Hier al mijn odes aan Annabel.

Ze ziet het verschil nog steeds niet, moet ik eigenlijk zeggen. Sinds 2012 maakt Annabel Nanninga namelijk dezelfde fatale vergissing: denken dat geitenneukers, haakneuzen en pedomijters tot dezelfde categorie behoren en dat er best een boel moslims harststikke redelijk zijn. Misschien denkt ze wel dat de islam hervormbaar is, maar dat is niet zo omdat de islam een onhervormbare moordenaars-ideologie is. Die haakneuzen, overigens, dat zijn de Joden: dat merken we aan de toevoeging “gierig”. Shylock en zo. Je weet toch.

Ik heb iets met Annabel Nanninga. Om te beginnen hebben we de Dapperbuurt gemeen. Wikipedia:

“Nanninga werd in 1977 geboren in de Amsterdamse Dapperbuurt als dochter van een kunstenaar en een psycholoog. Vanaf 1990 ging ze naar het Barlaeus Gymnasium, alwaar ze soms spijbelde om in de Openbare Bibliotheek aan de Prinsengracht encyclopedieën en gedichten te lezen, en één keer bleef zitten. In de vierde klas verliet ze de school. Daarna had ze veel banen, onder meer in een damesmodezaak, een ijssalon en als dierenartsassistent.”

Toen zij geboren werd in de Dapperbuurt, moet ik als 32-jarige ongeveer begonnen zijn als stallenzetter op de Dappermarkt. Om wat bij te verdienen als laatbloeiende student-geschiedenis aan de UvA.

Na damesmodezaak, ijssalon en dierenarts ging ze in 2012 voor GeenStijl schrijven en de rest is politieke en columnaire geschiedenis. Toen ik op haar eerste schrijfsel voor GS stuitte dacht ik nog dat “A. Nanninga” een corpsballerig jongetje was. In dat schrijfsel verdedigde ze — als echte liberaal die een hoofddoek en zelfs een boerka vindt moeten kunnen — een ongelimiteerde vrijheid van meningsuiting. Dat is niet slim, want dan laat je ook ideologieën toe die een eind willen maken aan de vrijheid van meningsuiting. Degenen die openlijk oproepen een definitief, systematisch en absoluut einde aan de tolerantie te zullen maken, moet je niet tolereren. Karl Popper en zo. Maar behalve niet slim vond ik deze passage in die eerste GS- tekst niet getuigen van historisch inzicht:

“En zo lang er nog rechters zijn die menen dat het ‘buitengewoon krenkend’ zijn van meningen of grappen een goede reden is om die dan maar te verbieden, hebben de duistere pre-middeleeuwse woestijnsektes de facto gewoon de macht in handen. Of het nou geitenneukers, gierige haakneuzen of pedomijters zijn.” [mijn vet]

Zeker: er bestaat inderdaad geen recht op niet-gekrenkt worden. Helemaal mee eens, maar geitenneukers, gierige haakneuzen en pedomijters op één lijn zetten als “duistere pre-middeleeuwse woestijnsektes” was echt wel nivootje damesmodezaak. Dierenarts-assistentes en ijssalon-medewerkers niet te na gesproken. Dus ik schreef in mijn reactie het volgende:

“Kijk, dát is een uitsmijter die een deurtje dicht doet. Die van de gaskamer of de verbrandingsoven zou ik zeggen. Ze hebben weer een intellectueel gevonden bij GeenStijl. Nanninga heet-ie deze keer. Geen idee heeft-ie dat ‘haakneuzen’ net iets anders is dan ‘geitenneukers’, omdat het Westen een millennium van Jodenhaat en een Holocaust achter de rug heeft en géén millennium van moslimhaat en moslimmoord en de moslims op hun beurt óók een dik millennium van Jodenhaat en Jodenmoord achter de rug hebben. Dat is vast te ingewikkeld voor Nanninga. Vooral als je dan ook nog vermeldt dat die ‘haakneuzen’ de redelijke grondslag hebben gelegd waarop die “pedomijters” eeuwenlang hebben voortgebouwd. En dat maakte weer de lichte kant van de Verlichting mogelijk en aldus het corpsbalgebral van Nanninga.

