“Dus nee, mevrouw Drayer, Baudet en Forum hebben geen last van ‘witte superioriteitswaan met bruine randjes’. Uzelf hebt dan misschien geen last van witte superioriteitswaan, maar wel degelijk van bruine randjes. Want kijk alleen eens naar die vervloekte diepfoute kutzin die begint met ‘naar mijn smaak’. Ja hoor. U hebt een voortreffelijke smaak. Uw dictie van het Nederlands is onberispelijk. U staat altijd heel verzorgd en elegant op de foto: frêle freule. Maar lees die zin eens verder: ‘Naar mijn smaak zijn rechtse identiteitspartijen even dubieus als hun linkse en islamitische tegenvoeters.’ Daar staat dus dat degenen die het beste van de Europese Cultuur willen beschermen tegen de Grote Erfgenaam van zowel de bruine als de zwarte barbarij – namelijk de islam plus deszelfs collaborateurs – van hetzelfde lage allooi zijn. Kijk, dan zit je zélf met je perverteringen volop in het bruine veld. Om niet te spreken van een bloedrood-met-diepzwart-nazi-veld.”
“Witte Schuld” is inhoudelijk een goed boekje zolang het gaat, en dat is voor het overgrote deel, over de links-regressieve racisme-roepers. Maar ik heb inhoudelijk kritiek op wat Drayer zegt over Israël, de islam, de PVV en FvD. Ik heb ook enige kritiek op de compositie van het boek. Over die compositie later, eerst de inhoudelijke kritiek.
Vooral wat Drayer in dit boek zegt over Israël getuigt van botte onwetendheid en dat valt me zwaar van haar tegen. Omdat? Omdat ze zich, blijkens haar columns, 1) uiterst bewust is van de geschiedenis van de Joden en 2) ze al vroeg kritisch was over de islam.
Ik herinner mij vooral één vroege column , “De onverbiddelijke tweedeling” van september 2006, waarin ze zowel 1) het antisemitisme als 2) de islam, alsook 3) het polariserend effect van die islam op haar vriendenkring beschrijft. Ik citeer drie passages.
“Mijn onschuld was ik min of meer al kwijtgeraakt. In 1998 had ik geruime tijd verkeerd onder ’bewuste’ moslimstudenten. Wat ik daar, midden in mijn eigen liberale stad, zag en meemaakte, genas me van elke neiging tot multicultureel optimisme.”
“Bij toeval, de interview-afspraak lag al weken vast, was ik die woensdag [na de dinsdag van 11 september 2001] ten huize van een Joodse grande dame. Natuurlijk bespraken we de gebeurtenissen van de dag ervoor. Plotseling zei ze: ‘Dit zal op Israël terugslaan.’ En nog een keer: ‘Dit slaat op ons terug.’ Ik weet nog hoe verbaasd ik reageerde. Kom, kom. Hoe kwam ze erbij? De daders hadden hun handtekening achtergelaten. Ieder weldenkend mens zou toch uitsluitend hen als de schuldigen aanwijzen? Vaak heb ik sindsdien aan haar woorden teruggedacht.”
“Een andere ontdekking was de waterscheiding die zich openbaarde onder vrienden, kennissen, collega’s. Sluimerende tegenstellingen, onzichtbaar in een tijdsgewricht dat niet om standpunten vroeg, ontwaakten met volle kracht. Etentjes konden ineens gierend uit de hand lopen. Een alledaagse lunch kon ontaarden in een ideologische veldslag. Net als, stel ik me zo voor, op het hoogtepunt van de Koude Oorlog.”
En in het boek zelf schrijft ze anno 2019 nog:
“Meer en meer zie ik het anti-Israëlisch enthousiasme wel degelijk soepeltjes overvloeien in antisemitisch enthousiasme.”
