Verhoeven is een van die hysterische gekken in een enorm links-regresief cohort dat aanvurend meedendert in de tsunami van islamisering en Jodenhaat
Maar die vloedgolf van islamisering IS reeds jaren aanzwellend onderweg. En ik heb ‘m al in 2010 over me heen gekregen toen ik zat onder aan de oplopende tribunes van een grote collegezaal van de “Vrije” Universiteit van Brussel. Ik citeer uit een stuk dat u hier op mijn website kunt vinden, maar dat oorspronkelijk (5 maart 2010) op een gehackte en voorgoed verdwenen site van Joost Niemöller stond. Joost leidde mijn stuk indertijd aldus in:
“De auteur bracht een avond door in een zaal waar het gejuich en het applaus op alle verkeerde momenten van de tribune daverden. En er waren heel veel verkeerde momenten. Het was een cavalcade van ressentiment, stam-mentaliteit, domheid en fanatisme. De meest belezen man van België, Wim van Rooy, zat als enige islamcriticus aan de forumtafel daar beneden en zag de agressie in golven op zich afkomen. Was dit een universiteit, vroeg Pennings zich af? Waren dit studenten, die met een beurs van de staat moesten leren kritisch te denken? Maar waarom kozen ze dan zo massaal en onbehouwen voor de islamitische Middeleeuwen? Neen, een debat werd het nooit.”
En dit verschijnsel wil Verhoeven nog verder stimuleren.
In mijn lange anayse uit 2010 kunt u ook deze passage vinden:
“Vele Marokkaanse dames zaten eveneens kirrend te genieten en vlak achter mij zaten jonge mannelijke Marokkanen zich intens te verkneukelen om Bouzerda’s vertoon van agressie, onredelijkheid en demagogie. Hier werd geen dialoog gezocht, maar wraak. De zaal was vervuld van ressentiment, van rancune. Menno ter Braaks opstel van 1937 kwam in gedachten: “Het Nationaal-Socialisme als Rancuneleer”. Ik heb een geluidsopname van het debat afgeluisterd en dan valt pas op hoe donderend het applaus was voor alles wat pro-islam gezegd werd.”
Ja, de islam is ook een seksueel dingetje.
Terug naar Verhoeven. In januari van dit jaar schreef ik over deze vol-idiote Vlaming al twee keer onder de koppen:
Is Karel Verhoeven, hoofdredacteur van “De Standaard”, alleen met geweld te stoppen?
Karel Verhoeven, hoofdredacteur van “De Standaard” en halve gare achter een betaalmuur
U kunt in die stukken lezen hoe Verhoeven Israël demoniseert en zo bijdraagt aan de Jodenhaat van de links-regressief-islamitische combine. Zelfs toen hij zijn vaste colunmist Abou Jahjah moest ontslaan wegens verdediging van evidente terreur als “verzet” had hij demoniserende woorden over voor Israël. Vergis u niet in dat grootogige idealisme van zijn portret: Verhoeven is een van die hysterische gekken in een enorm links-regresief cohort dat aanvurend meedendert in de tsunami van islamisering en Jodenhaat. Maar het zal geen water blijken te zijn, die tsunami.
En nu heeft de hoofdredacteur gisteren in zijn krant gepleit voor niet alleen het open zetten van alle sluisdeuren, maar aanvullend om de bouw van extra gemalen die de vloedgolf verder moeten aanjagen. Lees en huiver:
“Universiteiten falen in het aantrekken van studenten met een migratieachtergrond. Zoals de nieuwe rector aan de KU Leuven Luc Sels het formuleert: ‘Het is akelig dat we geen afspiegeling zijn van de maatschappij.’ ( . . .) Ongetwijfeld speelt het gevoel mee dat dit de kracht van de universiteiten zelf te boven gaat. Al drie decennia stokt hun motor van democratisering. Jongeren uit lagere klassen raken er niet door. Met een migratieachtergrond erbij worden de handicaps intimiderend zwaar. Zoals een onderzoek aan de UAntwerpen aantoont, functioneert de unief als een citadel van blanke middenklasse intelligentsia. Dat begint onder de studenten zelf. En het toont zich meteen in de studieresultaten. Te midden van steden zonder meerderheid is die segregatie onverdraaglijk.
