redelijke taal is weerzinwekkend. Je zíét de tong van de bloedhonden uit de bekken hangen . . . . . .

Stukken van mij over Dries van Agt: “Dries van Agt werkt aan de volgende genocide op de Joden” (mei 2012)  “Dries van Agt dorst weer naar Jodenbloed en de VARA geeft hem podium” (februari 2013)  “Dries van Agt en Hans van den Broek: Dokter Mengele en zijn Eerste Assistent” (februari 2013)  “Malloten-VARA-site ‘de Joop’ geeft steeds meer podium aan de Jodenhaat van Dries van Agt”(februari 2013)  “DRIES VAN AGT EN HANS VAN DEN BROEK !! DEZE JODENHAAT IS JULLIE RESULTAAT!!” (februari 2013)  “Dries van Agt: de slang heeft opnieuw gesproken” (juni 2013)  Café Weltschmerz: Van Agt en Knoop verraden Israël ieder op eigen wijze (20 september 2017)

Leden vanThe Rights Forum zijn antisemieten en pogrom-voorbereiders, állemaal: Jules Hosman (VVD), Dries van Agt (CDA), Hans van den Broek (CDA), Laurens Jan Brinkhorst (D66), Klaas de Vries (PvdA), Hedy d’Ancona (PvdA)Frans Andriessen (Katholieke Volks Partij), Theo van Boven (Verenigde Nazi’s), Wim van Eekelen (VVD), Tineke Lodders (CDA), Doekle Terpstra (Islamitische Coöperatie en Collaboratie Operaties), Bert de Vries (ex-CDA) Jan Pronk (PvdA), Jaap Hamburger (Een Akelig Joods Geluid).

Nee, ik kan niet van al deze figuren bewijzen dat ze antisemieten zijn, maar ze bevinden zich in het gezelschap van types van wie ik het wél kan bewijzen – Dries van Agt, Jules Hosman, Hans van den Broek – en in wier gezelschap alle genoemde figuren  bezig zijn met een Jodenhaatverwekkend en irrationeel Israël-demoniseren dat niet anders dan tot de volgende apocalyptische pogrom kan leiden. Ze moeten, korter gezegd, toch minstens erg van antisemieten houden, als ze het zelf al niet zijn.

Een apocalyptische progrom? Als Israël gedwongen zal worden preventief toe te slaan om – ja, dat woord gaan we echt een aantal keren nodig hebben! – het apocalyptische regime van Iran van een geplande apocalyptische nucleaire Holocaust af te houden, zou dat tot een apocalyptische oorlog in het Midden Oosten kunnen leiden en tot een mini-apocalypsje in de Westerse steden. Want daar zullen de 5^e colonnes van moslims zich zeer heftig roeren. Het leger van Allah heeft zich al ten dode gekamd. Nou ja . . . . . gekamd: want wie komt nog wel eens een jonge Turk of Marokkaan tegen die géén Himmler-kapsel heeft? Oh ja, één: de immer jeugdige Hafid Bouazza.

The Rights Forum, een vrij recent opgerichte nieuwe website ter demonisering van Israël, heeft niet alleen een Raad van Bestuur maar ook een Raad van Advies. Daaruit haalde ik bovenstaande namen. Geen wonder dat de site zo professioneel en verzorgd oogt. Niet omdat de grootverdieners, politici en academici die “The Rights Forum” steunen, hun eigen geld erin steken, maar omdat zij natuurlijk bij uitstek de weg naar de subsidiepotten van de overheid weten te vinden.En daarvan stellen ze dan full-time medewerkers aan. Moet je eens voor een islam-kritische pro-Israël-site proberen.

Opvallend is het grote aantal volkenrechtskundigen in de Raad van Advies en dat zal ongetwijfeld te maken hebben met het hoofdthema van The Rights Forum, namelijk de Schreeuw Om Recht Voor Het Palestijnse Volk Die Alsmaar Niet Gehoord Wordt:

Karin Arts, Pieter Bekker, Marcel Brus, Pieter Kooijmans, Nico Schrijver, Paul de Waart, Liesbeth Zegveld. Voor hen geldt dezelfde opmerking als voor de politici: ook zij zijn objectief bezig de volgende Jodenmoord voor te bereiden en zij moeten toch minstens erg van antisemieten houden, als ze het zelf al niet zijn.

Je kan, volgens de website van “The Rights Forum”, ook nog gewoon “vriend” worden van dit foute zooitje. Enkele prominente BN-ers gingen u voor: Kader Abdolah (Mein Kampf populariseerder), Gerard Spong (lepe leipenist) , Thomas Lepeltak (rare naamdrager), Ramsey Nasr (verfijnde aansteller), Herbert Dijkstra (tour-verslaggevend anti-zionist”)  en Pim van Lommel (die in zijn volgende leven graag Jood in Auschwitz wil worden). Ook deze heren: tot nader order van hetzelfde laken een Jodenhatende djellaba dus. Al wie zich blijft encanailleren met Dries van Agt en zijn “The Rights Forum” is voor mij een Jodenhater die bewust bezig is met hulp aan de voorbereiding van de volgende Holocaust.

Ik kwam op de website van “The Rights Forum” door iemand die in de betere wijken van Den Haag woont en er ook zo uitziet. Wie de oogopslag van bestuurslid Jules Hosman (VVD) als zelfbewust omschrijft, doet hem te kort: doordringende adelaarsblik, officierstype. Als ik hem zou moeten casten voor een filmrol in het nazi-milieu van de jaren 1930 en 1940, zou ik hem de archetypische SS-er laten spelen. Hosman ziet eruit als een geboren edel-Ariër, als dat geen tautologie is.

Hosman schreef een stuk, niet op zijn eigen website van The Rights Forum, maar op eentje die minstens zo gesubsidieerd, blauwe blazerachtig en stropdasserig oogt: “Huis van Afgevaardigden” met de ondertitel: “publieke opinie en meer”. Men heeft als banner gekozen voor een rij blauwe Tweede-Kamer-stoelen. Onder het stuk van Jules Hosman stond dit vermeld:

“Jules Hosman (VVD) is bestuurslid van stichting The Rights Forum, die zich inzet voor een rechtvaardig Midden-Oosten beleid van de Nederlandse regering en de Europese Unie.”

Maar ik zou hem korter omschrijven: Jules Hosman is een zuivere antisemiet.

Wie is een zuivere antisemiet?

Het is altijd een probleem om te bewijzen of iemand een “zuivere”, een “echte” antisemiet is. Om te beginnen zet de moderne Jodenhater vaak het masker op van de “anti-Zionist”. En dan nog: dat “anti-Zionisme” is vaak vermengd met een “links” gedachtengoed van “anti-kapitalisme”, “anti-imperialisme”, “anti-kolonialisme”, kortom een anti-Westers, een weg-met-ons-sentiment. Complementair is vaak een “liefde voor de Palestijnen”, die dan is ingebed in de hilarische illusie dat de meest kwaadaardige en reactionaire ideologie die deze aardkloot ooit heeft voortgebracht, namelijk de islam, een progressieve en “objectief revolutionaire” kracht zou kunnen zijn. Dat is de gedachte van de “Internationale socialisten”, die ook aanhang heeft in de SP, met name bij Harry van Bommel en Anja Meulenbelt.

Er kunnen in het “anti-Zionisme” allerlei psychologische mechanismen meespelen: menselijk behoefte aan een haat-object. Of conformistisch hedonisme:  verlangen naar een fijn gevoel in het eigen hoofd, dus meedrijven in de mainstream waarin nou eenmaal Israël als slecht en de islam en de “Palestijnen” als goed gelden. Er kan sprake zijn van simpele ongeïnformeerdheid en doodgewone domheid. Trouwens: om vals geïnformeerd te zijn over Israël en de islam hoef je niet eens dom te zijn. De laatste 40 jaar staan alle Westerse media, scholen, universiteiten en politiek bol van de misleidende en leugenachtige propaganda.

Er stonden op dat “Huis van Afgevaardigden” op het moment dat ik aan dit stuk begon te schrijven, op 17 januari 2012, overigens vijf stukken aangegeven als de meest populaire. Vier ervan waren Israël belasterende stukken:

Tweede Kamer en de Israëlische bezetting door Jules Hosman

Van Agt: ‘Er staat een ramp te gebeuren in Gaza, en de wereld kijkt toe!’ (interview),

‘VVD, waarom die blinde vlek?’ door Frans Timmermans

Israël gebruikt traangas op misdadige wijze door Harry van Bommel.

Dit laatste stuk, van Van Bommel, heb ik hier apart gefileerd.

Van bovenstaande schrijvers zijn er twee afkomstig van The Rights Forum: bestuurslid Dries van Agt zelf (hij werd geïnterviewd) en bestuurslid Jules Hosman. Beiden, Dries van Agt en Jules Hosman, zijn antisemieten. Ik durf dat te zeggen ondanks de problemen met het ontdekken van de “echte” antisemiet die ik hierboven schetste. Want er is wel degelijk een definitie mogelijk van een “echte” antisemiet:  dat is iemand bij wie je domheid of onwetendheid kunt uitsluiten en die leugens en halve waarheden vertelt om de Joden en Israël te belasteren en daartoe ook blijkbaar een vaste WIL heeft.

Van een figuur als Jules Hosman (VVD), die samen met Dries van Agt bestuurslid is van The Rights Forum, kan men onmogelijk zeggen dat hij ongeïnformeerd is of dom. Kijk maar eens op zijn profiel op de website:

“Jules Hosman (VVD) was na zijn rechtenstudie in Leiden en Parijs werkzaam op het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Daarna was hij bij Hoogovens in IJmuiden en bij Corus in Londen Head European and International Public Affairs. Van 1985 tot 2006 was Hosman tevens voorzitter van de Commissie Europese Markt van VNO-NCW.”

Je mag zelfs zeggen dat Hosman, met zijn achtergrond en als bestuurslid van “The Rights Forum”, eminent in de positie is om werkelijke kennis te vergaren omtrent Israël.

Toch verkondigt hij in het stuk dat ik hieronder zal analyseren voortdurend kwaadaardige leugens over Israël. Derhalve is hij een echte antisemiet.

Teksten als Zwarte Gaten

Voordat ik begin aan de analyse van de leugens in de column van Hosman, wil ik iets zeggen over de leugendichtheid ervan. Het is een kenmerk van veel antisemieten, van Anja Meulenbelt en Thomas von der Dunk , via Marcel Hulspas en de Vlaming “Lucas Catherine” tot ook deze Jules Hosman weer: het vermogen om zoveel leugens in één relatief korte column te stoppen dat zo’n tekst het soortgelijk gewicht krijgt van een Black Hole. U weet wel, die geheimzinnige anti-materie in de kosmos waarin hele zonnestelsels kunnen verdwijnen.

Dit compacte liegen en misleiden, dus ook weer door deze antisemiet Jules Hosman, is noodzakelijk omdat de Israël-bashers geen enkel werkelijk argument hebben, geen historisch argument en geen actueel argument. Het zijn alléén maar leugens, mythes en halve waarheden. En wat de “anti-Zionisten” vooral doen is: waarheden verzwijgen. Één enkele zin bevat soms twee of drie Leugens, Verzwijgingen of Lasterlijkheden en daarvan maakt zo’n antisemiet alinea’s, waarin hij een stuk of vijf van die zinnen tot een fabelachtige Gordiaanse Knoop van Puur Bedrog aan elkaar breit. Kijk, dan ben je even bezig met alleen al één zo’n alinea te ontwarren en dan moet je nog beginnen aan je tegenbetoog. Vandaar dat soms gesproken wordt van “The Palestinian Wall of Lies”

 

Ik analyseer nu de tekst van Jules Hosman alinea voor alinea

De mensen die mij al langer volgen, kunnen nu vier pagina’s doorscrollen naar de paragraaf ‘Confiscatie gesteund door overgrote deel Israëli’s’, want zoveel woorden zal ik dus nodig hebben om de eerste de beste zwart-gat-alinea van Hosmans tekst  te analyseren.

“De Israëlische bezetting van Oost-Jeruzalem, de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook gaat volgend jaar zijn 45ste jaar in. Dat is net zo lang als Oost-Europa bezet was door de Sovjet-Unie, terwijl het einde van de Israëlische bezetting nog niet in zicht is. Het zal weldra ook 45 jaar geleden zijn dat de Veiligheidsraad met resolutie 242 unaniem de ontoelaatbaarheid benadrukte van enigerlei gebiedsverwerving door middel van oorlog. Dit was een onderstreping aan het adres van Israël van geldend internationaal recht.”

Ik wil beginnen met de “kleine”, de meer subtiele vuiligheid. Hoezo 45 jaar “bezetting” van de Gazastrook? Weet Hosman niet dat Gaza in 2005 ontruimd is en sindsdien een lanceerbasis voor raketten op Israël is geworden? Dat Hamas in 2006 onder uitzinnig moorden de macht heeft gegrepen en sindsdien de bevolking terroriseert ? Dat de bazen van Hamas wapens kopen en in luxe leven van de miljoenen die via de Verenigde Nazi’s en de Europese Unie van Socialistische Sovjet Republieken binnen komen? Of is het om de leugen te benadrukken dat de arme Gazanen ondanks de ontruiming  “gevangen” gehouden worden door de “blokkade”, die zo nodig doorbroken moest worden met een fascistisch flotielje?