Zal ik het eenvoudig maken, Nanninga, lul-de-behanger, met je mega-bek? De tak waarop je zit, debiel, is de Joods-Christelijk-Verlichte traditie en die ben je juichend aan het afzagen, stomme zak. De seksuele moraal van ‘pedomijters’ mag te wensen overlaten, maar bij de structurele seksuele perversie en wreedheid in de moslimwereld is dat peanuts. Al eens gehoord van een falende commissie Deetman in de wereld van de islam, Nanninga?”

Deze vergissing is Nanninga blijven maken: niet beseffen dat, qua humanistische mensen-mensen, moslims echt een andere categorie vormen dan christenen of Joden.

In 2018, zes jaar na haar debuut op GS, had ze al zoveel maatschappelijke progressie geboekt dat ze samen met Joost Eerdmans bij Pauw aan tafel zat. Op het moment dat Eerdmans zich, daar aan die toksjoo-tafel, ook namens haar distantieerde van rechtsmensen — “over de islam . . . eh, nazi-ideologie en dat soort teksten” — deed ze met doodvermoeide mimiek “pfffff”en gaf er aldus blijk van nog steeds geen enkel benul te hebben van het Hitlerse karakter van de islam. Dat ze dus nog steeds die arrogante dikke domme blinde vlek had.

Annabel doet pffff . . . . . .

Vier jaar later, In 2022, was er nog steeds geen verlichting bij haar opgetreden. Toen bleek ze de omroep Ongehoord Nederland ook te rekenen tot de rechtervleugel die niet netjes genoeg was om bij haar te mogen horen. Ze was inmiddels politica geworden tenslotte en ze wilde respectabel zijn. Staande op de katheder van de Eerste Kamer op 1 juni 2022 zei senator (!) Nanninga, geheel vervuld van waardigheid:

“Ja, daar [bij “ON!”] worden vreemde dingen besproken en daar wordt vrij radicale taal uitgeslagen en dat stoort mij ook en ik heb daar iets op gevonden: ik kijk er niet naar en ik heb het vertrouwen dat eventuele strafbare uitlatingen op die zender ( . . .) zullen uitlopen op vervolging.”

Ik-zei-de-gek was vanaf dag een lid van ON! en ik vond ze in het begin vooral een beetje amateuristisch en aandoenlijk. En het was me eigenlijk een raadsel wat gierige-haakneuzen-Nanninga als “vrij radicale taal” beschouwde. Na een paar dagen analytisch deduceren en combineren, was ik eruit. Namelijk. Er bleek toen juist een door de mainsteam-media opgeklopte rel gaande over het gebruik van de term “omvolking” in een uitzending van “ON!” door Vlaams-belanger Filip Dewinter. Dus men kan veilig aannemen dat het Nanninga vooral dáár om ging, want de deugneuzende mainstream wees erop dat die term ook door de nazi’s werd gebruikt en gezien de allergie van Nanninga voor elke Hitler-vergelijking kan men veilig aannemen dat het haar vooral om die term ging.

Nou is het schrijnend-humoristische dat juist omdát die uitdrukking “Umvolkung” een nazi-term is dat woord ook nu zo adequaat is: islamisering staat namelijk gelijk aan nazificering. Maar ja, vertel dat maar eens aan Nanninga. Peuter maar eens aan haar verstand dat in dit geval de vergelijking géén “Godwin” is en haar afwijzing van de term Umvolkung een Umwertung aller Werte betekent. Want dan wordt ze — pffff! — héél moe.

En nu las ik deze week weer een stuk van Nanninga dat opnieuw helemaal die overtuiging ademt dat de moslimische medehumanist bést in staat moet worden geacht tot redelijk denken en eigenlijk dus toch ook over een geweten zou moeten beschikken. En dus eindelijk, eindelijk, eindelijk, eens de hand in eigen boezem zou moeten kunnen steken. De goede moslims, zei ze, zouden nu toch echt maar eens afstand moeten gaan nemen van de slechte moslims. Dat dit onmogelijk is omdat die hele veroverings-ideologie-met-een-god verrrot én onhervormbaar is, weet ze niet want ze verdiept zich er niet in. Met name deze zinnen vertelden me dat Nanninga nog steeds niet geleerd heeft dat de islam écht andere koek is:

“Goedwillende, aardige moslims zouden dat moeten toejuichen. De luiken open, de rotzakken, radicalen en criminelen afstoten, meewerken met de diensten en degenen uit eigen groep die zich misdragen, hard ter verantwoording roepen. Nou hoor ik bij ons op rechts weleens wat gepruttel dat ‘de goedwillende moslim niet bestaat’ en ‘als er eentje is, dan is het vast taqqiya’. Taqiyya is een geliefde maar meestal totaal verkeerd gebruikte term bij een bepaald slag rechtse mensen, hou daar ook eens mee op aub.”