Kijk, dan heb je het voor atijd gesnapt, zou ik zeggen, maar . . . . . . dan moet je niet in het boek dezelfde mainstream-media-onzin over Israël gaan herhalen die tot dat “antisemitisch enthousiasme” heeft geleid. Door bijvoorbeeld dit te schrijven:
“Israël is een land als talloze andere landen. Het heeft een dubieuze ontstaansgeschiedenis, kent zwarte bladzijden, verdedigt dubieuze grenzen, neemt soms uiterst dubieuze beslissingen. Klein verschil: de inwoners weten zich omringd door miljoenen buren die hen het liefst definitief zouden willen verjagen. En zulks nogal ostentatief laten merken ook.” [mijn vet]
“Kritiek op Israël, kortom, is net zo legitiem als kritiek op welke andere natie dan ook. Bleef het daarbij, dan was er niks aan de hand. Alleen, waarom klinkt er dan juist bij dit land telkens zo’n hoge toon in door? Waarom laat juist dit land de hartstochten telkens zo oplaaien? Waarom gelden juist voor dit land torenhoge maatstaven waaraan het voortdurend herinnerd dient te worden? Terwijl het, zacht gezegd, beslist niet de enige natie ter wereld is die zich bij tijd en wijle vreselijk misdraagt?”[mijn vet]
Je kunt niet tegelijk schrijven dat Israël een land is “als talloze andere landen” en tegelijk wijzen op dat “klein verschil”, dat in werklijkheid een enorm groot en existentieel verschil is, namelijk dat Israël omringd wordt door gigantische woestijnen vol Jodenhaat. Drayer moet hier niet zogenaamd “fijntjes” schrijven over “ostentatief laten merken”, dat is misplaatst, want het gaat om massieve terreur.
De waarheid is natuurlijk dat geen land ter wereld een zó moreel en volkenrechtelijk legitieme “ontstaansgeschiedenis” kent als Israël. En over welke “zwarte bladzijden” heeft Drayer het? Mag ik eens horen over de hele erge dingen die Israël heeft gedaan? Graag dingen die Israël deed zonder provocatie, uit zichzelf en die niet een verdediging waren tegen de terreur die de Palmaffia’s al vanaf 1920 loslaten op de Joden in Palestina? “Dubieuze grenzen”? Oh ja, dat verwijst natuurlijk naar die zogenaamde “bezetting” die helemaal geen bezetting is, al rolt dat woord nog zo vaak uit de bekken en de toetsenborden van het mainstream-journaille.
Ook over PVV en FvD is Drayer op een lompe manier “kritisch”:
“Uiteraard zijn ook de Partij voor de Vrijheid van Geert Wilders en Forum voor Democratie van Thierry Baudet identiteitspolitieke partijen. Alweer: niet openlijk, wel in de praktijk. Beide partijen verdedigen eerst en vooral de belangen van de autochtone burger – de middelbaar geschoolde en hoogopgeleide bij Forum, Henk en Ingrid bij de PVV. Beide partijen ligt de term ‘massa-immigratie’ in de mond bestorven. De PVV keert zich tegen migrantengroepen in het algemeen (‘minder Marokkanen’) en de ‘islamisering’ in het bijzonder (‘kopvoddentaks’). Forum flirt opzichtig met identitaire ideeën omtrent ‘omvolking’ en ‘verdunning’. Thierry Baudet pleitte herhaaldelijk voor een ‘dominant blank Europa’, partijgenoot Yernaz Ramautarsing zag een verband tussen ras en IQ. Niet vreemd dat Forum grote aantrekkingskracht heeft op extreemrechts, ook wel alt-right genoemd. In november 2018 openbaarde de Volkskrant hoe antisemitisme en fascistoïde ideeën floreren op besloten internetplatforms die zich met de partij verwant voelen.
Naar mijn smaak zijn rechtse identiteitspartijen even dubieus als hun linkse en islamitische tegenvoeters. Gerechtvaardigd wellicht zijn de rechtse zorgen over de vraag van wie dit land eigenlijk is – een kwestie waarvoor de traditionele partijen te lang zijn weggedoken. Maar als die bekommernis uitmondt in onversneden afkeer tegen alles wat islamitisch is (PVV) of in witte superioriteitswaan met bruine randjes (Forum), dan kan ik er alleen maar van rillen.” [mijn vet]
En ik kan op mijn beurt van dit foute gezwets van Drayer alleen maar rillen. “Onversneden afkeer tegen alles wat islamitisch is”, is wat mij betreft een van de meest on-bruine gevoelens die een mens tegenwoordig kan koesteren. Zeker zijn PVV en FvD “identiteitspolitieke partijen”, maar ze verdedigen geen splijtende groepsidentiteit, maar een beschaving en wel een volstrekt superieure Joods-Christelijk-Verlichte beschaving tegen de nazistische islam. Vooral daarom, vanwege die nazislam, ligt de term “massa-immigratie” in de monden van Wilders en Baudet bestorven. Want 95% van wat er binnen komt is moslim.