De vergelijking van Israël met de SU door Hosman. Dat suggereert totalitarisme bij Israël, terwijl het omgekeerde het geval is: Israël is een democratische rechtsstaat, die dit karakter heeft weten te bewaren ondanks de agressie van de totalitaire islamitische wereld. Ik ben niet de eerste die vergelijkingen heeft gemaakt tussen nazisme, fascisme, communisme en islam. Persoonlijk acht ik de islam het meest verwant aan het nazisme, zoals ik heb proberen aan te tonen in een opstel. De islam deelt de meest essentiële kenmerken met het Hitlerisme: Jodenhaat, expansieve oorlogszucht (Jihad) inclusief Blut-und-Boden-prinzip en Führerprinzip.

In de bovengeciteerde alinea van Hosman is sprake van het woord “bezetting”. Daarmee begint de giga-leugen. Dit woord is de enorme roestige spijker waaraan in laatste instantie alle laster jegens Israël hangt. De Arabische en “Palestijnse” propaganda, gefaciliteerd door de “linkse” Westerse media, hebben de hele Westerse cultuur doordrongen van de “feitelijkheid” van die “bezetting”. Het woord wordt volstrekt vanzelfsprekend gebruikt in alle media: je hóórt het woord geheel casual gebruiken door een presenteur of presenteuse van het NOS-journaal of RTL-nieuws. Maar het is negen letters leugen en niks anders.

In wat nu volgt, zal ik het woord “bezetting” aan een historische analyse onderwerpen, waarbij vanzelf die door Hosman genoemde resolutie 242 van november 1967 aan de orde zal komen.

Bezetting? Als er al sprake moet zijn van “bezetting” dan zijn de Arabieren de bezetters. Ze zijn in 638 na Christus Palestina binnengevallen, toen de Joden daar al duizenden jaren woonden. Ze hebben helemaal niks te maken in Palestina en dus ook niet op “de Westbank” dat eigenlijk al duizenden jaren Samaria-Judea heet, behalve in de laatste 40 jaar van anti-Israël-agitatie. Trouwens: wel eens een “bank”, een oever van een rivier dus, gezien die 40 kilometer breed is? De Arabieren hadden dus in Palestina niks te zoeken. Nou ja . . . niks te zoeken . . . behalve wat islamitische Arabieren al 1400 jaar overal zoeken: op bevel van hun Führer Mohammed, die het weer van God zelf had, massamoorden, verkrachten, in slavernij brengen, roven, vernielen, brandschatten en tenslotte wie er toevallig nog in leven bleef eindeloos uitbuiten. Zo ook in Palestina na 638 na Christus. Luister maar eens hoe deze Jodenhaat-moefti van Fatah dit groots historisch feit met welgedaan hoofd op diezelfde “ Westbank” in januari 2012 nog glorieus stond te vieren. En hij kondigde vanzelfsprekend de volgende Holocaust aan en de vernietiging van Israël en alle Joden ter wereld. Dat moet een antisemiet als Jules Hosman een wereld van goed doen, zo’n speech.

Bezetting? Dus toen de Joden daar al duizenden jaren woonden hebben de Arabieren vervolgens de Joden en Christenen in Palestina 1300 jaar geterroriseerd, vernederd, vermoord en uitgezogen. Toen de Joden van West-Europa rond 1880 opnieuw naar Palestina begonnen te trekken was dat een daad van DÉ-kolonisatie en tegelijk van ontwikkelingshulp. De islamitische Arabieren hebben in die 1300 jaar heel Palestina herunter gewirtschaftet: het was een leeg, dor, woest land waar de laatste druppels leven uitgezogen werden door absenteïstische Arabische landheren. In 40 jaar tijds, in een periode van 1880 tot 1920, schiepen de Joden in Palestina nieuwe dynamiek, welvaart en een verhoogde levensverwachting, óók voor de Palestijnse Arabieren.

Bezetting? Dan zijn we aangekomen in 1920, bij de conferentie van San Remo (1920 – 1922), waar de kaart van het Midden Oosten opnieuw getekend moest worden, omdat het rijk van de Turken, het Ottomaanse Rijk, uiteengevallen was, nadat de Turken samen met Duitsland WO I hadden verloren. San Remo 1920 reageerde op de vermeende oorzaken van WO I: geen veelvolkeren-staten meer, want daar kwam maar oorlog van: zie Oostenrijk-Hongarije en dus ook het Ottomaanse Rijk. De bedoeling van San Remo was niet koloniaal, maar anti-koloniaal: de nieuw te scheppen staten in het Midden-Oosten moesten begeleid worden naar zelfstandigheid door de Mandaatsmachten Engeland en Frankrijk. Palestina was naast Syrië en Irak en Libanon en Jordanië gewoon één van die staten.

Bezetting? San Remo 1922 gaf Engeland de mandaatsmacht over Palestina waar de Engelsen een “nationaal tehuis” voor ook de Europese Joden zouden stichten. Dat tehuis omvatte niet alleen wat nu bekend staat als “de Westbank” – dat al duizenden jaren eigenlijk Samaria-Judea heet – maar ook het huidige Jordanië. Dat hele gebied werd gezien als “Palestina” en de bedoeling was dat de binnentrekkende Joden geen inbreuk zouden maken op de rechten van de daar al wonende Arabieren. Nou, dat deden de Joden ook niet: ze brachten meer “rechten” naar Palestina dan de Arabieren onder hun feodale Arabische bazen ooit gehad hadden, in de vorm van meer fatsoen, maar ook van meer welvaart en betere gezondheid. In tegenstelling tot wat de haat-mythe beweert kochten de Joden tegen méér dan redelijke prijzen grond die meestal woest, leeg en dor was en maakten die eigenhandig vruchtbaar.

Bezetting? De Engelsen, in de persoon van “High Commissioner” Herbert Samuel, stelden bij het overlijden van de Moefti van Jeruzalem, in 1921, een nieuwe Moefti aan: Amin al-Hoesseini, die al vanaf 1920 bezig was haat te zaaien en op te roepen tot moord op de Joden. Hij werd in die functie zowel de politieke als geestelijke leider van de Arabische moslims in Palestina. Hij ontketende moorddadige pogroms tegen de Joden in Palestina. Alan Dershowitz tekent in zijn “The Case for Israël” (p. 43) de volgende getuigenis op van de Engelse politiechef van Hebron over een pogrom in zijn stad van 1929:

“Bij het horen van gegil in een kamer, ging ik een door soort van tunnel-doorgang en zag een Arabier bezig met  het afsnijden van het hoofd van een kind met een zwaard. Hij had het kind al getroffen en wilde opnieuw toeslaan, maar toen hij mij zag probeerde hij de slag op mij te richten, maar miste. Hij stond bijna tegen de loop van mijn geweer aan en ik schoot hem laag in zijn kruis. Achter hem bevond zich een Joodse vrouw gesmoord in bloed met een man die ik herkende als een [ Arabische] politieagent genaamd Issa Sheriff  uit Jaffa in Mufti. Hij stond boven de vrouw met een dolk in zijn hand. Hij zag me en snelde een aangrenzende kamer in en probeerde me te buiten te sluiten, terwijl hij schreeuwde in het Arabisch: ‘Edelachtbare, ik ben een politieagent.’ Ik ging de kamer binnen en schoot hem neer.”

Die moefti dus. Hij organiseerde niet alleen pogroms, maar werkte actief samen met de nazitop aan de uitroeiing van de Joden in Europa, gaf misschien de doorslag in Hitlers beslissing tot de Endlösung en maakte plannen voor massamoord op de Joden in Palestina: de mobiele vergassingswagens stonden al in Griekenland klaar om verscheept te worden.

Bezetting? In 1948 is de terreur, ontketend door de moefti, uitgelopen op een volledige oorlog waarbij vijf Arabische staten de in mei uitgeroepen staat Israël binnenvallen. Israël houdt stand, maar de Arabieren veroveren in die aanvalsoorlog Samaria-Judea (“de Westbank”) waarin Jeruzalem ligt. Ze bezetten dus illegaal – wánt na een veroveringsoorlog (!) –  dat stuk land. Volgens het anno 2011 nog steeds geldige Verdrag van San Remo behoort Samaria-Judea tot het Joodse vestigingsgebied. Die illegale bezetting wordt van 1948 tot 1967 uitgevoerd door Jordanië. Dan is Jordanië opnieuw betrokken bij de oorlog tegen Israël van 1967, waarbij het sowieso al illegaal bezette Samaria-Judea opnieuw als springplank gebruikt  wordt. Dat is, net als in 1948, opnieuw een genocidaal bedoelde oorlog en  opnieuw een aanvalsoorlog van de kant van de Arabieren. Maar de Israëli’s winnen. Ze bezetten vervolgens Samaria-Judea legaal, want na een verdedigingsoorlog. Dat is dus het Samaria-Judea waar ze sowieso, volgens het anno 2012 nog steeds geldige San Remo 1922,  legaal mogen wonen.

Bezetting? In bovenstaand kader, de nasleep van de oorlog van 1967, in de zomer en herfst van dat jaar 1967, brengt Hosman resolutie 242 ter sprake. Maar wat hij zegt is pure misleiding. Namelijk dat het een veroordeling zou zijn van agressie en bezetting door Israël. Dit zijn 100% bewuste leugens in dienst van Hosmans antisemitisme. Resolutie 242 van November 1967 spreekt wel van “the inadmissibility of the acquisition of territory by war”, maar laat in het midden of dat op Israël slaat. Dat is héél verstandig, want zoals ik zojuist omstandig uitlegde:  Israël had het volste recht “de West-bank” (Samaria-Judea) te bezetten, want na twee aanvalsoorlogen van Arabische kant, dus na twee verdedigingsoorlogen van de kant van Israël, in 1948 en 1967.

Bezetting? Bovendien en daar nog bij and on top of that, of, zoals wij in Brabant zeggen oknogdurbijnogoknogok, vraagt 242 om “withdrawal of Israeli armed forces from territories occupied in the recent conflict”. Let op”niet the territories, aldus ruimte latend voor blijvende annexatie door Israël van kleine gebieden tegen de wapenstilstandslijnen van 1949 aan, die essentieel zijn voor de verdediging van Israël, zoals gebleken was in de oorlogen van 1948 en 1967. Israël heeft steeds aangeboden die strategische belangrijke gebiedjes bij de steeds genereuzer wordende vredesvoorstellen te compenseren. In 2000 bood Barak in Camp David 97% aan van wat Arafat vroeg. Het antwoord was nee.

In 2008 deed Olmert een nóg genereuzer voorstel aan de opvolger van de in 2004 overleden Arafat, namelijk aan de man die 40 jaar lang Arafats adjudant was en dus een forse hand in decennia-lange terreur had gehad. En over wie wij verderop nog te spreken komen. En wat zei deze Mahmoud Abbas? Nee! Want de “Palestijnen” willen geen vrede, die willen alleen Israël vernietigen. Voor iemand die normaal bij zijn verstand is en aan wie dat anno 2012 nog steeds niet duidelijk is, is te kwader trouw. En zo iemand is Jules Hosman.

Bezetting? En zo komen we vanzelf bij de eis die resolutie 242 als tweede stelt, na het opgeven door Israël van “gebieden” (een eis, nogmaals die geen grond vindt in het internationale recht: Israël had het volste recht om na twee keer aangevallen te zijn via Samaria-Judea dat gebied blijvend in te lijven. Niet alleen om die reden. Er zijn er nog twee. Ten eerste behoorde en behoort Samaria-Judea volgens het nog steeds geldende Verdrag van San Remo (1922) tot het vestigingsgebied van de Joden. Ten tweede had van 1949 tot 1967 Jordanië dat gebied, inclusief Oost-Jeruzalem, illegaal bezet. Die tweede eis luidt aldus: “Termination of all claims or states of belligerency and respect for and acknowledgement of the sovereignty, territorial integrity and political independence of every State in the area and their right to live in peace within secure and recognized boundaries free from threats or acts of force.” Direct gekoppeld aan die eis om zich terug te trekken uit “gebieden” en niet “de gebieden”

Bezetting? Dat de Veiligheidraad niet eiste dat Israël zich zonder voorwaarden zou terugtrekken uit het veroverde gebied, had dus alles te maken met het feit dat zo’n eis in het internationale recht illegitiem was. Maar er was meer: de Arabische landen hadden zich weer eens laten kennen in hun gewone tartende brutalisering van de hele wereld. Direct na de juni-oorlog van 1967, namelijk al in september 1967, had de Arabische Liga, vergaderd in Khartoem, besloten tot een driemaal nee op de vredesvoorstellen van Israël: nee tegen vrede, onderhandelingen en erkenning.