Pffff! Vermoeiend! Maar allez! Nog maar eens.

De lezer kan gemerkt hebben dat ik bij het door Nanninga genoemde “bepaald slag rechtse mensen” hoor. Ik ga daar zo op in. Maar eerst dit: Nanninga’s stukkie heeft wel verdiensten. Ze beschrijft hoe de moslims gepamperd en ontzien en gefaciliteerd zijn en hoe velen van hen terugbetaald hebben met criminaliteit, aanslagen, dreigen, drammen, slachtoffergedrag en haat jegens het Westen. Ze schrijft:

“Ook al zijn ze getalsmatig nog steeds een minderheid, hun stempel op de Westerse samenleving is groot en ze weten de vrijheid van de Westerlingen met dreiging van geweld of met het trekken van de slachtofferkaart flink in te perken.”

Ah! Dat getalsmatige! Daarover zijn best wel alreeds dingen gezegd! Ik zou Nanninga willen adviseren eens kennis te nemen van wat Peter Hammond al vele jaren geleden uitlegde, namelijk hoe het groeiende perecentage moslims altijd en overal precies correspondeert met de groei van moslim-terreur-en-onderdrukking.

Nanniga klinkt overigens wel ietsje wanhopiger in haar eis dat de goede moslim nu eens eindelijk moeten opstaan. En ze denkt geloof ik oprecht dat “taqiyya” een term is die wordt gebruikt door een beetje rare rechtsmensen die niet het intellectuele niveau van een Nanninga hebben. Nou kan er over het intellectuele niveau van wijlen Arabist Hans Jansen weinig twijfel bestaan — en bovendien had hij véél verstand van de islam! Ik zou Nanninga daarom willen adviseren kennis te nemen van zijn gedachten uit 2014 over taqiyya, dus over het gebod in de islam tot het beliegen der ongelovigen. In een artikel op haar (toen nog) eigen GeenStijl nota bene!

Wat ik oprecht niet begrijp: dat de intuïtief- instinctieve voelhorens bij Nanninga zo slecht ontwikkeld zijn inzake de islam. En dat voor een vrouw! Ze kent de islamitische cultuur vooral uit de Amsterdamse gemeenteraad en ik heb hier beschreven hoe ze zich daar moest laten vernederen door moslims. Moest: want ik begrijp dat je in de officiële politiek alsook gegeven het algemeen maatschappelijk multikul-klimaat niet anders kan. Maar het verbaast me dat ze zelfs in haar columns niet de lering daaruit trekt. En die lering ook heeft getrokken uit de antisemitische razernij die sinds 7 oktober 2023 op de straten en universiteits-campussen van het Westen zichtbaar is!

Zoals ik in mijn stuk zeg: “( . . .) Nanninga heeft de afgelopen jaren inderdaad de neiging vertoond het absolute kwaad van de islam te relativeren en degenen die de absoluutheid van dat kwaad aan de kaak willen stellen, belachelijk te maken.”

De vraag is: waarom? Uit onwetendheid of uit politiek opportunisme? Een mengsel? Op de achtergrond speelt natuurlijk altijd de angst mee: bekend zijn in media en politiek en tegelijk de radicale kritiek spuien die het radicale kwaad van de islam verdient, kan je op bedreigingen komen te staan. Dan moet je aan de beveiliging en als je dan ook nog kinderen hebt . . . . . . Maar dan nog kan je laten doorklinken in je islam-kritiek dat je echt wel weet van de hoed en de rand. Maar dat hoor ik bij Nanninga niet. Ik hoor een oprechte naïviteit. Zou het een meisjesdingetje zijn? Ik verbaas me bijvoorbeeld over de hardnekkigheid waarmee sommige dames op twitter de Trouw-columniste Emine Uğur (@overlistener) met redelijke argumenten blijven bestoken. En dat is echt totaal zinloos. “Wake up” zei de toen bijna 100-jarige arabist Bernard Lewis op de vraag van de interviewer of Lewis inzake de islam nog een algemeen advies had aan de wereld.

Zullen we eindigen met vijf vrij willekeurige tweetjes uit de oceaan aan waarschuwingen?

__________________________________________