Maar er zijn meer redenen dat PVV en FvD de “belangen van de autochtone burger” verdedigen. Want ondanks alle leugen-enquêtes van het SCP dat steeds weer zoveel blije burgers in Nederland ontdekt, is er steeds minder, minder, minder verzorgingsstaat, minder minder, minder geld voor veiligheid, onderwijs en gezondheidszorg. En zijn er méér, meér, méér publieke diensten die aan de naden beginnen te scheuren. Is er méér, meér, méér overwerkte middenklasse tegen een burn-out aan. Een sociale huurwoning is voor hun dertigste voor mensen met een gemiddeld inkomen niet meer weggelegd. En dat komt allemaal door steeds meer, meer, meer “Marokkanen” (Syriërs, Turken, Ethiopiërs, Somaliërs, Pakistanen, Afghanen). En dat heeft weer alles te maken met meer, meer, meer EU, die de grenzen niet bewaakt en miljarden van Noord naar Zuid laat stromen. Ook daartegen verzetten PVV en FvD zich terecht, maar Drayer nóémt de EU niet eens.
Mevrouw moet “rillen” van de “onversneden afkeer tegen alles wat islamitisch is” en zet het woord “islamisering” tusen aanhalingstekens, maar dan komt ze waarschijnlijk toch te weinig Amsterdam-Zuid uit. Waar is die Drayer van 2006 gebleven die schreef: “In 1998 had ik geruime tijd verkeerd onder ’bewuste’ moslimstudenten. Wat ik daar, midden in mijn eigen liberale stad, zag en meemaakte, genas me van elke neiging tot multicultureel optimisme.” Heeft ze ooit werkelijk kennis genomen van de geschiedenis en actuele werkelijkheid van de islam? Of heeft ze gewoon last van in-de-roomboter-gebakken-trutjes-afkeer van volkse types? Als ze islamisering tussen aanhalingstkens zet, moet ze misschien het boek over islamisering van Sam van Rooy eens ter hand nemen. Ik wil dat boek wel een keer komen voorlezen aan Drayer. Ik heb uitgerekend dat, als je uitgaat van twee-en-een-halve minuut voorleestijd per pagina, ik haar tien uur lang aan één stuk die islamisering en deszelfs verderfelijkheid voor ogen kan toveren.
Dat woord “kopvoddentax” is inderdaad niet gelukkig gekozen, maar dáárover zou ik niet zeurzeiken, maar meer oog hebben voor het feit dat het kopvod een symbool is van een nazistische ideologie, waarvan islamisten zeggen dat elke hoofddoek een vlag is, geplant in het gebied van de Westerse vijand. En ik zou eerder gesproken hebben van de onwenselijkheid dat de burgers van Nederland, vooral in bepaalde stadswijken, tientallen en soms honderden keren per dag ongevraagd geconfronteerd worden met dat nazi-symbool. Ik zou er liever op gewezen hebben dat in het “hoofddoekje” nucleaire krachten schuil gaan. En als je nagaat dat die lap stof alles met seksualiteit te maken heeft, dan zou dat zomaar waar kunnen zijn. De Britse historicus Timothy Garton Ash fantaseert (NRC, 7 februari 2004) hoe twee moslimzusjes in Frankrijk van school worden gestuurd vanwege de nieuwe Franse wet op die “hoofddoekjes”, hoe ze aldus bevattelijk worden voor hersenspoeling door fundamentalisten en hoe ze zich vervolgens het hart van Parijs opblazen met een “vuile kernbom” en het hele centrum van Parijs wegvagen. Fictie natuurlijk, maar illustratief voor de nucleaire kracht die Ash aan het stukje stof toekent.