Dit is een ongelooflijk feit! In de zomer 1967, meteen na afloop van de oorlog, biedt de overwinnaar, Israël, aan de Arabische landen vrede aan. Let op! Hoe genereus!

De Israëli’s bieden aan dat ze Samaria-Judea weer willen opgeven! Samaria-Judea, dat behoorde tot het Palestina waar de Joden al duizenden jaren woonden. Dat Samaria-Judea dat in 638 na Christus sowieso onrechtmatig door de Arabieren was bezet en 1300 jaar lang wreed gekoloniseerd. Dat Samaria-Judea dat de heiligste stad van de Joden bevatte en vele heilige plaatsen meer, zoals Hebron waar vele Joden in 1929 door de Moefti verjaagd waren. Dat Samaria-Judea waar de Joden vanaf 1880 welvaart en humaniteit hadden gebracht, dat volgens San Remo 1922 nog altijd behoorde tot het vestigingsgebied van de Joden en waar de islamitische maffia van de Moefti vanaf 1922 dood en verderf onder de Joden had gezaaid. Dat Samaria-Judea dat van 1948 tot 1967 onder illegaal Jordaans wanbeheer had gestaan, dat twee keer als springplank had gediend voor een genocidaal bedoelde aanval op Israël, dát Samaria-Judea wilde Israël opgeven in ruil voor vrede.

Zoals gezegd: slechts een paar kleine gebiedjes tegen de bestandslijn van 1949 (de “groene lijn”) wilde men om vitale verdedigings-strategische redenen behouden. En men wilde een regeling voor Jeruzalem, natuurlijk.

Bezetting? Israël had geen andere keus dan in dát Samaria-Judea te blijven en het bewind te voeren.

Bezetting? En dan volgen die pakweg 45 jaren waarvan ik getuige ben geweest en waarin de Israëli’s alles geprobeerd hebben om vrede te krijgen met “de Palestijnen”. Minieme gebiedjes in Samaria-Judea wilden de Israëli’s behouden, vlak tegen hun grens van 1948 aan (die niet eens een officiële grens was, maar een bestandslijn). Gebiedjes die essentieel waren om Israël verdedigbaar te maken waar het land het smalst is. Ruime compensatie boden ze Arafat daarvoor. En men weet hoe het is afgelopen. Arafat, die de moefti van Jeruzalem zijn mentor noemde, heeft alles bewust gesaboteerd en Abbas die Arafat zijn mentor noemde, is in precies dezelfde lijn doorgegaan, een nazi-lijn that is.

Bezetting? Terwijl dus Israël alle recht had op die “Westbank”, moreel en volgens internationaal recht, ontruimde Israël in een periode van 1993 tot 1996 grote delen van “de Westbank”, zodat vanaf begin 1996, ondanks het saboteren door Arafat van de Oslo-Accoorden van 1993, 99% (!!!) van de Arabieren in Samaria-Judea (“Westbank”) onder het gezag van de “Palestijnse autoriteit” leefde.

Dus hoezo “bezetting”? Want om te beginnen is het geen bezetting, maar een rechtmatige  aanwezigheid. Maar als je dat totaal-perverterings-woord dan tegen alle redelijkheid in tóch van toepassing zou verklaren, dan valt 1% van de Arabieren in Samaria-Judea onder die “bezetting”.

Bezetting? En ik wil het nog wel eens een keer herhalen: het is praktisch gezien onmogelijk en een krankzinnige gedachte, maar moreel en oorlogsrechtelijk volstrekt voor de hand liggend. Israël had, na twee keer aangevallen te zijn, in 1948 en in 1967 en zeker na de derde keer in 1973, het hele Midden-Oosten moeten bezetten – Egypte, Jordanië, Irak, Libanon, Syrië, Saoedie Arabië – en de hele regio moeten heropvoeden, zoals de Amerikanen na WO II met Japan hebben gedaan.

Bezetting? Zelfs nu nog zou Israël waarschijnlijk bereid zijn, 98% van “de Westbank” op te geven, als er werkelijk vrede zou komen, als er toegang zou zijn tot Jeruzalem, als de eis van Mag Moet Abbas niet zou zijn dat Samaria-Judea Judenrein moet worden en dat Israël overstroomd moet worden met “vluchtelingen”. Maar er is een bewustzijn ontstaan, ook in Israël, van de ware en inherent onveranderlijk agressieve aard van de islam. Men wéét, ook in Israël, dat “de Palestijnen” en het hele islamitische Midden Oosten nooit vrede hebben gewild, dat Jihad-plicht en Blut-und-Boden-Prinzip dat onmogelijk maken. Er is, zoals Dennis Praeger uitlegt, maar één probleem tussen Israël en de islamieten van het Midden Oosten: de islamieten willen de Joden vermoorden. Als die vandaag ophouden met de Joden te willen vermoorden is het probleem morgen opgelost.

Hoeveel antisemitische smeerlapperij kan er in één alinea? Vier-en-een halve pagina heb ik nodig gehad om die ene alinea geniepige leugenzooi van die vervloekte halve zool Hosman  te analyseren en er waarheid voor in de plaats te zetten.

‘Confiscatie gesteund door overgrote deel Israëli’s’

Hosman schrijft: “Met de annexatie van Oost-Jeruzalem en de doorlopende confiscatie van Palestijnse grond en huizen voor de bouw van joodse nederzettingen is Israël al 45 jaar lang een systematische schender van het internationaal recht, keurig democratisch gesteund door het overgrote deel van de Israëlische kiezers. De Israëlische burgers zijn dus medeverantwoordelijk voor dit beleid.”

Het woord “annexatie” is natuurlijk gewoon een equivalent voor het leugenwoord “bezetting”. Dus ik zou zeggen: zie boven.

En een “systematische schender van internationaal recht” was natuurlijk Jordanië dat van 1949 tot 1967 na een aanvals oorlog Samaria-Judea illegaal bezette en gedurende die periode een wanbeheer over Samaria-Judea voerde en Joden noch christenen tot de heilige plaatsen toeliet, alle Joodse synagogen vernielde en oeroude stenen Joodse grafzerken voor de bouw van latrines gebruikte.

“Doorlopende confiscatie” is zo’n vervloekte megaleugen dat het moeilijk aan te tonen is waarom. De antisemitische boodschap heeft overigens weer een blauw blazertje aan en een stropdasje voor: ‘Confiscatie gesteund door overgrote deel Israëli’s’ betekent natuurlijk gewoon: die Joden deugen niet. Het is niks anders dan loze laster. Hoe je dat moet gaan weerleggen, behalve door te zeggen “het is een leugen”? Je kunt wijzen op serieuze analyses van de problemen van landbezit en woningbouw in Samaria-Judea en vooral in Oost-Jeruzalem. Daaruit komen een aantal punten naar voren: a) dat er zowel in Jeruzalem als in de rest van Samaria-Judea een “bouw-intifada” door “Palestijnen” aan de gang is, die onderdeel is van een “demografische intifada”, b) dat die “bouw-intifada” illegaal plaats vindt, op plekken waar onduidelijk is wie de grond bezit en die vaak op grond van vervalsingen door “Palestijnen” wordt geclaimd, c) dat zowel de bevolkingsgroei als de woningbouw van “de Palestijnen” sterker is dan die van Israëli’s.

Ga eens kijk-luisteren naar de goedwillende Joodse burgemeester van Jeruzalem die uitlegt hoe moeitevol en integer de Israëlische autoriteiten de gigantische problemen rond bouwactiviteiten te lijf gaan.

En bedoelt Hosman misschien met “confiscatie” het vernielen van huizen van terroristen “op de Westbank”? Ja, dat is de meest humane maatregel die je kan nemen. Er zijn waarschijnlijk honderden levens door gered. “Palestijnse”ouders komen hun kinderen aangeven die van plan zijn zelfmoordaanslagen te plegen, uit angst om hun huis te verliezen. En dan zullen types als Hosman ongetwijfeld vragen waarom die “Palestijnen” zo “wanhopig” zijn dat ze zichzelf opblazen. Het antwoord luidt: ze zijn niet wanhopig, maar vol religieuze waanzin, door de Palestijnse maffia’s vanaf hun kindertijd, op school en in de media, gehersenspoeld in haat en slachtoffer-mentaliteit.

Hosman schrijft: “Hoe ’n democratie kan ontsporen! Het stelen van land en onroerende goederen is in elk westers rechtssysteem niet een wetsovertreding, maar een misdrijf. Het Palestijnse volk wordt op misdadige, berekende wijze vertrapt – het gebeurt voor onze ogen. Al tientallen jaren lang, tegen de uitdrukkelijke wil van de gehele wereld in. Weten is verantwoordelijkheid dragen. Dat geldt zeker voor Europa. Is het Nederlandse, resp. Europese, antwoord daarop ooit effectief geweest? En, hoe kijken de belangrijkste partijen in de Tweede Kamer hier tegenaan?”

Onbegrijpelijk hoe een democratie kan ontsporen? Ik zou zeggen: het is eerder onbegrijpelijk  hoe een humane democratie kan ontstaan en zichzelf blijven op het eilandje Israël in zo’n ziedende oceaan van irrationele haat en terreur. En dan komt er opnieuw een equivalent voor wat Hosman eerder “bezetting” en “annexatie” noemt, maar nu is het stropdasje afgegaan en zijn de leugen-termen botter geworden: “stelen” en “misdrijf”. En dan gaat het blauwe blazertje even helemaal uit en de hemdsmouwen omhoog: “op misdadige, berekende wijze vertrapt”.

Benno Barnard heeft ooit eens gezegd: echte antisemieten kúnnen het gewoon niet binnenhouden. Je hoeft maar even met een theelepeltje in ze te roeren en het spuit eruit.” In Hosman hoef je zelfs niet met een theelepeltje te roeren. Hosmans leugen is overigens natuurlijk weer pervers en totaal: vanaf 1880 toen de eerste Joodse immigranten naar Palestina kwamen, brachten ze dynamiek en welvaart en een hogere levensverwachting, óók voor de Palestijnse Arabieren. Dat gebeurde opnieuw toen in 1967 de Israëli’s noodgedwongen Samaria-Judea onder hun beheer moesten nemen. Van 1948 tot 1967, toen Jordanië illegaal “de Westbank” bezette was er stagnatie, armoede en terreur, maar vrijwel meteen na 1967 schoten alle indicatoren voor economische activiteit en welvaart omhoog. Vooral Arabieren stroomden massaal “de Westbank” op en sloegen koortsachtig aan het bouwen. Israël voerde dan ook een immigratiebeleid waarvan het karakter allen al uit de naam bleek: “open-bruggen-beleid”.

Hosman schrijft: “Wanneer na bijna 45 jaar deze aanhoudende schendingen van het internationaal recht door een lid van de VN en een bondgenoot van het Westen nog niet zijn gestopt, dan moet er toch iets zijn dat we verkeerd hebben gedaan. Wordt die vraag wel eens gesteld? Die zelfkritische instelling is in ons parlement kamerbreed afwezig. Dit valt temeer op, omdat de vraag naar de effectiviteit van het buitenlands beleid wel opgeworpen wordt als het gaat over andere onderwerpen van buitenlands beleid.”

 Zou zo’n Hosman nou met instemming van al die volkenrecht-professoren in de “Adviesraad” van “The Rights Forum” dit soort leugens verkopen? Zijn dat ook allemaal antisemieten? Ze verbinden in elk geval hun naam aan een site waarvan het gezicht de bekendste antisemiet van Nederland is: Andries van Agt. En ze protesteren niet tegen een antisemitisch stuk als dat van Hosman. Trouwens, ook niet tegen het antisemitische interview dat Van Agt zelf gaf aan “Huis van Afgevaardigden”.

Hosman schrijft: “Bij de recente begrotingsbehandeling van het Ministerie van Buitenlandse Zaken zagen we dat het conflict tussen de Palestijnen en Israël onverminderd veel aandacht krijgt in de Tweede Kamer. Dat is ook meer dan terecht.”

Ja, dat moet genieten zijn voor antisemieten als Hosman, die absurde focus op de kleine fouten die Israël heel misschien wel eens bij uitzondering maakt bij het bestrijden van een vijand die wereldwijd al 1400 jaar niks aan de wereld bijdraagt dan racistische waanzin, massamoord, aanslagen, demografische explosies, gewone explosies en hoge olieprijzen.

Waarna Hosman herneemt: “Maar het debat miste ten ene male focus op het herstellen van de internationale rechtsorde in dit conflict en op de pijnlijke vraag waarom alle vriendelijke oproepen aan Israël om het nederzettingenbeleid te stoppen helemaal niets hebben uitgehaald. Het ontwijken van die vraag is verzaken aan onze grondwettelijke plicht om voor de internationale rechtsorde op te komen. Die plicht ligt ook vast in het EU Verdrag, in het regeerakkoord van het Kabinet Rutte en in de verkiezingsprogramma’s van de twee regeringspartijen. PvdA-woordvoerder Albayrak wees op de afglijdende trend in de Tweede Kamer met betrekking tot het bevorderen van de internationale rechtsorde. Dat is treffend opgemerkt. Maar, ook uit háár mond, niets over het doorlopend politieke falen om Israël aan de internationale rechtsorde te houden.”

