Fleur Agema tijdens het voltooid-leven-debat van gisteren in de Tweede Kamer
Nou had ik het twee weken geleden al haarfijn uitgelegd aan Martin Bosma: de Partij van de VRIJHEID dient het met Edith Schippers (VVD) en Pia Dijkstra (D66) en Henk Krol (50-plus) eens te zijn: VRIJHEID (autonomie) staat op één als het gaat om beëindiging van het eigen leven en het oordeel over de vraag of het al dan niet voltooid is. Maar aan de bijdrage aan het kamerdebat van Fleur Agema van gisteren merk ik dat de PVV aanschuurt tegen het nabijheids-betuttelisme van de gristenen en de soosjalisten.
Heeft Martin je niet op de hoogte gesteld van mijn bindend advies, Fleur?
Zie het NOS-journaal. Op 9:00 vraagt Arno Rutte van de VVD aan Kees van der Staaij (SGP) of hij ook barmhartigheid wenst te betonen aan een bejaarde die zelf het gevoel heeft de keuze te hebben tussen pillen van de dokter of voor de trein gaan liggen.
Van der Staaij (SGP): “Het barmhartige antwoord is dat we die mensen nabij willen zijn.”
Maar als nou de nabijheid van de mensen van wie je houdt je niet meer aan dit leven bindt, als je dús al helemáál klaar bent met de nabijheid van de rest van de wereld en zelfs nog extra-speciaal de kots hebt van de nabijheid van nabijheids-christenen als Van der Staaij, dan lijkt de term “ongewenste intimiteiten” nog veel te zacht.
En dan hoor ik mijn favoriete PVV-er in Nieuwsuur (op 16:43) zeggen:
“Wat als we het niet zeker weten? Wat als maatschappelijk falen of maatschappelijke druk de wens op het zelfgekozen levenseinde versterkt of creëert? Eenzaamheid kan een duurzaam fenomeen zijn, maar in voorkomende gevallen is het ook omkeerbaar. En een levenseinde is dat niet.”
Dus ook jij wil doodsreutelende bejaarden nog even in hun broekje zitten, Fleur?
Zeker weten doen we in dit leven niks, Fleur. Vanaf het moment dat we geboren worden, als we de straat opgaan*, als we niet de straat opgaan, als we in het vliegtuig stappen, als we niet in het vliegtuig stappen, wordt het gevaarlijk. Elk zuurtje dat we in onze mond steken kan onze verstikkingsdood betekenen. Dus ja: ook toegeven aan de herhaalde en duurzame en uit-en-te-na begeleide doodswens van een voltooide bejaarde kan een vergissing zijn. Maar die kans lijkt me kleiner dan stikken in een zuurtje.
Stop eens, mevrouw Agema, met net doen alsof bejaarden met een oprechte en duurzame doodswens kunnen wachten tot u de hele cultuur van de bejaardenzorg hebt veranderd in het nabijheids-paradijs waaruit zij zeer waarschijnlijk, als het ooit tot aanzijn zal zijn gebracht, óók gillend willen vluchten.
Stop eens met God spelen.
Mijn stukken over euthanasie/voltooid leven /zelfmoord:
LEVEN IS EEN RAMP (21 mei 1994/19 april 2018)
Pillenpoortwachter Frank Koerselman ontzegt mij een zachte dood onder deskundige begeleiding (12 november 2017)
Hé, Kees van der Staaij! Sterf ’s met JOUW gelul over de waarde van MIJN leven! (28 oktober 2017)
Het egoïstische en dwaze verzet van Sietske Bergsma en Amanda Kluveld tegen de “Wet Voltooid Leven” van Pia Dijkstra (30 september 2017)
Open mail aan Martin Bosma over de “Wet Voltooid leven” (14 oktober 2016)
____________
* Hoeveel gelijk kan je krijgen! Een paar uur nadat ik mijn stukkie had gepubliceerd, geeft Spartacus van Geen Stijl het advies om inderdaad in bed te blijven en niet de straat op te gaan. Vergetend waarschijnlijk dat de meeste menen nu juist in bed sterven:
“Tuurlijk, u bent een verantwoordelijke en bijdragende wetsgetrouwe burger. U heeft en neemt uw verantwoordelijkheden, zowel op het thuisfront als op het werk. Dat siert, en ook vandaag stapte u weer vol goede moed uit bed om de wereld tegemoet te treden. Nobel, maar DOE HET NIET! Want . . . . . . . “ Lees verder >>>
Martien Pennings 