Ook ik zelf, als lid van FvD, heb moeite gehad met bepaalde moves van Baudet. Spreken met de ouwe Le Pen is zelfs voor mij aanleiding geweest mijn lidmaatschap tijdelijk op te zeggen, tot ik er achter kwam dat het bezoek nogal wat jaren geleden was en in het kader van veel meer bezoeken aan allerlei politieke figuren in Frankrijk, dus van een veel ruimere oriëntatie op de Franse politiek. Het gebeurde, zo vernam ik, bovendien in gezelschap van de als zeer braaf bekend staande Leidse historicus Geerten Waling. En tenslotte waren Baudet en Waling toen die bezoeken plaats vonden beiden jonge honden van naar ik verneem midden twintig.
Ook ik heb moeite gehad met het feit dat Baudet in het geheim in het Amsterdamse Hotel “De L’Europe” uitgebreid en urenlang dineerde en sprak met de openlijk ”racistische” Jared Taylor. Ik vond dat problematisch en politiek zeer onhandig.
Problematisch, zeg ik, en niet bijvoorbeeld “kwalijk” of “fascistisch” en ik zet “racistisch” tussen aanhalingstekens, want die term draagt een connotatie bij zich van genocide. Jared zegt dat zwarten gemiddeld een aan blanken inferieur brein hebben en dat Joden gemiddeld verrekte slim zijn en goed gebruik maken van de goedgelovigheid van de blanke christenmens. Het eerste zou zo maar eens waar kunnen zijn, maar ik heb niet gehoord dat Jared op grond van zijn conclusies zwarten en Joden massaal wil vermoorden of zelfs maar onderdrukken.
Ik geloof Baudet als hij zegt dat hij iedereen gelijk wil behandelen en gelijke kansen wil geven. Wat mij betreft heeft hij dat bij de kleurling Yernaz Ramautarsing te weinig gedaan. Inderdaad, mevrouw Drayer, Ramautarsing “zag een verband tussen ras en IQ”, misschien heel terecht, want er zijn inderdaad plausibele onderzoeken die daarop wijzen. Baudet en zijn partij hadden Ramautarsing in de Amsterdamse verkiezingsstrijd niet moeten laten vallen, want het zou best eens kunnen dat wat we nu met bakken Europa binnen laten stromen – ja, dat heet “massa-immigratie” – niet alleen gemiddeld een lager IQ heeft, maar ook een wat lager EQ en met normen en waarden die wij hier anno nu in het Westen net iets minder dan humaan vinden.
Kijk, ik ben zelf ook een “racist”, want ik acht het mogelijk dat 1400 jaar indoctrinatie met een anti-humaan totalitairisme als de islam, dat is 70 generaties, iets zodanigs heeft gedaan met de breinen van veel moslims dat het genetisch overdraagbaar is geworden. Dat een groot deel van die anderhalf miljard moslims dus genetisch onherstelbaar defect is in moreel en intellectueel opzicht. Ik bedoel: als er bij Londense taxichauffeurs materiële mutaties in het brein aantoonbaar zijn als ze gedurende twee jaar het stratenplan van Londen uit hun hoofd hebben moeten leren . . . . . .
U schrijft, mevrouw Drayer, dat de Volkskrant iets “openbaarde”. Nou, denk ik dan, dan zal dat wel een zeer feitelijke en objectieve waarheid betreffen. Maar nee, de Völkische “openbaarde ( . . .) hoe antisemitisme en fascistoïde ideeën floreren op besloten internetplatforms die zich met de partij verwant voelen”. Niks objectiefs of feitelijks dus, maar een nummertje Baudet-bashen via guilt by association. Op de Ijzerwake van 2014 hield Baudet een speech waarin hij dat soort denken hekelde:
“Toen ik werd uitgenodigd om hier te komen spreken, werd ik van alle kanten bekritiseerd. Het zou niet goed zijn voor mijn reputatie. Het zou slecht op me afstralen, omdat ik hier op een plek kom met [mensen met] opvattingen die ik niet zou delen. Een buitengewoon vreemde opvatting ( . . .). Ik spreek overal. Ook als ik zou worden uitgenodigd door de groepen die mij nu verwijten dat ik nu hier ben, zou ik komen. Ik probeer een onafhankelijke bijdrage te leveren aan het debat en daar hoort bij: altijd en met iedereen in gesprek zijn. Een cordon sanitaire is een vorm van intellectueel fascisme. En bovendien leidt het tot luiheid, want dan kom je nooit met andere opvattingen in contact en hoef je dus nooit zelf je geest te scherpen. ( . . .) Ik doe daar dus