Ik heb in de bovenstaande alinea de “catchwords” vet gemaakt. Dus ik stel de vraag die ik hierboven al opwierp nog maar eens: zijn al die volkenrechtsgeleerden – Karin Arts, Pieter Bekker, Marcel Brus, Pieter Kooijmans, Nico Schrijver, Paul de Waart, Liesbeth Zegveld – net zulke irrationalisten en antisemieten als de heren Hosman en Van Agt zelf? Want Hosman brult dan wel vier keer in één alinea “internationale rechtsorde” en als je de afleidingen mee telt – grondwettelijke plicht, EU Verdrag, regeeraccoord en verkiezingsprogramma’s – zelfs acht keer, maar hij geeft daaraan geen enkele invulling.

En hoe komt dat? Dat komt omdat het doodgewone antisemitische laster is, al dat lege gelul over het schenden van de “internationale rechtsorde” door Israël. Op deze site. AmsterdamPost, staat een mooi artikel van Roelf-Jan Wentholt:, waarin een samenvatting wordt gegeven van het boek van Matthijs de Blois, “Israël, een staat ter discussie”. De Blois is óók professor, maar is blijkbaar een uitzondering onder zijn collega’s, want hij schrijft wél intelligent en integer over Israël en het internationale recht.

Wat kan men uit het boek van De Blois leren? Dat de Verenigde Naties niet iets hoog verhevens is waar onkreukbaar “internationaal recht” gemaakt wordt, maar een politieke vergadering waarin vooral vertegenwoordigers zitting hebben van misdadigerstaten. Onder die misdadigerstaten zijn de 57 landen van de OIC prominent, de Organisation of the islamic Cooperation – (voorheen: of the Islamic Conference) – die één blok vormen en vooral twee dingen doen: resoluties indienen om Israël te demoniseren en alle kritiek op de islam via obstructie saboteren. Ik persoonlijk spreek daarom al jaren bij voorkeur van de Verenigde Nazi’s. Dat blok van 57 landen krijgt allerlei “linkse” quasi-democratieën voortdurend mee in de stemmingen, want daarin kunnen deze landen zo niet hun Jodenhaat, dan toch hun haat tegen “Amerika” en “het Westers imperialisme” kwijt.

Behalve dat de resoluties inzake Israël altijd zwaar politiek en immoreel zijn, zijn ze ook nog eens in het eigen dubieuze rechtskader van de VN niet bindend. Het zijn aanbevelingen die geen enkele formele rechtskracht hebben. Alleen resoluties die aangenomen zijn door de Veiligheidsraad en die ook nog eens zijn aangenomen onder “hoofdstuk 39” hebben internationale rechtskracht. Er is inzake Israël geen enkele dergelijke resolutie aangenomen.

Dat is het dan, dat quasi-verheven, lege, antisemitische gezwets van Hosman en Van Agt over “internationale rechtsorde”.

De echte geschiedenis van de echte internationale rechtsorde inzake Israël

Maar er valt wel degelijk iets reëels te zeggen over die “internationale rechtsorde” namelijk hoe integer Israël heeft geprobeerd tot vrede te komen met “de Palestijnen” en de Arabische wereld.

a) De actuele situatie: nog geen twee procent van “de Westbank”

De grote klacht van “de Palestijnen” gaat over de “nederzettingen” van Israël op “de Westbank” een landstreek die pas 40 jaar zo genoemd wordt, maar eigenlijk al een paar duizend jaar Samaria-Judea heet

Hoe erg is het eigenlijk met die nederzettingen? Hoe hard groeien ze? Worden “de Palestijnen” door puur Joods volume weggedrukt?

Over de Joodse nederzettingen in Samaria-Judea doen sterk wisselende cijfers de ronde, maar . . . . .  ze variëren wel binnen de halve procent. Zo menen sommigen dat de nederzettingen 1,7 % van de totale oppervlakte van “de Westbank” uitmaken. Anderen houden het op 1,5%. Weer anderen gaan ertussen zitten: 1,6. Zeker is dat de nederzettingen minder dan 2% vormen van het totale grondgebied van Samaria-Judea.

Er leven in Samaria-Judea begin 2012 volgens de laatste beschikbare tellingen ruim 300 duizend Joden, 12 % van de totale bevolking in 122 nederzettingen. Ongeveer 60 % van die Joden zijn geconcentreerd in slechts 4 nederzettingen, die vlak tegen de Zogenaamde “Groene Lijn” aan liggen. Dat zijn dus gebieden die volgens VN-resolutie 242, aangenomen na de oorlog van 1967, behoren tot de rechtvaardige kleine gebiedsannexaties die essentieel zijn om Israëls “smalle taille” op die plek militair verdedigbaar te maken.

De rest van de nederzettingen zou deel kunnen zijn van onderhandelingen met “de Palestijnen”.  Dat wordt wel steeds moeilijker,want die nederzettingen groeien dus en die groei is de eigen schuld van “de Palestijnen” omdat ze alsmaar vrede en een eigen staat blijven afwijzen middels een compromis met Israël. Dat groeien van die Joodse gemeenschappen behoeft overigens kwalificatie: ze groeien binnen hun eigen grenzen, er wordt helemaal geen nieuw land “geconfisqueerd”. Natuurlijk brengen de Joodse nederzettingen op zich welvaart ook voor “de Palestijnen”, dus is het eigenlijk raar te spreken van “eigen schuld”, maar als je meedenkt in de  irrationale Jodenhaat van de Palestijnse maffia’s als Fatah, de PLO en Hamas en dus de Joodse nederzettingen als “slecht” ziet, dan kan je spreken van “eigen schuld”.

b) De geschiedenis van nee zeggen door de “Palestijnen”

Het afwijzen door “de Palestijnen” begint natuurlijk al in 1937 (Peel-plan). Dan volgt in 1947 het verdelingsplan van de VN, gevold door twee keer nee van de Arabieren. Vervolgens het aanbod na de overwinning in de verdedigings-oorlog van Israël in 1967 om de hele “Westbank” te ontruimen behalve een paar kleine gebieden (nog géén 2% van het hele gebied) die militair-strategisch nodig zijn voor de verdediging van Israël. Daarop volgde nog in de herfst van 1967 het drie keer nee van Khartoem.

In 1979 al (!!) bood Menachim Begin in het kader van de vredes-onderhandelingen met Egypte voor Gaza en “de Westbank” autonomie aan. Als “de Palestijnen” dat aangenomen hadden en met de terreur waren gestopt, dan had dat onverbiddelijk naar een eigen staat geleid. Maar ze zeiden nee. De Egyptenaren zeiden wél ja tegen een vredes-verdrag en in 1982 werden dan ook alle Israëlische nederzettingen in de Sinaï ontruimd. Rond die tijd van Begins aanbod, plusminus 1979, was het aantal “kolonisten” in Gaza en Samaria-Judea nog slechts ongeveer 12.000. Die zouden gedwongen zijn teruggehaald:  bij een waarachtig vredesaccoord zou Israël 98% van “de Westbank” zélf Judenrein hebben opgeleverd. Op elk gewenst tijdstip na 1979 hadden “de Palestijnen” alsnog hun staat,  “op de Westbank” en in Gaza kunnen hebben als ze een echt accoord hadden gesloten. Maar ze gingen door met terreur en ook met Joden-haat-propaganda in hun media en op hun scholen.

In 1993 werd Arafat min of meer naar de onderhandelingstafel gedwongen door Bill Clinton. De Oslo-Accoorden die daaruit voortkwamen waren dermate redelijk en genereus voor “de Palestijnen” dat Arafat niet openlijk kon weigeren en eindelijk een keer ja zei. Maar dat was voor de Westerse Bühne. De Oslo-Accoorden werden heftig gesaboteerd door Arafat: de terreur werd zelfs erger en de haat-propaganda jegens Joden op scholen en in de “Palestijnse” media nam nog toe. In 2000 was het tot de hele wereld, behalve bij linkse “anti-Zionisten” in het Westen, doorgedrongen dat “de Palestijnen” geen vrede wilden.

Tegen 2000 waren er, sinds Oslo 1993, 250 Joden vermoord. Omdat de Israëli’s hadden bedoeld “land voor vrede” en niet “land voor terreur” waren er in de jaren sinds 1993 zo’n 50.000 Joodse “kolonisten” met toestemming van de Israëlische regering naar Gaza en Samaria-Judea getrokken. Maar er waren duidelijke restricties en juridische voorwaarden aan die vestiging gesteld. En er waren alleen bepaalde gebieden waar men zich mocht vestigen. Terugtrekking van “kolonisten” uit nader te bepalen nederzettingen, behalve die vier tegen de Groene Lijn aan, bleef een optie voor de Israëlische regering.

Dat bleek toen in het jaar 2000 de nieuw aangetreden premier Barak aan Arafat heel Gaza aanbood en 97% van Samaria-Judea (“de Westbank”) met Oost-Jeruzalem als hoofdstad van een Palestijnse staat en Barak zich bereid verklaarde het grootste deel van de nederzettingen te ontruimen, behalve die tegen de Groene Lijn aan. Arafat zei neen, verhoogde de terreur en begon een nieuwe “intifada”.

In 2003 kwam de regering Bush met een “Road-Map for Peace”: maar daarin stond geen verbod op uitbreiding van bestaande nederzettingen. Dat zou ook een idiote eis geweest zijn, want de “Palestijnen” bouwen al sinds 1967 als gekken in Samaria-Judea. Alleen onderhandelaar George Mitchell heeft ooit in een rapport van 2001 gezegd dat het misschien een “vertrouwenwekkende maatregel” zou zijn als Israël een moratorium op bouwen zou afkondigen. En nu hebben we een Obama die dat als een routineuze eis stelt, alsof het héél vanzelfsprekend is. Raar is dat: van de “Palestijnen” wordt nooit om een “bouwstop” gevraagd, terwijl die toch veel meer bouwen, veel meer illegaal ook en intussen ook nog  terreur uitoefenen waar ze maar kunnen en de Israëli’s alleen maar welvaart brengen en pogingen tot orde. Intussen zijn er plannen voor “een mars op Jeruzalem” teneinde het gruwelijke slopen door de Joden van de huizen van de arme “Palestijnen” aan de kaak te stellen. Kijk, in Nederland wordt zelfs een illegale dakkapel of duivenhok gesloopt, in alle grote Derde Wereldsteden worden hele wijken met illegale bouwsels tegen de grond gewerkt, maar alleen Israël, die een kleine minderheid van de illegale bouwsels die écht niet kunnen sloopt, wordt aangeklaagd. Antisemitisme? Welnee ! Ik wou dat God bestond en dat hij de aarde opende om alle deelnemers aan die komende mars te verzwelgen.

In augustus 2005 besloot Sharon de hele Gaza-strook te ontruimen, in de hoop op vrede, maar wat er gebeurde was dat Gaza veranderde in een raket-lanceer-installatie en dat Hamas in 2006 de verkiezingen won.

In 2008 deed premier Olmert aan Abbas, de opvolger van de in 2004 overleden Arafat,  een voorstel dat nóg verder ging dan dat van Barak in 2000. Het antwoord was opnieuw nee.

c) Het voortdurende nee van “de Palestijnen” is moreel schandelijk en volkenrechtelijk illegitiem

Al dat structurele nee van “de Palestijnen” en de hele Arabische wereld moet dus gezien worden tegen dat absolute recht van de Joden om in Palestina te wonen: op grond van anciënniteit, van moraal en van volkenrecht. Terwijl “de Palestijnen” als bloeddorstige veroveraars, als parasiterende en onderdrukkende kolonisators geen enkel recht kunnen doen gelden. Ik maak natuurlijk een uitzondering voor de gewone Arabische boer, uitgezogen door absenteïstische Arabische landheren die misschien wel in Damascus of Bagdad woonden. Gewone boeren die over het algemeen blij waren met de komst van de Joden, die rond 1880 welvaart en hogere levensverwachting begonnen te brengen. En die slechts door de terreur van de Moefti zover gebracht konden worden zich tegen de Joden te keren. Er werden meer zelfs meer Judenfreundliche Arabieren dan Joden gedood door de aanhangers van de Moefti:

“About 500 Jews and 4,500- 5,000 Arabs died in total. A large number of Arabs were killed by Husseini’s faction, which apparently killed more Arabs than Jews, and most of the rest were killed by brutal British reprisals. There was at least one massacre of Jews in Tiberias. In Jerusalem and Hebron, the Arabs wrested control from the British and the Jewish communities had to be evacuated. The remnant of the Hebron community, which had been weakened by the massacre of 1929  after  living there for hundreds of years, did not return after 1936.”