Er zijn wel wat ideetjes, rolmodellen aanstellen, taalbijlessen en persoonlijke begeleiding geven, halalmaaltijden serveren. Maar actie op een heel andere schaal is nodig. Wij moeten de toegang tot de universiteit echt willen opengooien, wij als kennismaatschappij. We moeten een collectief plan opstellen. Niet uit paternalistische welwillendheid, neen, zoals bij CO2 of de pensioenen, louter uit realiteitszin.”
Ziet u die laatste idealisme-zinnen? De maakbare collectiviteits-samenleving, de klimaatgekte en islamiseringswaanzin samengebracht.
Die baardmaat van Jahjah heet Ahmet Koç
Ook in België, net als in Nederland, draait de vergiftigings-fabriek van de systeem-media op volle toeren om de islamisering aan te jagen. Op Terzake van 15 mei vanaf 14:10 mag Abou Jahjah samen met een baardmaat — die Ahmet Koç heet en die veel van Erdgan houdt — een vol kwartier op prime-time komen uitleggen hoe zij de lokale politiek van Brussel in zullen gaan met een nieuwe Allochtonen-partij die nog een naam moet krijgen.
De nieuwe partij zal zich vooral richten tegen de marginalisering, uitsluiting, discriminatie, islamofobie, xenofobie, westerse superioriteits-retoriek, integratie-dwang, populisme en nare bejegening van mensen met een migratie-achtergrond. Maar, zo houden de twee baardmannen vol, het mag vooral géén migrantenpartij heten. Zij zijn nu juist heel multicultureel, van de globalisering en van de “transnationale identiteiten”, van algemeen maatschappelijk en van inclusief. Ze bedoelen natuurlijk gewoon dat ze zoveel mogelijk links-regressieve gekken als Karel Verhoeven achter zich willen krijgen met hun partijtje uit “het gif-fabriekje van de identiteitspolitiek” (Elma Drayer). Uit diezelfde gif-fabriek komen de leugens die Jahjah in dit programma onweersproken mag uiten over Israël: “Nakba”, “ethnic cleansing van Palestina”***, “Netanyahu een oorlogsmisdadiger”.
Sylvana Simons, net als Abou Jahjah een in de roomboter gebakken beroeps-slachtoffer, dat voortdurend in de media-aandacht staat en er een goed salaris aan overhoudt, is ook al bezig een verbindende inclusiviteitspartij op te richten die bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen mee moet gaan doen in Amsterdam, zoals Jahjah in Brussel. Het begint van de grond te komen, de concrete politieke partijvorming van de links-reactionair-islamitische coalitie.
*** Zie mijn essay van 2010: “Nazisme, Islam, Israël: de islam is een nazisme avant, pendant et après la lettre”:
“Dus nogmaals en met nadruk: geheel in tegenstelling met de Arabische propaganda die tot op onze dagen het beeld bepaalt, namelijk dat agressieve Joden de Palestijnse Arabieren uit hun huizen joegen, was het omgekeerde het geval: de Joden bleven tot op het laatst proberen de Arabische Palestijnen bewegen tot blijven, terwijl het AHC, het “Arabisch Hoger Comité “(de moefti en zijn kliek) alles in het werk stelde hen op de vlucht te doen slaan, omdat ze niet wilden dat ze burgers zouden worden van de Joodse staat die aan het ontstaan was. Ze werden in veel gevallen rechtstreeks door Arabische milities uit hun huizen gedreven. Karsh geeft vele voorbeelden van zowel enerzijds de pogingen van de Joden de Arabische Palestijnen te bewegen tot blijven, alsook anderzijds van het verdrijven van de Arabische Palestijnen door de Arabische milities. De Arabische Palestijnen die wel bleven, en ook daarvan geeft Karsh voorbeelden, werden tenslotte veelal toch bang en vertrokken alsnog naarmate de datum van 14 mei naderde, omdat hun locale leiders overal wegvluchtten en aldus het voorbeeld gaven.”
__________________