niet aan mee. Ik laat me niet intimideren en ik laat anderen niet bepalen waar en met wie ik over welk onderwerp wel of niet mag praten. Ook als radicale moslims me zouden uitnodigen zou ik komen. Ook als Obama me zou uitnodigen, zou ik komen. Zelfs met Guy Verhofstadt en Bart Staes ga ik in gesprek. Dat betekent dus ook dat ik het niet met alles wat hier verder naar voren wordt gebracht noodzakelijkerwijs eens ben. Ik sta hier omdat ik uitgenodigd ben om mijn eigen opvattingen en gedachtes naar voren te bengen. Daarvoor is dan ook niemand anders verantwoodelijk dan ik zelf zoals ook u zelf verantwoordelijk bent voor uw eigen opvattingen. Iemand verantwoordelijk houden voor de opvattingen van een ander kom neer op het uitvoeren van een collectrieve straf, zoals we die kennen uit de Middeleeuwen. En het is eigenlijk heel bizar dat juist het ‘weldenkende deel der natie’ zoals ze zichzelof noemen op deze barbaarse wijze te werk gaat.” ***
Waarna Baudet in de resterende 18 minuten uitlegt dat het nationalisme een progressieve kracht is, die onterecht gedemoniseerd wordt en voor twee wereldoorlogen verantwoordelijk gehouden. Welnee, zegt Baudet, deze EU heeft illustere voorgangers gehad: Napoleon, Lenin en Hitler. Die wilden allemaal Europa “verenigen” en onder één opgelegde totalitaire cultuur brengen. Vele grondleggers van de Europese “samenwerking” waren communisten. De EU heeft na 1945 helemaal geen oorlog voorkomen, zoals beweerd wordt, want tot 1989 was de EU een economisch samenwerkingsverband dat in een Koude Oorlog was verwikkeld met de Sovjet-Unie en daarna ging de EU zelf Sovjet-Unie spelen.
Dus nee, mevrouw Drayer, Baudet en Forum hebben geen last van “witte superioriteitswaan met bruine randjes”. Uzelf hebt dan misschien geen last van witte superioriteitswaan, maar wel degelijk van bruine randjes. Want kijk alleen eens naar die vervloekte diepfoute kutzin die begint met “naar mijn smaak”. Ja hoor. U hebt een voortreffelijke smaak. Uw dictie van het Nederlands is onberispelijk. U staat altijd heel verzorgd en elegant op de foto: frêle freule. Maar lees die zin eens verder: “Naar mijn smaak zijn rechtse identiteitspartijen even dubieus als hun linkse en islamitische tegenvoeters.” Daar staat dus dat degenen die het beste van de Europese Cultuur willen beschermen tegen de Grote Erfgenaam van zowel de bruine als de zwarte barbarij – namelijk de islam plus deszelfs collaborateurs – van hetzelfde lage allooi zijn. Kijk, dan zit je zélf met je perverteringen volop in het bruine veld. Om niet te spreken van een bloedrood met diepzwart nazi-veld.”
Wat staat er verder nou allemaal in, in die 180 pagina’s tekst van Drayer? Zware klus om dat uit te leggen. Ik zal hieronder niettmin een poging doen via de woorden van 1) Drayer, 2) die van een aantal van haar recensenten en 3) die van mijzelf.
Dus, nou ja, kijk: identiteitspolitiek sluit mensen op in één aspect of hooguit een paar aspecten van hun identiteit. In het beste geval ben je bijvoorbeeld een zwarte panseksuele transgender. Dan zit je hoog in de slachtoffer-hiërarchie. Op onze universiteiten is deze onzin wijd verbreid en het ís onzin omdat een mens niet zijn hele leven en levensgeschiedenis kan ophangen aan dat ene aspect (huidskleur, seksuele geaardheid, geslacht). Dat kan natuurlijk weer wél als je sociale omgeving je voortdurend alléén maar op dat aspect definieert, maar, zo voeg ik er aan toe, dan is het weer erg gek dat al die activisten uitsluitend de Westerse samenlevingen demoniseren waar racisme en homofobie veroordeeld en feminisme gevierd wordt, terwijl diezelfde racisme-roepers de door en door racistische, homofobe en vrouwvernederende islam prachtig vinden. Ja, de regressief-linkse identitairen zijn hartstikke gek en levensgevaarlijk en de enige verklaring die ik voor die waanzin vind is dat dit met de islam collaborerende links-regressieve narcistisch-hedonistische zelfverheffingsneuroten-machtsconglomeraat vóór alles het Westen haat en het Westen wil vernietigen.