De totale perverse leegte van Hosmans antisemitische gezwets

 Hosman mekkert maar door met zijn perversies van het “internationale recht”:

“De nadrukkelijke veroordeling door VVD-woordvoerder Ten Broeke van de jongste uitbreiding van Israëlische nederzettingen werd door hem niet gemotiveerd met de schending van het internationale recht, maar met het argument dat de bouw politiek niet opportuun was. De Hoge Vertegenwoordiger van de EU, Lady Ashton, doet dat toch een stuk beter. In haar verklaringen en ook in die van de Europese Ministerraad wordt steevast gewezen op de onwettigheid naar internationaal recht van álle nederzettingenactiviteit in álle bezette gebieden, inclusief Oost-Jeruzalem, en inclusief natuurlijke groei. Ten Broeke veroordeelt alleen nederzettingenactiviteit in “bezette” gebieden, niet in “de bezette” gebieden. Mogen we daaruit afleiden dat Israël van de VVD op sommige locaties ongehinderd Palestijns land mag stelen? In de VVD-veroordeling werd bovendien met geen woord gerept over het cumulatieve effect van de Israëlische bouwbesluiten in 2011. Lady Ashton deed dit wel. Al met al stak de VVD-veroordeling zwak af bij die van de EU.”

Het is een vrij onleesbare alinea van Mijnheer Hosman. Maar hij heeft het wéér over het “internationale recht” dat door VVD-er Ten Broeke niet voldoende tegen Israël zou worden ingezet. Dus nóg maar eens: dat “internationale recht” is NIET hetzelfde als de immorele politieke spelletje van de Verenigde Nazi’s. Voorzover dat recht juridisch en moreel definieerbaar is, staat het voor 100% aan de kant van Israël. Anderzijds komen de sabotage en de terreur voor 100% van de kant van de islamitische wereld en “de Palestijnen”.

Hosmans artikel loopt uit in voortdurend meer van hetzelfde. En hij heeft deze gotspe in huis: “christelijke waarden in het buitenlands beleid, zoals rechtvaardigheid en menselijke waardigheid”. De immorele gek rept van “rechtvaardigheid” en van “een gewetensprobleem”. En natuurlijk roept hij op tot inzet van “het sanctiewapen”: de internationale variant van de nazi-kreet: “Kauft nicht bei Juden!” Dat zet hij nog eens apart dikgedrukt onderaan zijn column:

“De Nederlandse regering moet tot sancties overgaan indien Israël NIET stopt met de illegale bouw van nederzettingen.”

De uitsmijter van de intellectuele terrorist Hosman is ook weer een pareltje van pervertering:

“Hoeveel langer moet het illegale Israëlische nederzettingenbeleid en de onmenselijke opsluiting van 1,5 miljoen mensen in de Gazastrook doorgaan om Ten Broeke, Van Ormel en Albayrak daartegen in actie te zien komen?”

De Gazastrook is van 1949 tot 1967 in handen geweest van Egypte en de “Palestijnen” zijn daar zonder meer geterroriseerd door  . . . . de Egyptenaren, zoals de “Palestijnen” in Samaria-Judea in die periode geteisterd werden door . . . . . . de Jordaniërs.  Elk recht op ontplooiing werd ze ontzegd. Ze werden totaal instrumenteel gezien, ze werden gebruikt, ze mochten alleen hun functie vervullen van “vluchteling” en dat moesten ze blijven puur om Israël in de propaganda-oorlog te kunnen beschadigen. Na 1967, toen Israël het bestuur noodgedwongen (!!) overnam (drie keer nee van Khartoem) hadden ze veel meer vrijheden en ging het economisch ook veel beter. Ze zijn in de greep gehouden door hun eigen maffia’s – de PLO annex Fatah – die alleen leven bij angst, haat, terreur en de VN-subsidies.

In 2005 heeft Sharon de Gaza strook ontruimd: bloeiende Joodse gemeenschappen zijn kapot gemaakt. Hartverscheurende taferelen hebben zich daar afgespeeld. In 2006 greep Hamas massamoordend onder Fatah-aanhangers de macht.  Direct na de machtsgreep werd Gaza in een lanceerbasis veranderd vanwaaruit naar willekeur raketten op Israël werden afgevuurd. Israël werd gedwongen tot de operatie Cast Lead, waarbij Hamas gewoontegetrouw vanuit zo dicht mogelijke concentraties van eigen burgers vocht om de eigen verliezen aan burgers te maximaliseren en zo een win-win-situatie te creëren: (a) de gevechtskracht van de IDF werd aangetast, want Israëlische soldaten moesten meer risico’s lopen om burgerdoden te vermijden, en (b) alle burgers die er toch nog omkwamen konden propagandistisch ingezet worden tegen Israël, zoals met de hele heisa rond het Goldstone rapport is gebleken.

Overigens en terzijde tussen haakjes: een kleine gedachten-oefening. Stelt u zich eens voor dat Hamas de kracht zou hebben van het IDF en het IDF de kracht van Hamas: wat zou er dan gebeuren?

Voorts krijgen de Hamas-bazen de subsies van de VN en “Europa” niet meer weggesluisd naar Zwitserse bankrekeningen, dan wel opgemaakt aan wapens en is er een trend naar extreme luxe in Gaza. “Onmenselijke opsluiting” noemt Hosman dat. Hoe gek moet je dan zijn?

En het perverterende gelieg van Hosman zit niet alleen de beschrijving van de toestand in Gaza, waar blijkbaar zoveel geld in gepompt wordt dat de maffia’s van Hamas er niet tegenop kunnen luieren en vernielen. Als Gaza al een “gevangenis” zou zijn dan waren  de Israëli’s veel humaner cipiers dan de Egyptenaren. Ze hadden een veel humaner grensbeleid met Gaza dan het Egypte van Moebarak. Honderden vrachtwagens met allerlei goederen gaan en gingen dagelijks de Israëlisch-Gazaanse grens over. Ambulances passeren bijna dagelijks die grens met zwaar zieke Gazanen aan boord die gratis in Israëlische ziekenhuizen worden geholpen. Inmiddels is de grens van Egypte met Gaza gewoon open, dus elk gepraat over een “gevangenis” is nu sowieso idioot.

En dan heb ik het belangrijkste nog niet gezegd; als we nou eens aannemen dat het allemaal net zo verschrikkelijk zou zijn als Hosman beweert, dan nog zou de gruwel morgen opgelost kunnen zijn. Dan hoeven “de Palestijnen” alleen maar met terreur op te houden, dan is het morgen vrede. Want in laatste instantie bestaat het hele Midden Oosten conflict slechts uit één probleem, zoals Dennis Praeger uitlegt: de Arabieren willen de Joden vermoorden. Als dat ophoudt is de ellende over.

Dries van Agt: een misdadige, want bewust via leugens Jodenhaatzaaiende antisemiet

De discussie over Israël is in feite onmogelijk geworden door het constante liegen van islamofiel en pro-Palestijns “links”. Ook dat is een vorm van islamisering. Het is een overnemen in het Westen, in Europa, in Nederland,  van de cultuur van het islamitische Midden-Oosten. Het betreft niet eens alleen het binnendringen van de islamitische “taqiiya”, dat is de plicht voor Mohammedanen om de “ongelovigen” te beliegen in het kader van de plicht de islam wereldwijd te vestigen. Het gaat hier om het gewone liegen, half-liegen en waarheid-verzwijgen dat typisch is voor het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Hier in Nederland en Vlaanderen heeft men er kennis mee gemaakt in de vorm van Marokkanen die nog snoeihard blijven ontkennen dat ze schuldig zijn aan een misdaad al staan ze in volle glorie en op heterdaad op de video van een bewakingscamera. Ga maar eens informeren in het gerechtelijk apparaat en ook bij die minderheid van gewone politie-agenten die nog bij hun volle verstand zijn. Het wordt wel “schaamte-cultuur” genoemd, maar ik kies voor “cultuur van gewetensloosheid” en die natuurlijk met name tot gelding komt tegenover de vijand: de ongelovigen uit het Westen, die je trouwens mag, nee bijna móét beroven.

Een bekende anecdote die in vele vormen wordt verteld en die illustreert hoe diep het liegen in de islamitische cultuur zit ingebakken, is de volgende: Hassan ligt ‘s middags onder een boom in de schaduw te slapen, als kinderen hem komen storen met hun luidruchtig spel. Hassan verzint een list en roept tegen de kinderen: “Waarom gaan jullie niet naar de vijgenboomgaard van Ali, aan de andere kant van het dorp, want daar is het vandaag gratis vijgen eten!” De kinderen gaan op weg en Hassan vervolgt zijn dutje, maar staat na enige weer op en zegt tegen zichzelf: “Wat lig ik hier toch te slapen, terwijl het gratis vijgen eten is in de boomgaard van Ali!” Een psychopathische cultuur die gelooft in zijn eigen leugens, net als het nazisme en het reëel bestaande en bestaan hebbende communisme, dát is de islam.

Er is geen grotere tegenstelling denkbaar dan deze leugen-en-corruptie-cultuur tegenover de ernstige gewetens-ondersonderzoeks-cultuur van de Joods-Christelijk-Verlichte traditie. Als je een groep uit die traditie zou moeten aanwijzen, die het minst door deze ernstige gewetenscultuur is beïnvloed, moet het wel die van Rooms-Katholieke Kerk zijn, waar in bepaalde milieus het antisemitisme natuurlijk een grote kracht is gebleven, maar waar ook de lenigheid van het geweten en de creatieve omgang met de waarheid in hoog aanzien zijn blijven staan. Voorbeelden uit Nederland zijn Ruud Lubbers en Dries van Agt, maar ook Hans van den Broek en een mindere god als Frans Timmermans zijn geïnfecteerd met dit Jezuïtisme. En het is vervolgens versterkt met het Stalinistisch-Maoïstisch principe dat “in dienst van de revolutie” alles geoorloofd is en dat liegen in dienst van de rechtvaardige strijd nog wel de minste zonde is.

Het interview op “Huis van Afgevaardigden” is aan Dries van Agt afgenomen door twee grandioze jeugdige stilisten en diepdoorvragers:

“Al wachtende in zijn kantoor komt de geur van geroken sigaren mij tegemoet. ( . . .) ‘Daar zit ik dan, in het kantoor van een oud-premier’, dacht ik. Mijn metgezel keek, zoals ikzelf, met grote bewondering om zich heen. Het wachten is van korte duur, want zie daar, hij loopt binnen. ( . . .) Mijn compagnon, dhr. Ralph Klaasse, vraagt naar het recente bezoek van Van Agt aan de Gazastrook. ‘Wat viel u als eerste op, toen u daar was?’

“Mijn compagnon, dhr. Ralph Klaasse”: een bestropdaste blauwe blazer-toekomst ligt voor deze twee in het verschiet. Ik heb in het citaat hierboven wat passages weggelaten, maar die zijn eigenlijk net zo hilarisch.

Van Agt baseert zich in het interview op “Huis van Afgevaardigden” uitsluitend op “Palestijnse” lieg-bronnen in Gaza. Hebt u, lezer, wel eens gehoord van onafhankelijke westerse correspondenten in Gaza? Nee, die zitten allemaal in Israël waar ze vrijheid en faciliteiten hebben, maar . . . .  als ze dan iets moeten schrijven of filmen over een bepaalde kwestie dan baseren ze zich op “een woordvoerder van Hamas” en dissen ze een eenzijdig anti-Israël beeld op. “Pallywood”, het manipuleren van beeldmateriaal dat bedrieglijk “het lijden van het Palestijnse volk” in beeld moeten brengen is inmiddels een begrip. Natuurlijk lijden veel “Palestijnen”, zowel in Gaza als in Samaria-Judea, maar ze lijden uitsluitend, en al 90 jaar lang, vanaf 1922 toen de Moefti de terreur in Palestina begon, onder hun eigen maffia’s die het gewone volk uitsluitend gebruiken om hun geweldscultuur in stand te houden.

“Is die man nou ongelooflijk naïef of kwaadaardig?”, vraagt “Likoed Nederland” zich af in de eerste reactie onder het interview met Van Agt. Mijn antwoord: kwaadaardig. En natuurlijk vol gemakkelijke sentimentaliteit, want goedkope sentimentaliteit gaat altijd gepaard met wreedheid, en . . . . . ja, toch ook een bepaalde domheid, een laag EQ, het missen van diepte in het gevoelsleven. In zoverre is “naïef” inderdaad toch ook van toepassing. Maar de schurk weet natuurlijk anderzijds donders goed dat alle “journalistieke” informatie die uit Gaza komt alleen naar buiten komt via een “fixer”, een vent die in dienst is van Hamas, die geheel handelt in hun opdracht en volgens hu richtlijnen. Van zo’n type krijg je natuurlijk op zijn best pervertreingen van de waarheid te horen en op zijn slechtst totale leugens. Maar een hoge delegatie uit Nederland, met Dries van Agt en Laurens Jan Brinkhorst en Jules Hosman, zal ongetwijfeld ingelicht worden door de Hamas-bazen zelf. Dat is allicht nóg waarheidsgetrouwer.