Een aparte en bijzondere vom van dit identiteits-denken is de slavernij-rancune: de bewering dat je slachtoffer bent van het feit dat je voorouders drie of vijf generaties geleden slaven waren en dat die koloniaal-racistische heersersmentaliteit anno nu nog steeds tussen de oren van alle blanke Nederlanders zit, die trouwens voortaan “wit” genoemd moeten worden. Dat moet omdat “witten” als enigen niet het recht hebben om te bepalen hoe ze aangesproken en benoemd willen worden. De racismeroepers hebben over het algemeen allerlei goedbetaalde baantjes, vaak aan universiteiten, zitten in elke talkshow en krijgen columns en aandacht in alle tijdschriften en kranten juist omdat ze “van kleur” zijn en zo goed kunnen klagen over hun onderdrukt zijn. Ze heten Gloria Wekker, Sylvana Simons, Clarice Garigard, Nourhussen en etcetera.
Drayer trekt uit het verhaal van Stephan Sanders dat ze zelf citeert niet de voor de hand liggende conclusie, dus doe ik het maar. Want het is natuurlijk omgekeerd: er is in het hele Westen en dus ook in Nederland zwart privilege en Marokkaans privilege en Turks privilege en islamitisch privilege en, kortom, exotenprivilege. Ik sprak 25 jaar geleden al een Marokkaan die het in het leger tot kapitein had geschopt. Hij vertelde me dat de defensie-top zielsblij was met elke competente Marokkaan zonder strafblad die echt van de Nederlandse maatschappij hield.
Drayer:
“ ‘Bruin privilege’ noemde Stephan Sanders het fenomeen in Vrij Nederland. ‘Ik herinner me hoe ik als twintiger vol enthousiasme werd binnengehaald door tv-regisseurs, uitgeverijen en hoofdredacteuren. (…) Pas achteraf kan ik mezelf zien zoals anderen me zagen: als een lichtbruine man met kroes en toch die geruststellende, Nederlands beschaafde tongval, die Swiebertje en De Fabeltjeskrant als jeugdherinnering koesterde en zo een kleurrijke aanvulling vormde in blanke gezelschappen.’ Hij geloofde niet in ‘een complotachtige sfeer waardoor bruine en zwarte journalisten buiten de deur worden gehouden’. Volgens hem werd er in het verleden ‘eerder te nadrukkelijk gehengeld’ naar de allochtone journalist dan dat-ie werd buitengesloten.” [mijn vet[
Dat is niet veranderd: er is bij de links-regressieve elite, naarmate duidelijker werd dat de multikul mislukt was, een steeds dieper verlangen ontstaan de werkelijkheid te ontkennen en “diversiteit” te promoten.
Mag ik nóg een omkerinkje plegen? De echte slachtoffers van maatschappelijke discriminatie zijn nu juist de critici van multikul, racisme-gelul en islam. Zoals de hele PVV. Zoals ik. Met mijn witte privilege. Zoals iedereen die getroffen is door het informele cordon sanitaire dat ingesteld is door het met de islam collaborerende links-regressieve narcistisch-hedonistische zelfverheffingsneuroten-machtsconglomeraat. Over bruine randjes gesproken: die hele links regressieve uitsluitingscultus is alijd al fascistisch geweest, vanwege 1) het uitsluiten van de islamcritici en 2) het insluiten van de nazistische islam.
Toevallig was Elma Drayer chef van Letter & Geest van Trouw, toen ik nog eens een laatste keer probeerde een mooi stuk bij haar te slijten onder de titel “De neger als mens”. Ja, dat was een provocerende kop, maar ik had al eens eerder een opstel in het filosofische zaterdagkatern van Trouw gepubliceerd onder de titel: “Een gezond instinct voor eigen volk”. Oei! Enfin, ga maar eens lezen hoe racistisch die beide stukken waren. In elk geval kreeg ik van Drayer niet eens antwoord op het inzenden van het stuk waarin de zwarte medemens nou eens écht serieus werd genomen. Ik zou zeggen: ga eens lezen hoe een blanke arbeidersjongen zijn stinkende best deed om zich via de kritische journalistiek te emanciperen en hoe ik genaaid ben door het regressief-linkse regentendom. Wat nou wit privilege?
Terug naar de in de roomboter gebakken racisme-roepers met hun gekwelde identiteit. Drayer analyseert hun giftige werking in tien hoofdstukjes, die gebaseerd zijn op haar eerdere columns. Het boek is eveneens opgedeeld in “columns”, in thema’s, in hoofdstukjes. De meeste van die hoofdstukje hebben nogal kryptische titels
maar bij nader toezien dekken die titels invalshoeken als: Zwarte Piet, hoger onderwijs, taal, literatuur, journalistiek, politiek, koloniale verleden en Joden & Israël. Binnen die thema’s/invalshoeken/ columns/hoofdstukken beschrijft ze het identiteitsgedram middels allerlei grotere en kleinere identiteits-gebeurtenissen van vooral de laatste 15 jaar. Honderden namen worden genoemd, honderden “anecdotes” worden verteld, gekarakteriseerd en van een waarde-oordeel voorzien.
Bezwaarlijk is dat binnen al die thema’s/invalshoeken/ columns/hoofdstukken de chronologische draad telkens opnieuw vanaf het begin wordt opgepakt, zodat je als lezer niet alleen moeilijk een overzicht krijgt over het geheel van de materie, maar zodat je ook het gevoel krijgt dat je voortdurend hetzelfde leest. Je voelt dat het allemaal overlapt en elkaar raakt, maar je verzuipt als lezer in de veelheid. Eigenlijk hadden al die hoofdstukjes geïntegreerd moeten worden in een chronologisch-thematisch betoog. Ik begrijp dat zulks een enorme klus geweest zou zijn, maar als next best zou een uitgebreide chronologie van de vele incidenten, gebeurtenissen en anecdotes een enorme hulp zijn geweest. Ik maak me sterk dat wie zo’n chronologie een paar uur zou bestuderen het gevoel zou krijgen eindelijk een althans formele greep op de identiteitschaos te hebben.
En een index is ook altijd handig. Nu moet ik het hele boek doorscannen als ik wil weten wat Drayer ook alweer over Geert Mak, Anil Ramdas, Gloria Wekker, Ayaan Hirsi Ali, Clarice Gargard of Seada Nourhussen zegt.
In de speech die Jolande Withuis hield bij de presentatie van Drayers boek wees ze erop dat alleen al het taalgebruik van de racisme-roepers zodanig is dat het de vijand definieert:
“De taalpolitiek van de identiteitspropagandisten heeft veel succes. Uit Witte Schuld rijst een onaangename geur van lafheid op. De lijst van personen en instanties die zijn gecapituleerd voor hun morele intimidatie is lang. De NOS en de Volkskrant spreken van ‘wit’; NRC heeft het over ‘tot slaaf gemaakten’; het kunstencentrum Witte de With wil zijn naam veranderen; gemeenten verzinnen nieuwe straatnamen; uitgevers eisen van vertalers dat zij de aan hen toevertrouwde teksten vervalsen.”
Withuis had dat eerder meegemaakt:
“Zo wist ik als kleuter reeds dat Nederland in Indonesië geen politionele acties voerde maar koloniale oorlogen, en het was bij ons beslist not done om ‘Indië’ te zeggen, laat staan ‘Nederlands-Indië’. Als ik de term ‘Hongaarse opstand’ gebruik, wat ik pas doe sinds ongeveer mijn dertigste, rinkelt er ergens in mij nog steeds een belletje dat zegt: ‘niks opstand, fascistische contrarevolutie’.”
Ik ben blij dat inmiddels in een mainstream-krant eindelijk eens een inzicht afgedrukt staat dat op islamkritische social media al vele jaren een cliché is. Withuis:
“Een succesvolle – tevens zeer bedrieglijke – taalomvorming is dat islamkritiek middels het woord ‘islamofoob’ wordt weggezet als een vorm van racisme. Maar racisme houdt in dat men mensen als superieur of inferieur beoordeelt op grond van huidskleur of andere fysieke kenmerken die worden toegeschreven aan een verondersteld ‘ras’.”