Voor de vet-sentimentele retoriek waarmee Van Agt zijn beweringen brengt, moet u de tekst van de twee meester-interviewers maar zelf lezen. Maar het komt er volgens Van Agt op neer dat de Israëli’s de Gazanen hebben opgesloten in een “kooi” terwijl de Israëli’s bewust proberen de Gazanen van dorst te laten omkomen door de water-toevoer af te knijpen, dan wel in hun eigen stront te laten stikken omdat er geen water meer voor sanitaire behoefte zou zijn. Nou weet ik weinig tot niks van die waterkwestie, daarvoor moet u bij prins Willem-Alexander zijn, die ongetwijfeld vooral waterspecialist is geworden om de “Palestijnen” te helpen en dat even ongetwijfeld op advies van aangetrouwde familie als Laurens-Jan Brinkhorst en Hans van den Broek. Maar ik heb echt maar één keer gegoogled met drie trefwoorden “Jerusalem Post”, “water” en “Gaza” en ik vond onmiddellijk de andere kant van het verhaal waarin de Israëlische “Environmental Protection Minister Gilad Erdan”  aan het woord komt:

“We left Gaza six years ago – what kind of arrangement does he [Palestinian Water Authority head Shaddad Attili ] want us to make with Hamas – that we supply water for them to drink between the missiles?” Erdan argued. “What’s the connection to the blockade?” he continued. “If they want to bring materials to build a desalination plant, I will personally help them to bring them – not that we stopped it until now. The blockade is about checking that there is no illegal weapon coming into Gaza. ( . . .) We are willing to help, we are willing to cooperate.”

Nou, dat bleek inderdaad bij nog wat verder googelen. In een artikel van de Nederlander Yochanan Visser in de Jerusalem Post, werd een ongelooflijk web van leugens bloot gelegd, geweven door deze mijnheer Attili, de waterbaas van “de Palestijnen”. Nou, ja . . . . ongelooflijk . . . . voor de gemiddelde, naïeve en goedwillende Westerling dan. Voor iemand die heeft geleerd op te houden met redelijkheid en humaniteit te projecteren in het Midden Oosten is het allemaal minder verbijsterend. De conclusie van Yochanan Visser:

“De hardnekkige weigering om met Israël samen te werken inzake wederzijdse belangen, zoals verbetering van de waterinfrastructuur plus de manier waarop de PA vervolgens gebruik maakt van dat gebrek aan verbetering om  Israël te demoniseren, bewijzen dat de PA niet geïnteresseerd is in de twee-staten-oplossing, of in vrede. In feite zijn de poging om VN-erkenning te krijgen voor een Palestijnse staat zonder een vredesakkoord en de manier waarop de PA Israël behandelt inzake water onderdeel van dezelfde campagne. Het doel van die campagne is, zoals Mahmoud Abbas uitlegde in zijn beruchte New York Times opinie-artikel, de voortzetting van het conflict met andere middelen. Inmiddels is duidelijk geworden dat het gebruik van water als wapen een van die middelen is. “

Mijn conclusie uit Vissers conclusie: het tegenhouden van een fatsoenlijke watervoorziening voor de “gewone Palestijn” valt in dezelfde categorie als het opofferen in oorlogssituaties van diezelfde “gewone Palestijn” door de PLO- en Hamas-maffia’s  middels het  tussen de burgerbevolking op het IDF vuren.

Alles om de haat gaande te houden: de eigen burgers kwellen, de eigen burgers doen sterven simpel en alleen om propagandawapens tegen Israël te hebben. En daarachter ligt dan het eerste korte-termijn-doel van de “Palestijnse Autoriteit”: een eigen staat zonder erkenning van Israël. Daarachter ligt het einddoel: Israël vernietigen. Nou, ja: einddoel . . . . . . . . dat blijft natuurlijk wereldoverheersing door de islam en uitroeiing van alle Joden.

De twee ster-interviewers citeren Van Agt:

“Ik ben naar Gaza geweest met een VVD-er, Jules Hosman. Die zit in het bestuur van stichting The Rights Forum, waarvan ik voorzitter ben. Ook een voormalig voorzitter van het CDA, Bert de Vries, die inmiddels na alle perikelen rondom het CDA zijn lidmaatschap heeft opgezegd. Daarnaast waren Jan Pronk en Laurens Jan Brinkhorst van de partij. De Vries, Pronk en Brinkhorst zitten in de Raad van Advies van The Rights Forum. Samen zetten we ons in voor een rechtvaardig Midden-Oosten beleid van de Nederlandse regering en de Europese Unie.”

Wat toevallig nou toch: “een VVD-er, Jules Hosman”! Ja, die kennen we. En Laurens Jan Brinkhorst, die ooit naar aanleiding van de afslachting van Theo van Gogh de prachtige eigen-schuld-dikke-slagersmes-in-je-borst-opmerking maakte dat het ook heel stom is om “een sigaret op te steken in een kruithuis”. Ach ja, natuurlijk: de islamitische cultuur als plof-depot. Moeten we Brinkhorst van islamofobie gaan verdenken?

De interviewers:

“Van Agt en zijn delegatie hebben onder anderen gesproken met Ismael Haniyeh, de premier van Hamas. Een gerechtshof in Amerika heeft zich onlangs uitgesproken over contacten met ‘terroristische organisaties’. Desmond Tutu en Jimmy Carter kunnen in theorie opgepakt worden in de VS, nadat ze eerder met Hamas-leiders spraken. “Dit zal echter nooit gebeuren”, zegt Van Agt. “Ik ben blij dat wij een dergelijk rechtssysteem niet hebben in Nederland. Het is namelijk uiterst dubieus wat een terreurorganisatie precies is. Neem bijvoorbeeld het opblazen van het King David hotel in Jeruzalem, door een zionistische militie, in 1946. Na het opblazen van dit hotel bestempelden de Britten, die het gebied toen nog onder beheer hadden, militante zionistische groeperingen ook als terroristische organisaties. Maar daar hoor je intussen niemand meer over.’ ”

Kijk eens even hoe slim deze liegende manipulatie-alinea in elkaar zit! Van Ismael Hanieyh weten de gemiddelde lezers natuurlijk niks en Van Agt zal ze niet wijzer maken, bijvoorbeeld vertellen dat bloedbevlekte Hanieyh tot op de dag van vandaag oproept tot de vernietiging van Israël. Wel brengt hij “ grote namen” als Tutu en Carter naar voren om Hamas als salonfähig voor te stellen. Wat hij niet vertelt is dat zowel Tutu als Carter antisemitische clowns zijn en dat zijn eigen boek, Van Agts boek dus “Een schreeuw om recht” een kloon is van het boek van Carter “Palestine: Peace not Apartheid” en dat het boek van Carter en dus ook het boek van Van Agt manipulerende en waarheden verzwijgende lieg-boeken zijn.

Iemand zou natuurlijk voor dat boek van Van Agt moeten doen, wat Alan Dershowitz heeft gedaan voor het boek van Carter, namelijk de voornaamste leugens, manipulaties en verzwijgingen bloot leggen: “ The Case Against Israel’s Enemies: Exposing Jimmy Carter And Others Who Stand In The Way Of Peace”. Maar ik voel me niet geroepen. In de eerste plaats moet je niet de illusie hebben dat argumenten types als van Agt of Carter bereiken: antisemitisme is een geestesziekte, een “geloof” en de lijders eraan, de “gelovigen” zijn volstrekt feiten-resistent. Voorts wordt mijn gezondheid al voldoende aangetast door de weerlegging van wat  islamofiel en “anti-zionistisch” links aan dagelijkse rotzooi in de media plempt: Sisyphus in de beerput. Elke dag een nieuwe meter cultuur-relativistische stront voor mijn deur via de systeem-media en dan maar weer scheppen.

Na (a) het verzwijgen van het terroristische karakter van Hamas-Haniyeh en (b) het mooi-praten van Hamas via vermeende “grote staatsmannen” als Tutu en Carter, koppelt Van Agt (c) middels de aanslag op het King David-hotel van 1946 er een “de-Joden-zijn-net-zo-erg” aan vast.

Wat het reptiel verzwijgt zijn de twee grote verschillen. Ten eerste, waarschuwt Hamas nooit van te voren dat er een aanslag aan komt, terwijl bij de aanslag op het King David hotel, waarbij ook 17 Joden omkwamen, de Engelsen ruim op tijd twee telefoontjes kregen het hotel te ontruimen, maar onder het motto “we don’t take orders from jews” niks deden. Ten tweede was de aanslag op het King David hotel een strategisch-militaire aanslag, want het hoofdkwartier van de Engelsen was er gevestigd, terwijl Hamas naar willekeur burgers opblaast.

Ja, ook van Agt beheerst de techniek van de zwart-gat-alinea, zelfs als hij werkt via diepte-interviewers met een grote VVD-toekomst.

De interviewers schrijven:

“Dries van Agt deelt met ons een schrijnend verhaal over de vele kinderen in Gaza, die met een stoma rondlopen. Een dokter wist Van Agt en zijn delegatie te vertellen dat kinderen, vol afkeer jegens de bezetter, stenen op Israëlische pantservoertuigen gooien. Zonder pardon worden sommige kinderen in hun buik geschoten, recht door de darmen heen. Een twaalfjarige jongen, ook een kind met een stoma, weet niet hoelang hij nog te leven heeft. De stomazakjes zijn bijna op en medische middelen komen maar mondjesmaat de Gazastrook binnen. Wij zien dat het verhaal Van Agt diep raakt. Het beeld van deze jongen zit blijkbaar nog vers in zijn geheugen. Na een korte pauze, waarin Van Agt door het programma Pauw en Witteman wordt gebeld, zetten we het gesprek voort.”

Ja, weer zo’n verhaal dat geheel gebaseerd is op uitsluitend “Palestijnse bronnen”. We onderstrepen: “vele kinderen”. Natúúrlijk is dat gelogen. Misschien zijn er een of twee ongelukken gebeurd met rubberen kogels of met een verdwaalde scherpe. Ongelukken, zei ik. Maar wat zegt Van Agt? “Zonder pardon” en “recht door de darmen heen”. Opzet van die rot-Joden dus, net als dat laten verdorsten van de Gazanen en net als in de middeleeuwen toen de Joden óók al opzettelijk de waterputten met pest besmetten.

Dries van Agt is een verraderlijke slang en een misdadige antisemiet. En mag dat eigenlijk wel? Haat zaaien door het verspreiden van leugens? Volgens het requisitoir van de officier van justitie in het proces tegen Geert Wilders mocht het vermeende haatzaaien van Wilders zélfs niet als er alleen maar de waarheid verteld werd:

“Hier komen we bij een belangrijke stelling van Wilders. Hij heeft eerder aangegeven dat wat hij zegt de waarheid is en dat hij de ruimte moet krijgen om deze te verkondigen. En dat hij, omdát het de waarheid is en een maatschappelijk belang dient, niet strafbaar kan zijn. Dit is een misvatting. Zeker wat deze materie betreft kan ‘de waarheid’ niet worden vastgesteld. Het is ook niet relevant of wat Wilders over de islam zegt de waarheid is.”

Niet relevant. Toch zou ik het dan des te interessanter vinden te weten of die tomeloos liegende Jodenhaat-zaai-zooi van Hosman en Van Agt wel door de beugel van de moderne D66-rechter kan.

(Jammer overigens, dat ik de woorden van die rechter die uitspraak deed inzake “Fitna” niet heb kunnen vinden. Hij had een hoornen bril op en een toga aan en daaronder mocht men een menselijk wezen vermoeden, maar zijn uitspraak scheen toch van een andere planeet. Hij zei namelijk dat “Fitna” op het randje was, wat van een exuberante hilariteit genoemd mag worden omdat zo’n beetje alles wat er in die film te zien was, door moslims zelf vol trots op YouTube was  gezet, om ook aan die rechter te laten zien wie ze zijn.)

Dat jongetje van twaalf dat niet weet hoe lang hij nog te leven heeft omdat de Israëli’s de stomazakjes expres tegenhouden bij de grens met Gaza. Dat is natúúrlijk een leugen, gewoon voetstoots overgeschreven van een “Palestijnse woordvoerder” ter plekke, allicht. De waarheid is omgekeerd: talloze Gazanen hebben hun leven te danken aan gratis hulp in Israëlische ziekenhuizen. Brigitte Gabriel, die door toedoen van“de Palestijnen” het paradijselijke Libanon in de jaren zeventig langzaam zag veranderen in de hel die het nu is:

“In 1982 Ms. Gabriel’s mother became seriously wounded, Israel was the only place to go for medical attention. For her mother, the trip to a hospital in Israel was a life-saving experience. For Brigitte it was a life changing experience. She saw the Israelis demonstrate respect, humanity, compassion and generosity that she didn’t know existed beyond her immediate family. She realized she was fed nothing but a fabricated lie by her government about the Jews and the Israeli people.”

En dan de vraag naar oorzaken van het feit dat er – misschien – kinderen in hun buik geraakt zijn door kogels. Van Agt is blijkbaar niet geïnteresseerd in het wegnemen van die oorzaken. Hij wil alleen maar laten zien hoe gevoelig hij is aan een paar studenten: “Wij zien dat het verhaal Van Agt diep raakt.” Van Agt wil blijkbaar alleen maar vanuit oppervlakkige sentimentaliteit tot zijn gemakzuchtige Jodenhaat geraken. Want welke zijn nou eigenlijk de oorzaken van het gewond raken van die kinderen? Hoe komt het dat die kinderen “vol afkeer jegens de bezetter, stenen op Israëlische pantservoertuigen gooien”? Dat is de hersenspoeling die ze meekrijgen van een maffia die alleen kan gedijen op een rottende ondergrond van angst, haat en geweld, die ingebed is en tegelijk uitvloeisel is van de islam, en die deze schurken ten koste van alles willen handhaven omdat hun macht, hun status, hun luxe leven en vooral hun toegang tot seks met zoveel mogelijk en zo jong mogelijk meisjes van die cultuur afhangt.

En dan nog: wat voor ouders sturen hun kinderen naar buiten om stenen naar soldaten te gooien? Maar zoals de ouders blijkbaar niks geven om het leven van hun kinderen, en ze vrolijk “martelaar” laten worden, zijn de Hamas- en PLO-bazen niet in hun eigen bevolking geïnteresseerd. Als het Israëlische leger genoodzaakt is deze ratten – ja, ratten: dat leest u goed – in hun holen op te zoeken, dan nestelen ze zich nog knusser en dieper tussen hun eigen burgers en vuren vandaar hun mortieren en raketten af om de win-win-situtatie te creëren die ik boven al beschreef: het IDF moet dan nóg voorzichtiger worden en meer risico’s voor zichzelf nemen en wat er dan toch nog aan burgerslachtoffers onder “de Palestijnen” valt, kan vervolgens propagandistisch uitgebuit worden.

Zo ook bij die gewonde kinderen trouwens, al blijft het mogelijk dat er geenéén een stoma heeft door een Israëlische kogel en dat het stukje routineuze Palestijnse slachtoffer-kommedie is. Golda Meir heef ooit ongeveer dit gezegd: “Pas als de Arabieren de liefde voor hun kinderen hoger gaan aanslaan dan hun haat tegen de Joden, kan het vrede worden.” Nogmaals: de “Palestijnse” maffia’s in het bijzonder en de Arabische regimes in het algemeen, onder de vlag van de islam, zijn al vanaf 1922 degenen die het geweld voortdurend initiëren. En eigenlijk is het geweld tegen Joden en christenen al gaande vanaf 638 na Christus toen de Arabieren onder bloedig geweld Palestina binnen vielen en vervolgens 1300 jaar uitzogen en terroriseerden.

Van Agt: “Diverse deskundigen geloven dat Hamas best bereid is de passage te schrappen, maar dat alleen zou doen, als ook Israël over de brug komt. Het is een kwestie van geven en nemen. Ook erkenning door Israël van een Palestijnse staat op basis van de grenzen van 1967 is noodzakelijk.”

Dit is opnieuw puur kwaadaardige leugenachtigheid. Van Agt beweert ook dat “een aantal jaren na het begin van het Oslo-vredesproces dat uit het PLO-handvest verwijderd [is].” Nou dat is een leugen: ga hier maar eens kijken, of hier. Arafat heeft wel meer toegezegd in Oslo, maar de feiten blijven dat hij voor Arabische toehoorders heel iets anders zei dan voor Westerse en dat hij met alle kracht de Oslo-Accoorden heeft gesaboteerd door zowel de aanslagen alsook de haat-indoctrinatie op scholen en in de media op te voeren. Wat in godsnaam doet Van Agt vermoeden dat als Hamas al bereid zou zijn de Joden-uitroeiings-beginselen te schrappen uit hun beginselprogramma, dat iets anders zou betekenen dan de zoveelste misleidings-leugen? En waarmee zou Israël “over de brug” moeten komen? Ze hebben in 2005 Gaza ontruimd en het is een hellehol van Hamas geworden en een raket-lanceer-platform dat steeds meer onder controle van Iran komt. Een commentaar van Hans Moll onder het stuk van Van Agt luidde: “Goed lezen dat handvest [van Hamas] zou ik zeggen. Dan ziet u dat het primair een antisemitisch handvest is gericht tegen de joden wereldwijd. Komt mij vreemd over dat Hamas die tekst zal wijzigen wanneer Israël “over de brug komt’. Lees voor vreemd ‘wereldvreemd’.”

Van Agt: “Bovendien zegt de Likud-partij van Netanhayu in haar programma: ‘Wij willen een groot Israël, inclusief Oost-Jeruzalem en de Westbank.’ Dus willen zij al het Palestijns grondgebied hebben. Waarom maakt de Nederlandse regering – ja, ook mijn CDA en uw VVD – zich daar nooit druk om?”

Het mees recente partijprogramma van Likoed is van 1999 en daarin staat niks over een “groot Israël”. Er staat in dat men de nederzettingen in Samaria-Judea wil handhaven. Die nederzettingen dus die minder dan 2% van het totale grondgebied van “de Westbank” omvatten. Dus “al het Palestijns grondgebied” is niet minder dan krankzinnige laster van een antisemitische gek. Inmiddels is Likoed zelfs daarin opgeschoven en zijn ze bereid bepaald nederzettingen als onderhandelbaar te beschouwen, behalve die bij Hebron en die vier tegen de “Groene Lijn” aan.

Van Agt: “Ik vind het buitengewoon betreurenswaardig dat onze regering tegen toelating van Palestina tot UNESCO heeft gestemd. (. . . ) Het getuigt van pure partijdigheid, ten faveure van Israël.”

Voor de niet-geïnformeerde lezer zal Van Agt hier een punt hebben. Waarom mogen die “Palestijnen” geen zetel in de UNESCO als opmaat voor een erkenning als staat door de VN? Nou, ja, kijk, hum-hum: de Arabische landen zijn er tot 2000 in geslaagd Israël uit de Verenigde Naties weg te houden terwijl er geen land ter wereld dermate legitiem is ontstaan, moreel maar ook juridisch, namelijk mede door besluiten van de Volkenbond. Maar veel belangrijker: de opeenvolgende “Palestijnse” maffia’s en de hele Arabische wereld hebben sinds 1967 met de drie keer nee van Khartoem (nee tegen vrede, onderhandelingen en erkenning) geweigerd een onderhandelde compromis-vrede te sluiten met Israël, ondanks krankzinnig genereuze voorstellen van Israël. Erkenning van een aparte “Palestijnse staat” zou Abbas de mogelijkheid geven om zonder onderhandelingen en zonder erkenning van het bestaansrecht van Israël een eigen staat te krijgen die dan de handen vrij heeft voor terreur tegen Israël. En daarom is het begonnen!

Van Agt over de mate van invloed van de “Joodse lobby” in Amerika:

“Heel veel. Het is elke keer zo wanneer er een President moet worden gekozen, dat de kandidaten zich begeven naar de pro-Israël lobbygigant AIPAC om daar hun trouw aan Israël te belijden. De invloed van AIPAC op het Congres is overrompelend groot. In de afgelopen maanden heeft Netanyahu een schandelijke toespraak gehouden voor beide huizen van het Amerikaanse Congres. Die toespraak, fnuikend voor de vooruitzichten op een rechtvaardige vrede, is tientallen keren door ovaties geïnterrumpeerd. Op het moment dat de Amerikaanse regering ook maar een beetje druk op Israël wil uitoefenen, staat het Congres op en fluit haar direct terug. Van Amerika hoeven we geen evenwichtig beleid te verwachten.”

Kijk eens even! Elke Amerikaanse president gaat eerst naar de echte bazen om de orders in ontvangst te nemen! Bij de Joden die achter de schermen aan de touwtjes trekken in Amerika! De interviewers becommentariëren deze uitspraak aldus: “Geen twijfel, Dries van Agt is een man met een missie.” Dat mag men wel zeggen. En het is dezelfde antisemitische missie als die van de heren John Mearsheimer en Stephen Walt, waardoor Van Agt zich ongetwijfeld gesteund voelt in zijn gezwets. Ga eens kijken in het boek van Alan Dershowitz “The Case against Israel’s Enemies”, alwaar het boek The Israël Lobby” van beide heren gefileerd wordt. Geen spaan blijft ervan heel. Liegende en bedriegende manipulators zijn het. En die toespraak van Netanyahu voor het Amerikaanse Congres is niet “fnuikend voor de vooruitzichten op een rechtvaardige vrede” geweest, maar wel voor de schandelijk islamofiele en Israël-vijandige politiek van Obama, de buiger voor de bloedbevlekte potentaten van Saoedie Arabië.

Van Agt: “De bouw van een muur rond Palestijnse dorpen en steden, en de bouw van nederzettingen op bezet Palestijns land moeten dadelijk stoppen. Zolang dit beleid doorgaat, en de internationale gemeenschap niet ingrijpt, zal er nooit vrede komen.”

Ja die muur. Die dus helemaal niet met opzet “rond Palestijnse dorpen en steden” loopt. Want dat is de suggestie en dat is een leugen. Voorzover dat het geval was, is er het uiterste gedaan door de Israëlisch regering om te compenseren en schadelos te stellen. Zullen we het nóg maar weer eens uitleggen? Om aan de voortdurende

zelfmoord-aanslagen een einde te maken, is er ongeveer langs de zogenaamde “Groene Lijn” – dat is de bestandslijn van 1949 tussen Jordanië en Israël – door Israël een 760 kilometer lange anti-terreur-barrière gebouwd, die op plekken waar scherpschutters op “Palestijnse” daken aanslagen zouden kunnen plegen, voor 10% bestaat uit een betonnen muur van 8 meter hoog . Voor de rest (90%) bestaat het uit een hek waarlangs een “no go area” van 6 meter met op vele plaatsen een soort  “anti-tank-gracht”. De aanslagen in Israël zijn daarna nagenoeg opgehouden.

Hans van den Broek: het nette antisemitisme van de beste betere kringen

Het is natuurlijk net zo’n grote ploert als Dries van Agt, deze Hans van den Broek. Maar ik kan minder leugenmeuk over Israël uit zijn mond optekenen dan van Hosman of van Van Agt. Maar wat ik van hem heb opgediept liegt er niet om.

Ik schreef indertijd een voorwoord bij de samenvatting van het hierboven al aangehaalde boek van Matthijs de Blois door Roelf-Jan Wentholt. Ik zeg in dat voorwoord:

“Dit boek van De Blois en deze samenvatting voor referentie op het internet werd al lang node gemist. Wie bijvoorbeeld de volgende links aanklikt van uitzendingen van Pauw en Witteman, vindt monologen van de ex-minister van Buitenlandse Zaken en huidige Minister van Staat, Hans van den Broek. De betreffende monologen van deze vriend en bongenoot van de antisemiet Dries van Agt (óók CDA) zijn zeer anti-Israël. Eén uitspraak van Van den Broek willen we u niet onthouden. In het kader van het goedpraten van de terreur van Hamas zegt deze ‘katholiek’: ‘De Palestijnen willen een onafhankelijke staat en willen het gestolen land terug . . . . en je hoeft niet met de dief te gaan onderhandelen of die wel of niet bereid is dat terug te geven.’

Als men deze Van den Broek goed beluistert, dan komen er twee woorden telkens terug, waarmee hij zijn anti-Israël-betoog kracht bij zet: “internationaal recht” en “proportionaliteit”. Welnu, beide begrippen komen hier uitgebreid aan de orde. U zult zien dat het “internationaal recht” van de Verenigde Naties – want daarop doelt Van Den Broek steeds – grotendeels het onrecht van misdadigerstaten is.”

Kijk, daar hebben we antisemiet Hans van den Broek ook: met hetzelfde lege en anti-Israël-gezwets over “internationale rechtsorde” als antisemiet Hosman en antisemiet Van Agt. Het lijken zindelijke en nette oude heren, met schijnbaar glanzende carrières, maar het is gewoon geboefte. Want als er mensen in staat zijn om beter te weten dan zijn zij het wel. Maar ze willen de waarheid niet weten, want ze hebben dat “anti-Zionisme” nodig om hun Jodenhaat in te verpakken. Ze WILLEN, contra alle evidentie waarvan zij op de hoogte MOETEN zijn, toch Joden belasteren. Ze maskeren het als “anti-zionisme” en zullen hun Jodenhaat ontkennen. Maar ik geloof ze niet. Voor mij zijn ze echte antisemieten.

Ik hoop dat ik ooit die uitzending van “Buitenhof” boven water haal, waarin Van den Broek het ooit begrijpelijk zat te vinden dat die moslims gewelddadig worden, bijvoorbeeld tegen Theo van Gogh, want dan moest je maar niet “het heiligste” en “dat wat mensen ten diepste beweegt” beledigen. Ik meen mij te berinneren dat hij de vingertoppen tegen elkaar zette en het kwezelmondje tuitte. Met “dat wat mensen ten diepste beweegt” bedoelde Van den Broek Mohammed, een figuur die leefde van massamoord, sluipmoord, slavenhandel, vrouwenhaat, Jodenhaat, misleiding, bedrog, onderdrukking, uitbuiting, parasitisme en een kras opportunisme. In vroeger jaren kon men in Nederlandse steden nog wel eens moslims tegen komen, die op straat, bijvoorbeeld bij de ingang van een supermarkt, rode rozen aan autochtonen uitdeelden ter gelegenheid van de geboortedag van Mohammed. Het is niet gezegd dat ze zich helemaal bewust waren van het diep misdadige karakter van de “Profeet”, maar dat ze er helemaal geen idee van hadden, is toch ook niet aan te nemen.