Withuis vergelijkt de Leninistische term “nuttige idioot” – voor iemand die argeloos de totalitaire plannen van de communisten steunde zonder dat te beseffen – met de term die in zwart-supremacistische kringen in zwang schijnt te zijn voor blanke Westerlingen die overal racisme ontwaren bij hun rasgenoten: “helper whitey”. Maar hoe zou je de vele, vele autochtone nuttige idioten moeten noemen die in het Westen tegenwoordig de nazistische islam aan het promoten zijn? Misschien gewoon: nuttige idioten?
Drayer vergelijkt in haar boek Ayaan Hirsi Ali, die nooit in de slachofferrol dook, met Sylvana Simons, die niks anders doet. Feestredenaar Withuis heeft over Ayaan het volgende te melden:
“Hirsi Ali is wel het schrijnendste voorbeeld van iemand die om haar weigering van een identiteit werd afgestraft. Als we toch in opdracht van minister Van Engelshoven een canon van de zwarte kanten van onze vaderlandse geschiedenis gaan schrijven, dan neem ik aan dat de Nederlandse omgang met deze om haar afvalligheid van de islam met de dood bedreigde vluchtelinge daarin een casus wordt. De valse Zembla-documentaire van de VARA uit 2006, over de komst van Hirsi Ali naar Nederland, had nooit geresulteerd in haar verbanning als feministen en links haar hadden gesteund. Maar het tegendeel was het geval. Feministische wetenschapsters protesteerden toen Hirsi Ali in 2005 zou spreken bij de opening van het academisch jaar aan de Universiteit van Amsterdam en vervolgens toen ze een expositie in Westerbork zou openen over de vervolging van homoseksuelen. En dan schrijver Geert Mak [hier en hier]. Ik wist al dat hij Hirsi Ali had vergeleken met Goebbels. Uit Witte schuld begrijp ik dat hij haar ook nog verweet zich te tooien met een „onaantastbaar aura van martelaarschap”. Voor Hirsi Ali’s uitdrijving uit Nederland schaam ik mij meer dan voor ons slavernijverleden waar ik immers helemaal niets aan kan doen.” [mijn vet, mijn links]
Bingo! Zo! Raker kan het moeilijk.
Wat nog?
Ik ben in het bovenstaande nogal kritisch geweest, maar de grote verdienste van dit boek is toch wel dat het gevaar van de identiteits-politiek in honderden anecdotes en observaties geschetst wordt. Een paar van die obeservaties zijn van bijzonder belang. Bijvoorbeeld dat identiteitsdrammers het bestaan van objectieve en universele waarden en waarheden ontkennen, omdat er alleen subjectieve en groepswaarheden zouden bestaan. Het gevolg is dat het Westen verscheurd wordt door stammentwisten. En dat is de bedoeling. Bart Croughs heeft ooit de Eerste Wet Van De Linkse Kerk benoemd, namelijk de Wet Van Het Abjecte Westen. Als je één kenmerk wil noemen die inderdaad heel regressief-links doordrenkt, dan toch wel de oikofobie, de zelfhaat, de wil om “Western Civilisation: the Continuing Experiment” te stoppen, te verstikken in een totalitair links-regressief systeem. De linkse middelen daartoe heten massa-immigratie van moslims, klimaathysterie, EU en . . . . . identiteitspolitiek.
“Frau president. Meine Damen und Herren. Unsere Gesellschaft wird sich ändern. Unsere Stadt wird sich radikal verändern. Ich bin der Auffasung das sich in 20, 30 Jahre gar keine etnische Mehrheit mehr haben sollen in unserer Stadt. Das ist was wir haben werden in der Zukunft! Und Ich sage Ihnen noch ganz deutlich gerade hier in richtung Rechts: das ist gut so!“
_______________________
*** Ik dissideer hier overigens van deze sympathieke spreker en kapitein van de Renaissance Vloot. Want er is wel degelijk een vorm van anti-fascistisch cordon sanitaire denkbaar! En in dit huidige tijdsgewricht zie ik dat in het verbieden van de islam. Gewoon opsodemieteren met alle materiële en verbale uitingen van dat anti-humanisme. Het waarom leg ik hier uit: “Waarom bracht Wilders Popper en Rawls niet in tegen Segers?”
_______________________