Had Van den Broek een idee? Geen idee. Ik vraag mij af omtrent veel leden van de quasi-elite, types als Hirsch Ballin of Ab Klink:  hebben ze nou geen notie van het karakter van de islam of willen ze het niet weten, uit hedonisme of hang naar appeasement? Wel hield Van den Broek al vroeg rekening met de gewelddadige intolerantie van de islam. Kijk eens hoe hij als minister van BZ in 1987 inbreekt bij een live “Achter het Nieuws”-programma om uitzending “slipjes-Khomeiny”-fragment van Rudi Carell te voorkomen. Let op de diepe pathetiek waarmee Van de Broek spreekt over “de gevoelens” van “het Iraanse volk” terwijl hij “respect” voor de nazislam bedoelt en de massamoordenaar en peuterverkrachter Khomeiny.

En deze mijnheer is dan aan het koninklijk huis aangetrouwd, net als heer Laurens Jan Brinkhorst, die samen met Dries van Agt naar Palestina mag om Israël te helpen demoniseren en die vindt dat Theo van Gogh terecht is afgeslacht: “Moet je maar geen sigaret opsteken in een munitiedepot.”

Uitgestreken huichelsmoeltje Fransje Timmermans

Mag ik eens vrij en wat oppervlakkig associëren? Gewoon intuïtief twee katholieke kwezels koppelen op grond van hun geschiktheid voor Jezuïtenboordjes rond die nekkies onder die bleke, uitgestreken rukkerskoppies? Hans van den Broek en Frans Timmermans. Nou ja, het is niet alleen maar instinct: ik heb hierboven gezegd dat op 17 januari, toen ik begon aan dit stuk, op de website “Huis van Afgevaardigden” vier artikelen aangegeven werden als “populair” en dat daar vier haat-stukken contra Israël bij waren. Een daarvan was van Fransje Timmermans.

Ik heb ooit vier afleveringen gewijd aan het duo Frans Timmermans (PvdA) en Job Cohen (PvdA). Daarin leg ik (I) aan Fransje uit dat de boerka wél een probleem is, namelijk een nog veel krachtiger nazisymbool dan de hoofddoek al is, dat (II) het islam-mooipraten van Fransje naadloos past bij zijn Israël-bashen en het rijp maken van de geesten voor de volgende Holocaust, hoe (III) de 87-jarige professor Arthur L. Rubenstein dat roerend met mij eens is en waarna ik tenslotte (IV) onder anderen Alan Dershowitz en Marc Levin laat getuigen van de verschrikkelijke gevolgen van het subtiele haatzaaien tegen “Israël” door katholiek Fransje Timmermans.

Het afgetrokken huichelsmoeltje met het geheven vingertje zal niet gelezen hebben wat ik schreef. In elk geval blijk hij sindsdien niks geleerd te hebben. Zonder enig bewijs daarvoor aan te voeren, ziet Frans Timmermans nog steeds veel kwaad in Israël: rechtse krachten, mensenrechten geschonden, uitholling van de democratie en van de positie van minderheden, beperking  van de vrijheid van meningsuiting, terwijl Israël het “troetelkind” is geworden van homohatende christenen “die vinden dat vrouwen toch vooral achter het aanrecht thuishoren” enzovoort.

Ja, dat doen ze in Arabische landen niet, homo’s en vrouwen discrimineren. En Frans ziet het nóg beter worden in Arabierië, want er zit veel moois en democratie aan te komen door het “het Arabisch ontwaken “.

Het staat er allemaal echt. Zou je ‘m niet slaan tot hij in zijn broek pist, de volidioot? In februari 2011, dat is dus redelijk vroeg in de “lente” legde ikke zelf onder de titel “Bertus Hendriks, MiddenOosten-Charlatan” al uit dat die “Arabische Lente” een winter van onderdrukking zou zijn. En op woensdag 25 januari 2012 laat zelfs de islamofiele Volkskrant, die ik openlijk een Jodenhaatvod heb genoemd, en zonder dat er een kikje kwam, een realistische Rus aan het woord:

“Het naïeve Westen, zegt de Russische Midden-Oostenspecialist Jevgeni Satanovski, denkt de opbouw van democratie te steunen in de Arabische Lente, maar geeft radicale krachten daar steun in de rug. ( . . .) ‘De nieuwe smeerlappen zijn erger dan de oude smeerlappen’.”

Slotbeschouwing, zei hij deftig

Een zeer bekende Nederlandse stand-up-cabaretier zat eens met Wouter Bos in zijn gloriedagen te eten in een hoofdstedelijk restaurant. De kommiediejun vroeg aan Bos, zo langs zijn neus weg zoals hij dat alleen maar kan: “Maar zou jij nou iets positiefs van die islam kunnen noemen? En dan nog liefst iets wat we hier nog niet hadden.” Bos begon te grijnzen, op die onnavolgbare manier zoals hij dat alleen maar kan. Maar het bleef bij grijnzen. Zelf heb ik die vraag ook regelmatig aan moslims en islam-knuffelaars gesteld. Ik heb één keer antwoord gekregen, maar pas na enig nadenken bij de bevraagde: “Respect voor de ouders”, zei hij. En ik antwoordde: “Ja, vooral voor de vaders. En als die er niet zijn voor de zoons van de vaders. En dan vooral bij de dochters.”

De islam is agressie op zoek naar een excuus. De islam is een gesystematiseerde obsessie met wat mensen tussen hun benen hebben. In de islam is niets positiefs te vinden. Degenen die denken dat de islam positief hervormd kan worden, moeten maar eens op zoek gaan naar een principe in die islam waaromheen die positieve hervorming moet gaan clusteren. De islam, niet “het islamisme” is een vorm van nazisme avant, pendant et après la lettre. Ik heb die verwantschap tussen Mohammedanisme en Hitlerisme uitgelegd in een opstel. En wie iets naders over Mohammed wil weten, kan hier terecht. Het islamisme zit in de islam als een kuiken in het ei. En al 1400 jaar wordt dat lieve kuikentje uitgebroed door de priesterkaste van de islam als de tijden rijp zijn. En die tijden zijn al ongetelde malen rijp geworden in de geschiedenis van vele naties. En dan kwam het kuikentje uit het ei en ontstonden er oceanen van bloed en terreur. Stout kuikentje.

Toen Beatrix met die hoofddoeken rondliep in die kille marmeren hallen van die met bladgoud beklede Golfstaten trok ik in gedachten de zwaarfluwelen voorhangen opzij die de gruwelijke werkelijkheid van die despotieën aan het oog onttrekken en zag Auschwitz. Want de hoofddoek is een dubbele Jodenster. De hoofddoek staat voor de naar binnen gerichte én de naar buiten gerichte racistische terreur van de islam. Naar binnen op de vrouwen en naar buiten op de ongelovigen en van die vooral op de Joden natuurlijk. En als de van Jodenhaat druipende wereld van de islam zijn zin krijgt is de volgende Holocaust grondiger dan de vorige. Ja, zo staan de zaken óók in Oman en ook in Abu Dhabi. Niet alleen de scheiding van kerk en staat verdraagt geen hoofddoek, elk elementair fatsoen verdraagt geen hoofddoek. Nee, die meisjes achter de kassa bij Albert Heijn weten dat niet en ik ben dan ook altijd heel vriendelijk tegen ze. Maar Beatrix heeft echt alles ter beschikking om gigantisch veel beter te weten. Het was een misdadige provocatie en collaboratie met het Kwaad door de vorstin.

De laatste decennia heeft een steeds grotere walging en woede mij bevangen. Het zou kunnen dat ik van mezelf niet gelukkig ben, maar de collectieve ontsporing van onze quasi-elite, inclusief dat hele koningshuis, heeft het lachebekje in mij evenmin gestimuleerd. Ik ben geen Oranje-fan en geen Oranje-hater. Ik ben dol op die ene Oranje-kanjer: Willem (1533 -1584): “De tirannie verdrijven, die mij mijn hart doorwondt.” Maar die hele koningin interesseert me eigenlijk geen zak. Naar dat platte sentimentalisme van die Kersttoespraken, verpakt in potsierlijke deftigheid, heb ik nooit langer dan 30 seconden geluisterd. En als ik niet alleen Tweede Kamer-voorzitster Gerdi Verbeet een terroristenhoer noem, maar ook de Majesteit, dan zit ik niet te gnuiven of te kneukelen. Misschien word ik dadelijk van mijn bed gelicht wegens majesteitsschennis of zoiets en ik vind het bovendien eigenlijk heel vervelend dat ik naar het scheldwapen moet grijpen om iets onder de aandacht te brengen. Ik heb veel gescholden in mijn stukken contra de quasi-elite, maar ik heb eigenlijk de pest aan schelden en ik doe het uitsluitend om aandacht te trekken. Niet naar mezelf, maar naar wat ik zeg.

Want ik vind het waarachtig gruwelijk wat er met het Westen, inclusief Amerika, aan het gebeuren is. En als ik het in één beeld moet vangen dan is het Gerdi Verbeet die een vertegenwoordiger van het gruwelijkste totalitarisme ooit  een intense knuffel geeft, terwijl Alexander Pechtold op de achtergrond glunderend zijn beurt staat af te wachten. Mag Moet Abbas is namelijk een Mohammedaan, een Jodenhatende voorbereider van de volgende Holocaust, een gekende terrorist en terroristenverheerlijker, met name van de Jodenmoordaars bij de Olympische Spelen van 1972. En terwijl ik dan naar de dierlijke overgave aan het Kwaad in het gezicht van Verbeet kijk, denk ik aan Beatrix die deze ploert “in privé-audiëntie” ontving en vraag me af: heeft de Majesteit dat weerzinwekkende lijf van deze “Palestijn”ook omarmd, die vlezige wangen gekust?

Er is teveel en te lang in mijn onderbuik geroerd door hedonistische collaborateurs mét en ontkenners ván het Kwaad, door Gutmenschen, bestijgers van het morele krukje met hun onbedaarlijke hang naar zelfmanifestatie en oh-wat-is-het-toch-fijn-in-mijn-eigen-hoofd.

Ik ben vooral de verraders van Israël gaan haten.

Genoeg!

En klaag me vooral aan, stelletje booswichten.

Ja, dat is inclusief die vier wijven: Meulenbelt, d’Ancona, Zegveld en Van Oranje.

De goede zaak kan de publiciteit wel gebruiken.

Mene Tekel!

UPDATE 17 OKTOBER 2014:

De geestesziekte is niet gemilderd met de jaren bij Van Agt. In deze tijden waarin Islamitische Staat (IS) duidelijker maakt waar Hamas voor staat dan Hamas zelf in staat is geweest – en dat kwam door de kracht van Israël – heeft Van Agt nog steeds dezelfde grote prioriteit: Israël demoniseren en Hamas steunen. Elsevier bericht dat de viezerik weer zijn bekende leugen-riedel heeft afgestoken. Deze keer is de aanleiding het verdwijnen van Frans Timmermans naar Brussel. Tijdens zijn ministerschap op BZ heeft Timmermans veel te weinig gedaan om dwangmaatregelen tegen Israël te nemen. Aldus van Agt in een artikel op zijn “The Rights Forum”. Dat terwijl Timmermans helemaal is meegegaan in die PvdA-gekte om Israël te boycotten. Ik heb daarover regelmatig geschreven.

Ik verwijs nog maar eens naar het essay van Roelf-Jan Wentholt en mij over de geschiedenis van Israël: “Werk in Uitvoering“. En ik citeer een stukje uit het hierboven al genoemde artikel van David Goldman “Why Europe is irrational about Israel”:

“The Gaza War should have taught the world that Israel cannot cede territory to Mahmoud Abbas, now in the 10th year of a 4-year term. Hamas has the support of 55% of West Bank Palestinians vs. just 38% for Abbas, and Hamas openly brags that it could destroy Israel more easily from firing positions in the West Bank. Only the Israeli military keeps Abbas in power; without the Israelis Hamas would displace Abbas in the West Bank as easily as it did in Gaza; and a Hamas government in the West Bank would make war on Israel, with horrifying consequences. To propose immediate Palestinian statehood under these circumstances is PSYCHOTIC, to call the matter by its right name. The Europeans, along with the United Nations and the Obama administration on most working days, refuse to take reality into account. When someone tells you that Martians are transmitting radio waves into his brain, or that Elvis Presley really is the pope rather than an Argentine Jesuit, one doesn’t enquire into the merits of the argument. Rather, one considers the cause of the insanity.” [mijn vette rooie hoofdletters]

_________________________________